Το χειρότερο το κρατήσαμε για το τέλος!
Μπορείς να πεις ότι δικαιούται μία ομάδα στη φάση των ομίλων ειδικά του Europa League, να κάνει ένα κακό παιχνίδι από τα έξι. Ο Ολυμπιακός μάς το φύλαξε αυτό το κακό παιχνίδι για το τέλος, οπότε κι έπαιζε την πρώτη θέση. Υπό αυτές τις συνθήκες, η ήττα από τον ΑΠΟΕΛ ήρθε μάλλον λογικά!
Κοιτάξτε: ο Ολυμπιακός έπρεπε βάσει των εμφανίσεών του στα πέντε πρώτα ματς να είχε κατακτήσει την πρώτη θέση και να πήγαινε στην Κύπρο για αναψυχή. Ομως, το επιθετικό του πρόβλημα, όπως το εμφάνισε και στο 0-1 από τον ΑΠΟΕΛ, και στο 1-1 στην Αστάνα, και στο 1-1 με τη Γιανγκ Μπόις, τον έφερε χθες να παλεύει για την πρωτιά, έχοντας και ντεζαβαντάζ, αφού πήγαινε για ένα αποτέλεσμα, ενώ οι γηπεδούχοι έψαχναν δύο.
Μόνο που δεν πείραξε στο χθεσινό ματς απλά το κακό αποτέλεσμα και η απώλεια τελικά της πρώτης θέσης, αλλά η συνολική εικόνα της ομάδας: από τη μία κωμικά λάθη οι αμυντικοί, από την άλλη να πουλάνε εύκολα την μπάλα οι μέσοι και μπροστά οι κυνηγοί να είναι στο μηδέν. Και κάπως έτσι σε ένα δεύτερο 90λεπτο ο πρωταθλητής Ελλάδας δεν μπόρεσε ούτε καν να σκοράρει μία φορά κατά του πρωταθλητή Κύπρου, δίνοντας το δικαίωμα στους οπαδούς του ΑΠΟΕΛ να μας κάνουν και πλάκα…
Το μεγάλο πρόβλημα είναι γιατί ο Ολυμπιακός να εμφανιστεί έτσι σε ένα παιχνίδι στο οποίο ναι μεν δεν παιζόταν η πρόκριση, αλλά τέλος πάντων ήταν ένα ευρωπαϊκό ματς με σημασία -και μακάρι η κλήρωση τη Δευτέρα να μη μας φέρει κανένα θηρίο και το μετανιώσουμε ακόμη περισσότερο αυτό το χθεσινό, που ουσιαστικά ήταν… όλο ένα αυτογκόλ! Οχι μόνο το αυτογκόλ του Ντα Κόστα, αλλά όλη η παρουσία της ομάδας.
Κατ’ αρχάς, όταν πας να παίξεις εκτός έδρας και θες να κερδίσεις, δεν μπαίνεις μέσα έτσι όπως μπήκε ο Ολυμπιακός. Δεν πας μονίμως δεύτερος στην μπάλα, γιατί δεν μπορείς να έχεις καμία τύχη. Κι αν μη τι άλλο προσπαθείς να καμουφλάρεις λίγο τις αδυναμίες σου. Ολοι ξέρουμε ότι έχουμε θέμα με τις πάσες στην πλάτη των στόπερ, που είναι αργοί, αλλά παίζουν ψηλά, αφού παίζει όλη η ομάδα ψηλά. Κι όμως, τι έγινε χθες; Φάγαμε το κρίσιμο γκολ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο: μία βαθιά πάσα στην πλάτη των Ντα Κόστα και Βιάνα και δη σε έναν σέντερ φορ, που δεν είναι πιο γρήγορος…
Πραγματικά, όμως, μιλάμε για ένα γκολ «εγκληματικό», από κάθε άποψη. Με μία αλυσίδα αστείων αντιδράσεων: Ο Ντα Κόστα δεν τραβήχτηκε έγκαιρα για να βγάλει τον Σωτηρίου οφσάιντ… Ο Λεάλι έκανε έξοδο του Μεσολογγίου!... Και στη συνέχεια η τραγική συμπεριφορά και των δύο στόπερ! Με Ντα Κόστα και Βιάνα να μην πηδάνε καν με τον Σωτηρίου, αν και δύο προς ένα (!!!), τον Ντα Κόστα απλά να… σπρώχνει τον Σωτηρίου και τελικά η μπάλα να χτυπάει στο κεφάλι του και να καταλήγει στα δίχτυα παρότι ο Βιάνα έκανε ένα τάκλιν, όχι και το πιο γρήγορο, όπως μου φάνηκε…
Κι είναι αλήθεια πως όταν τρως ένα τέτοιο γκολ, δεν μπορείς να ελπίζεις σε πολλά πράγματα. Και γενικά δεν μπορεί να έχεις φιλοδοξίες στην Ευρώπη, ούτε καν στο Europa League, αν δεν κοπούν μαχαίρι αυτά τα απίστευτα πολύ χοντρά λάθη (ας θυμηθούμε την έξοδο του Λεάλι στο γκολ του ΑΠΟΕΛ στο Καραϊσκάκη ή την πάσα του στον κυνηγό της Αστάνα) κι αν δεν βρεθεί μία λύση στην πληγή με τις πάσες που βγαίνουν στην πλάτη της άμυνας και βγάζουν όλους τους φορ φάτσα με τον γκολκίπερ. Είτε πρέπει να αποκτηθεί ένας γρήγορος καλός στόπερ είτε να αλλάξει η αμυντική λειτουργία της ομάδας -ή καλύτερα να γίνουν και τα δύο μαζί, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα…
Οπως εξίσου αλήθεια, όμως, είναι και το άλλο: ο Ολυμπιακός τα πλήρωσε τα λάθη του, έχασε την πρώτη θέση, που ευχόμαστε να μην του κοστίσει μία πολύ δύσκολη κλήρωση, αλλά προχωράει. Συνεχίζει και στην Ευρώπη και προχωράει να κάνει πραγματικότητα και τους στόχους του στην Ελλάδα. Δεν ήρθε καμία καταστροφή από το 0-2 στην Κύπρο. Ο στόχος της πρόκρισης έχει επιτευχθεί -κι αυτό ήταν το κύριο ζητούμενο σε μία σεζόν που ξεκίνησε εντελώς προβληματικά.
Αυτό που χρειάζεται τώρα η ομάδα είναι ηρεμία, ξεκούραση δύο ημέρες και να πάει στα Γιάννινα για ένα δύσκολο, όσο και κρίσιμο παιχνίδι με τον ΠΑΣ σε ένα αφιλόξενο γήπεδο, με ακατάλληλο αγωνιστικό χώρο κι ενώ μία ημέρα νωρίτερα ο Παναθηναϊκός θα παίζει στο Περιστέρι, άρα σε μία κρίσιμη αγωνιστική.
Κι από εκεί και πέρα, από βδομάδα να τα βάλουν κάτω στον σύλλογο για να δουν πώς μπορεί να ενισχυθεί η ομάδα τον Γενάρη εκεί που πονάει.
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 09/12/2016)