Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Μην τους λυπηθείς… Να μην ξέρουν τι να πουν…

Μην τους λυπηθείς… Να μην ξέρουν τι να πουν…
Δευτέρα, 10 Οκτωβρίου 2016 - 23:22

Γεια σας, αδέρφια μου ΓΑΥΡΟΙ. Θυμάμαι ακόμα, ήμουν παιδάκι όταν με φέρανε μες στο Καραϊσκάκη... Στα σκαλοπάτια και στα τσιμέντα, από την κ…λα μου δεν έβγαζα κουβέντα... Πέρασαν χρόνια, κι εγώ ακόμα για σένα τραγουδώ για σένα είμαι λιώμα... Μυαλό δεν βάζω και δεν αλλάζω και τη ζωή μου στο πλευρό σου τη χαράζω...!!

Για τ’ όνομά σου, την ιστορία... Για όλα τα χρόνια μου σε χιόνια και σε κρύα... Για την αγάπη μου τη μεγάλη, γι’ αυτό που δεν καταλαβαίνουνε οι άλλοι... Για τα θρανία μου τα γραμμένα, για τα εισιτήρια που κράτησα κομμένα... Για τα κασκόλ που έχουν παλιώσει και για την τρέλα που ποτέ δεν θα τελειώσει... Για όλα αυτά, για το λιμάνι, για όσα θα κάνεις και για όσα έχεις κάνει... Για όλα αυτά και γι’ άλλα τόσα... Γι’ αυτό, ρε Θρύλε, είσαι η πιο μεγάλη αρρώστια...

Είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό... Οπου πας εσύ, θα ’μαι πάντα εγώ να σου τραγουδώ... Θρύλε ολέ, ολέ...

Παντού ταξιδεύω, χιλιόμετρα κάνω κι αρρωσταίνω κάθε μέρα… Πολλές αλητείες και τα μυαλά μας κόκκινα βαμμένα για εσένα…

Θρύλε, σ’ αγαπώ κι ας μου κάνεις γκέλες, μόνο σε παρακαλώ γ... τους βαζέλες... Θρύλε ολέ ολέ, Θρύλε ολέ ολέο, πάρε το πρωτάθλημα να τρελαθώ σου λέω...

Θρύλε μου, η ζωή δεν ξέρω τι θα πει... Μόνο εσένα εγώ έχω στο μυαλό... Οπου παίζεις εσύ θα ’μαι κι εγώ μαζί, να σου τραγουδώ πόσο σ’ αγαπώ... Οοοοοοοοοοοοοοο γ... το βάζελο...

Είμαστε άρρωστοι, τρελοί και δεν υπάρχει συνταγή... Μας το ’πανε και οι γιατροί ν’ αλλάξουμε ζωή... Γιατρέ μου είμαι κόκαλο με τον Ολυμπιακό και στην υγειά του θα το πιω το πιο μεγάλο...

Δεν είμαστε καλά, δεν έχουμε μυαλό, είμαστε άρρωστοι με τον Ολυμπιακό... Θα γίνουμε καλά, θα βάλουμε μυαλό όταν πάρουμε και το ευρωπαϊκό... Και αν δεν γίνει αυτό, στα φρύδια μας τα δυο, πάντα άρρωστοι με τον Ολυμπιακό...

Είσαι η καψούρα μου, μεγάλη η μαστούρα μου... Για σένα θα πεθάνω εγώ, για σένα μόνο ζω... Στη Ρώμη και στον τελικό σηκώσαμε ευρωπαϊκό... Θεούλη μου, θα τρελαθώ, γ... τον βάζελο... Την τελευταία Κυριακή ο Περαίας θα καεί... Πρωτάθλημα θα πάρω εγώ, ξανά θα τρελαθώ...

Θρύλε, είσ’ αρρώστια στην καρδιά μου, είσαι ζάλη στο μυαλό... Θρύλε, είσαι το ναρκωτικό μου και για σένα μόνο ζω... Οπου και να παίζεις εγώ θα ’μαι, πάντα θα σ’ ακολουθώ... Μ’ όλη την ψυχή θα τραγουδάω για τον Ολυμπιακό... Γ... τους τη μάνα και το σπίτι, Θρύλε, είσαι ο θεός... Απ’ τον Εβρο μέχρι και την Κρήτη μόνο Ολυμπιακός...

