Το κρίσιμο σταυροδρόμι του Θρύλου

Ο Ολυμπιακός ξεκινά το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του και βρίσκεται πριν από ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι. Αυτό του να μοντάρει αρχικά την ομάδα ο βοηθός προπονητή και μετέπειτα να την παραδώσει στον Ίβκοβιτς και να την στήσουν γύρω από τον Βασίλη Σπανούλη.
Πιστέψτε με, δεν θα είναι εύκολο κάτι τέτοιο. Όχι γιατί ο «Kill Bill» δεν θα αντέξει το βάρος. Το αντίθετο μάλιστα. Ζει για τέτοιες προκλήσεις. Το πρόβλημα είναι αν οι άλλοι θα μπορέσουν να πλαισιώσουν τον Έλληνα σταρ και επίσης ένα ερώτημα που προκύπτει είναι πως θα μπορέσει ο Σπανούλης να συχνωτιστεί με τους τωρινούς συμπαίκτες του μιας και μέχρι πρόσφατα είχε μάθει να συνεργάζεται με υπερπαίκτες. Δεν είναι απλό να πασάρεις στον Μπατίστ, τον Νίκολας, τον Τεόντοσιτς και τον Νεστέροβιτς και τώρα να πασάρεις στον Κέιλιν Λούκας και τον Λάζαρο Παπαδόπουλο.
Κι αν ο Λάζος έχεις χίλιους δύο τρόπους να βάζει την μπάλα στο καλάθι πρόκειται για έναν (όπως γράφω και στο φύλλο της 24ης Αυγούστου) παίκτη που δεν ταιριάζει εύκολα με τα χνώτα του μέσου ΓΑΥΡΟΥ. Είναι λίγο απαθής για Ολυμπιακός ρε παιδί μου. Το μοναδικό φωτεινό σημείο του είναι εκείνο το σύνθημα που τραγουδούσε κατά του Βασιλακόπουλου όντας παίκτης της Ρεάλ τότε.
Μην ξεφεύγουμε όμως από το θέμα μας που είναι το κρίσιμο σταυροδρόμι του Ολυμπιακού. Η κρισιμότητα δεν εστιάζεται μόνο στο μοντάρισμα της ομάδας που από μόνο έχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας αφού πρόκειται για ολόφρεσκο υλικό. Εστιάζεται και στο ότι ο κόσμος είναι αρκετά δύσπιστος απέναντι σε αυτή τη νέα προσπάθεια και μέχρι ένα σημείο δεν έχει και άδικο. Σου λέει ο μέσος ΓΑΥΡΟΣ, τόσα χρόνια έχουν ξοδευτεί εκατομμύρια και δεν έχουμε πάρει τίποτα και τώρα που αρχίζουν να "στεγνώνουν" οι απέναντι κλείνουμε και εμείς την κάνουλα; Όταν ο Ολυμπιακός δεν είχε κεφαλή στο μπάσκετ και το μπάτζετ ήταν περιορισμένο οι Γιαννακόπουλοι όχι μόνο δεν έκλειναν την κάνουλα αλλά περνούσαν και σε μια λυσσαλέα αντεπίθεση αγοράζοντας τον ένα σούπερσταρ πίσω από τον άλλο. Εμείς γιατί συμβιβαζόμαστε;
Έτσι σκέφτεται ο μέσος οπαδός και καλώς ή κακώς δεν νοιάζεται αν ματώνει η τσέπη των ανθρώπων που κάνουν κουμάντο στην ομάδα. Σου λέει αν δεν μπορεί κάποιος να είναι πρόεδρος του Ολυμπιακού να πάει σπίτι του. Δεν τον ενδιαφέρει αν η ομάδα πέσει μετά στην ανυποληψία. Η απάντηση θα είναι "χάνω από τον Παναθηναϊκό γιατί δεν έχω διοίκηση". Αυτό προτιμά ο μέσος ΓΑΥΡΟΣ. Όποιος πιστεύει ότι το έχω πιάσει λάθος το θέμα να μου το εντοπίσει. Δεν λέω ότι έχουν δίκιο, αλλά έτσι σκέφτονται οι περισσότεροι Ολυμπιακοί. Το έχω εισπράξει αυτό αφού μιλάω καθημερινά με δεκάδες.
Εγώ ωστόσο θα συνιστούσα ψυχραιμία και να βγάλουμε συμπεράσματα αφού δούμε πως θα πάει και το νέο εγχείρημα με το μειωμένο μπάτζετ και τους παίκτες εργάτες. Προσωπικά το πιστεύω πολύ και το προτιμώ από ακριβές λύσεις που όλα αυτά τα χρόνια έφευγαν με άδεια χέρια από τίτλους και με γεμάτες τις Louis Vuitton βαλίτσες τους από καινούργια ρούχα και παπούτσια όσο το ετήσιο εισόδημα ενός καλά αμειβόμενου υπαλλήλου. Αυτά τα είδα με τα μάτια μου. Δεν τα γράφω από το μυαλό μου.
Επίσης βάλτε και κάτι άλλο στο μυαλό σας. Τον παράγοντα διαιτησία. Παρακολουθήστε τα παιχνίδια της Εθνικής και δείτε πόσες φορές θα χρεωθεί με επιθετικό φάουλ ο Καλάθης και πόσα φάουλ θα σφυρίζονται πράγμα που δεν έχουμε δει ποτέ να γίνεται στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Για αυτό σας λέω. Τι να τους κάνουμε τους ΝΒΑers αν μας τσεκουρώσει ξανά η διαιτησία;