Να ’χαμε ένα ακόμη πεντάλεπτο…

Τρίτη, 18 Οκτωβρίου 2016 - 13:26

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΤΟΛΗΣ ΛΕΟΥΣΗΣ

Είμαι σπαστικός με τα γούρια μου. Τόσο πολύ, που θέλω να παρκάρω στα ίδια σημεία, να φτάνω στις ίδιες ώρες στο γήπεδο, να πίνω τον καφέ μου από τον φούρνο της γειτονιάς μου. Γενικά είμαι μανιακά προληπτικός. Ε, χτες τα έκανα όλα στραβά. Αργησα, πάρκαρα αλλού, ήπια καφέ από διαφορετικό μέρος.

Είχα από την αρχή λοιπόν τεράστιο άγχος. Αυτό μεγάλωσε όταν στα πρώτα λεπτά ο Ολυμπιακός είχε 11 πόντους με πέντε επιθετικά ριμπάουντ. Πέντε παραπάνω κατοχές, αλλά μηδέν παραγωγή. Εκεί κάπως θόλωσα. Φοβήθηκα πως θα δούμε και πάλι το ίδιο... έργο. Δεν με άφησε όμως κάποιος. Ο λόγος για τον Ερικ Γκριν.

Το λέγαμε ξεκάθαρα. Ο Αμερικανός γκαρντ, αν… ρολάρει, δεν σταματιέται. Είχε πεισμώσει, ήθελε να αποδείξει και το κατάφερε με εμφατικό τρόπο. Ο Παναθηναϊκός ήταν μονοδιάστατος, ο Μπουρούσης ναι μεν σκόραρε 12 πόντους, αλλά αυτοί βγήκαν με αίμα, και η διαφορά στα ριμπάουντ ήταν χαοτική.

Ο Θρύλος πέρασε στο παρκέ με το μαχαίρι στο στόμα. Η ήττα από τη Ρεάλ είχε τρελάνει άπαντες από τη μεριά των «ερυθρόλευκων» και το παρκέ είναι ο ιδανικός καθρέφτης μιας ομάδας.

Ο Σφαιρόπουλος έδεσε… κόμπο τον Πεδουλάκη, ο Χάκετ έγινε εφιάλτης του Παππά, ο Μάντζαρης δεν άφησε τον Καλάθη να δημιουργήσει, ο Μιλουτίνοφ δικαίωσε απόλυτα τη στήριξη του καλοκαιριού προς το πρόσωπό του.

Δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Η διαφορά μιλάει εξάλλου από μόνη της. Κυριάρχησαν απόλυτα σε κάθε σημείο του παρκέ οι «ερυθρόλευκοι», μετά το αρχικό 6-7 του Φελντέιν δεν έχασαν ποτέ το προβάδισμα στο σκορ και πραγματοποίησαν ίσως την πιο πειστική εμφάνιση των τελευταίων χρόνων για αυτή την περίοδο που διανύουμε.

Τα κεφάλια κάτω, ηρεμία και ανασυγκρότηση. Ερχεται η Εφές και δυστυχώς δεν μπορεί κανείς τους (ούτε και εμείς) να χαρεί παραπάνω από κάτι ώρες τη χθεσινή νίκη.

ΥΓ.: Ο Μιλουτίνοφ χτες έγινε άντρας. Δεν είναι μόνο το ματς απ με τον Μπουρούση, είναι η όλη του ενέργεια που έβγαλε. Ναι, αδερφέ. Εσύ που γελάς με τη λέξη «ενέργεια». Ο «Μίλου» ήταν παντού στη ρακέτα, ανέβηκε ψηλά για να πρεσάρει, έβαλε τα χέρια του, ακολούθησε τον Φελντέιν σε ντράιβ και τον έκοψε. Τι άλλο θες από ένα παιδί 2,11μ. που διανύει τη δεύτερή του σεζόν σε τοπ επίπεδο;

ΥΓ. 2: Ο Ματ Λοτζέσκι ξεκίνησε ράθυμα. Νόμιζες ότι δεν είναι η μέρα του. Εβαλε το ένα, «εκτέλεσε» το δεύτερο, τους… σκότωσε στο τρίτο. Αυτό σημαίνει ο ρυθμός. Εάν ένας σκόρερ τον αποκτήσει και δεν τον σταματήσεις, τότε θα σε τιμωρήσει. Το ίδιο έγινε με αυτόν, το ίδιο με τον Γκριν.

ΥΓ. 3: Να ’χαμε ένα ακόμη πεντάλεπτο. Η ταχύτητα των «ερυθρόλευκων» με εντυπωσίασε. Οπως και όλος ο πάγκος, που πανηγύρισε κάθε καλάθι. Ετσι είναι οι οικογένειες.

ΥΓ. 4: Φοβερή η κίνηση του Σφαιρόπουλου να περάσει ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης στο τέλος. Ετσι σέβεσαι τον αντίπαλο.

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 18/10/2016)

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!