Όταν μιλάει ο Σπανούλης, προσοχή…

Σάββατο, 4 Ιουνίου 2016 - 20:34

Μία πολύ δύσκολη χρονιά έκλεισε με τον πιο ανατριχιαστικό τρόπο. Το ιδανικότερο σενάριο, που κάθε οπαδός του Ολυμπιακού ονειρευόταν, εξελίχθηκε στο κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων το βράδυ της Δευτέρας. Ένα σουτ του Βασίλη Σπανούλη, στην άμυνα του Δημήτρη Διαμαντίδη (στο τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του), μπροστά σε 20 χιλιάδες οπαδούς του Παναθηναϊκού. Μία προσπάθεια που σφράγισε την πιο θεαματική λήξη μίας σειράς, η οποία είχε ίσως την πιο εφιαλτική εκκίνηση.

Ένα μακρόσυρτο «όοοοχι» ακούστηκε στο ΟΑΚΑ, την ώρα που ο κορυφαίος βάσει ποιότητας γκαρντ της Ευρώπης «σκότωσε» και πάλι τους γηπεδούχους σε ένα σκηνικό που είχε επαναληφθεί μερικές ημέρες νωρίτερα. Με τον ίδιο δράστη (Σπανούλης), διαφορετικό αμυντικό (Καλάθης), με το ίδιο όμως θύμα (Παναθηναϊκός). Είπαμε: Όταν μιλάει ο Σπανούλης , προσοχή..

Οι παίκτες του Ολυμπιακού τώρα σιγά σιγά θα… χαθούν προς άλλες πολιτείες. Οι Αμερικανοί θα ταξιδέψουν είτε στην πατρίδα τους είτε σε κάποιο όμορφο προορισμό για να ξεκουραστούν. Οι Ελληνες ήδη τσεκάρουν τα εισιτήρια τους για τα νησιά της χώρας μας, ενώ μερικοί βρίσκονται στα πλάνα του Κατσικάρη για την «γαλανόλευκη» και τη μάχη που θα δώσει για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ…

Μη νομίζεται όμως πως στο στρατόπεδο των «ερυθρόλευκων» υπάρχει αυτή η ηρεμία και χαλάρωση. Αντιθέτως ήδη οι άνθρωποι του συλλόγου κοιτούν την επόμενη μέρα. Τι θα αλλάξει, ποιοι θα παραμείνουν και ποιοι θα έρθουν. Φλέγον ζήτημα είναι η περίπτωση του Βασίλη Σπανούλη και η παραμονή στο Λιμάνι.

Σαν θέλει η «νύφη και ο γαμπρός λένε» και οι δύο πλευρές είναι θετικότατες για τη συνέχιση της συνεργασίας τους. Όπως είπε εξάλλου και ο αρχηγός, θα βρεθεί με τους προέδρους της ομάδας, θα τα πουν όπως εκείνοι ξέρουν και θα όλα θα ακολουθήσουν τον δρόμο τους. Εχουν εξάλλου έναν δικό τους δίαυλο επικοινωνίας. Και τον έχουν στήσει μετά από κόπο και μπόλικο ιδρώτα αυτά τα χρόνιας της «εποχής Σπανούλη» στο Λιμάνι.

Μετά θα έρθουν και οι μεταγραφές. Πρώτα όμως ο Μπίλι. Αφού τελειώσει η «καυτή πατάτα» του καλοκαιριού. Στη συνέχεια θα δουν στον Πειραιά τις περιπτώσεις στιλ Ουοναμέικερ (υπάρχει επικοινωνία), Ουάιτ (θέλει ΝΒΑ αλλά η συμφωνία είναι κοντά), Ελλήνων και νεαρών για τις Ακαδημίες (βλέπε Αρσενόπουλο και άλλα παιδιά που ενδιαφέρουν).

ΥΠΟΚΛΙΣΗ ΣΤΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ

Για τέλος θα κλείσω με τον Γιώργο Πρίντεζη. Ένα παλικάρι που με έκανε να κλάψω. Γιατί αυτό που βίωσε, το ζω και γω εδώ και ένα χρόνο. Παλεύω με αυτό, τρελαίνομαι στην σκέψη πως μπορώ να έρθω στη θέση του, ανασκουμπώνομαι με το θάρρος και την Ολυμπιακή ψυχή που έδειξε στη σειρά με τον Παναθηναϊκό. Γιατί αυτό που έκανε ξεπερνάει τα πάντα. Σε αναγκάζει να παλέψεις για αυτόν, να κερδίσεις για τον Γιώργαρο και να τον καταχειροκροτήσεις. Θα ήθελα να σηκώσει αυτός την κούπα στο τέλος, όμως δεν πειράζει. Δεν θα σταθώ σε αυτό.