Είσαι αρρώστια που δε γίνεται καλά... Μου ’χεις πάρει το μυαλό και την καρδιά... Τέτοια αρρώστια δυνατή, μου το είπαν κι οι γιατροί, είναι ανίατη, είναι παντοτινή... Οεοεοεοεοεοεοεοεοεοε... Δεν μπορώ να γιατρευτώ, ούτε φάρμακο να βρω, γι’ αυτό φέρτε μας το ευρωπαϊκό...

Αυτά τα λίγα από τα πολλά τρελά συνθήματά μας...

Αδέρφια μου, καπετάνιος είναι ο κόσμος του ΘΡΥΛΟΥ μας και επειδή το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα παίζεται το μισό στο γήπεδο και το άλλο μισό έξω από αυτό, εμείς θα σχολιάζουμε κυρίως το δεύτερο μέρος που είναι ίσως και πιο σημαντικό από το πρώτο.

Καθώς και οτιδήποτε κρίνεται άξιο αναφοράς, για το οποίο θα υπάρχουν πληροφορίες.

Αδέρφια μου, να ΞΕΡΟΥΝ όλοι τους καλά πως αν ο ΘΡΥΛΟΣ μας δεν πάει κάπου καλά, ο μόνος που δεν έχει μερίδιο ευθύνης είναι ο κόσμος, είμαστε εμείς.

Οργανωθείτε, μην ξενερώνετε σε στενά και γειτονιές, ακόμα όταν θα νομίζουν ότι ο ΘΡΥΛΟΣ μας έχει πρόβλημα, πράγμα που δεν παίζει με τίποτα, εμείς θα γλεντάμε και όλους τους θα τους γ… τη ζωή!

Οπως έγινε και με το Αεκάκι στο τρελό μας Καραϊσκάκη... Τώρα συνέχεια έχει το άλλο δικέφαλο κοτοπουλάκι, το Μπαοκάκι, και μετά αυτό το χνουδωτό ζωάκι, το ροζουλί μας λαγουδάκι...

Μετά τα ΧΑΝΟΥΜΙΑ σειρά έχουν όλοι οι υπόλοιποι, ΘΡΥΛΕ μου, μην τους λυπηθείς με τίποτα...

Κλείσ’ τους τα σπίτια, κλείσ’ τους τα στόματα, να μην έχουν τι να πουν, να πέσουν στα τέσσερα τρώγοντας πάνω από τέσσερα όλοι τους!

Αυτά ζητά ο κόσμος σου, ΘΡΥΛΕ μου...

Είναι πράγματα που απλά τα ζητά η ΘΥΡΑ η 7...

ΜΠΟΡΕΙΣ και πρέπει να το κάνεις...

Να μην ξαναμιλήσουν...

Να μην ΞΕΡΟΥΝ τι να πουν...

Γιατί μόνο τον ΘΡΥΛΟ οι ΓΑΥΡΟΙ αγαπούν...

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 10/10/2016)

Διαβάστε επίσης

Το ανέκδοτο και η δίωξη κόλαφος!

Το ανέκδοτο και η δίωξη κόλαφος!

Είναι άραγε ευτυχείς οι… εξυγιαντικές δυνάμεις της ελληνικής διαιτησίας; Μετά τις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές του φετινού πρωταθλήματος, μία από τις δυο-τρεις ομάδες που έχουν κερδίσει τα λιγότερα φάουλ είναι ο Ολυμπιακός!!!

Θρύλος παντού

Θρύλος παντού

Ο Μπάμπης Χριστόγλου γράφει για το σπουδαίο κοινωνικό έργο του Ολυμπιακού και του Προέδρου του, Βαγγέλη Μαρινάκη.

Ο Κωστής και τα δικά μας παιδιά

Ο Κωστής και τα δικά μας παιδιά

Ο Μπάμπης Χριστόγλου γράφει για την αγωνιστική άνοδο του Κώστα Φορτούνη, αλλά και των πρώην ερυθρόλευκων παικτών που αγωνίζονται στην Εθνική Ελλάδος.