Όπως και να έχει προτιμώ να σας παραθέσω ένα κομμάτι της συνέντευξή του στο "syros-sports.gr":

-Πως έμαθες το δυσάρεστο γεγονός για τον πατέρα σου; Σου πέρασε καθόλου από το μυαλό να μην παίξεις στον πρώτο τελικό;

"Η μάνα μου το είχε μάθει από το βράδυ 23.30. Δεν μου το είπαν γιατί ξέρανε ότι αν το μάθαινα δεν θα κοιμόμουνα καθόλου. Το πρωί ουσιαστικά 9.45 είχαμε ξύπνημα. Όταν ξύπνησα είδα μια κλήση της μάνας μου από τις 09.25. Κατάλαβα ότι κάτι άσχημο θα είναι. Είδα μετά ότι είχε έρθει από κάτω στο ξενοδοχείο με τη Θεία μου για να μου ανακοινώσει το συμβάν αυτό. Πέρασε από το μυαλό μου να μην παίξω, γιατί ήδη εκείνη την στιγμή δεν ήμουν καθόλου καλά, αλλά όπως έχω ξαναπεί, επειδή ο Ολυμπιακός είναι η δεύτερη οικογένειά μου, δεν ήθελα εκείνη την στιγμή να αφήσω την δεύτερη οικογένεια μου, σε αυτό το καθοριστικό παιχνίδι. Δεν ήθελα να αφήσω τους συμπαίκτες μου μόνους τους. Ότι έκανα… ήθελα να το κάνω. Ήταν σίγουρα κάτι δύσκολο, καθώς όταν ξέρεις ότι μετά από 12 ώρες θα πρέπει να αποχαιρετήσεις τον πατέρας σου και επίσημα είναι δύσκολο. Γενικά σε τέτοιες δύσκολες στιγμές, όταν είσαι απέξω το βλέπεις αλλιώς. Όταν είσαι από μέσα το βλέπεις τελείως διαφορετικά. Όταν ένας ξένος έχει χάσει ένα δικό του πρόσωπο λες… "πως μπορεί και κάνει αυτό, πως μπορεί και κάνει το άλλο, πως μπορεί και είναι χαμογελαστός…". Για να φτάσεις σε ένα σημείο να τα κάνεις αυτά, έχουν περάσει εκατομμύρια σκέψεις από το μυαλό σου. Γενικά κάθεσαι και ζυγίζεις πάρα πολλά πράγματα. Από τη μία σκέφτεσαι πως θα ήθελες να σε βλέπει ο πατέρας σου, από την άλλη λες πως θα ήθελες να σε βλέπει η μάνα σου, από τη μία σκέφτεσαι μη σε πάρει από κάτω και κάνεις και τους άλλους χάλια. Οπότε κάθεσαι και τα ζυγίζεις αλλιώς.

Προσπαθείς να είσαι συνέχεια με κόσμο. Προσπαθείς να είσαι συνέχεια με παρέα. Είναι η πρώτη φορά φέτος που αναζητούσα παρέα στο σπίτι μου σχεδόν κάθε βράδυ. Είχα ανάγκη να βρίσκομαι με κόσμο, να κάνω μια δραστηριότητα. Πήγαινα προπόνηση, μετά ήθελα να πάω για φαγητό με φίλους. Γενικά ήθελα να είμαι με κόσμο για να ξεχνιέμαι και να κάνω πράγματα".

Τι παραπάνω να πεις για αυτήν την ψυχάρα. Γιώργαρε υποκλίνομαι στο μεγαλείο σου. Ειλικρινά… Τέτοια πρότυπα χρειάζονται τα παιδιά της μέρες μας. Δεν υπάρχει φυσιογνωμία σαν τη δική σου στον αθλητισμό της χώρας μας και μακάρι όσα πιτσιρίκια ξεκινούν τώρα να μπιστούν μία μπάλα (ή και ας την κλωτσάνε ρε αδερφέ), να σε έχουν «εικόνισμα».

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Αθλητικό φαινόμενο ο Ολυμπιακός!

Ο Γιώργος Στασινόπουλος γράφει για τον μεγαλύτερο σύλλογο της χώρας που κυριαρχεί εντός και εκτός συνόρων.

Εμείς το χρέος μας και ο πρόεδρος το δικό του…

Ο «Χάρος της 7» γράφει ότι όλοι οι ΓΑΥΡΟΙ πρέπει να κλείσουν θέση στον Ναό εν όψει της νέας χρονιάς και ότι ο ηγέτης του Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μαρινάκης, θα κάνει τα πάντα για να ενισχύσει τον Θρύλο.