Κρατάει μονάχα τη σοβαρότητα
Δεν γίνεται να περιμένει κάποιος ένα διαφορετικό αποτέλεσμα από το χτεσινό με τον Προμηθέα. Το κακό για τον Σφαιρόπουλο ήταν πως εν τη απουσία του Φαγέ και του Σαρικόπουλου, θα προτιμούσε μια σκληρή προπόνηση παρά ένα ματς σαν αυτό με τους Πατρινούς. Οπου θα μπορούσε να σταματάει κάθε φάση, να δίνει οδηγίες, να βοηθάει τους παίκτες του και αν τους καθοδηγεί. Πόσο πίεση δηλαδή είχε χτες πέρα του Γκίκα;
Οπως και να ’χει, ο προπονητής του Ολυμπιακού κρατάει τη σοβαρότητα με την οποία οι παίκτες του αντιμετώπισαν την αναμέτρηση. Ταυτόχρονα βλέπει τον Πάτρικ Γιανγκ να πατάει καλύτερα στα πόδια του. Να αναπτερώνει την ψυχολογία του και να είναι πιο εκρηκτικός από ό,τι στην αρχή της σεζόν. Μακάρι να συνεχίσει στους ανοδικούς αυτούς ρυθμούς, καθώς στον Πειραιά τον πιστεύουν. Να βγάλει και από πάνω του τη… ρετσινιά του παλαίμαχου που κάποιοι του έχουν φορτώσει. Να ξέρετε πως μετά από κάθε ματς, ο Πάτρικ δεν φεύγει απευθείας από το γήπεδο. Πηγαίνει στο γυμναστήριο και τρέχει ασταμάτητα. Η φυσική του κατάσταση είναι σε ικανοποιητικά επίπεδα και ο Σφαιρόπουλος περιμένει τη σταθεροποίησή του. Και παράλληλα ψάχνει παίκτη για τον άσο.
ΥΓ.: Ο Ολυμπιακός δεν ψάχνει απαραίτητα αντι-Χάκετ. Ψάχνει παίκτη με οργανωτικά στοιχεία και ασίστ. Και αν είναι και δυνατός στην άμυνα, ακόμα καλύτερα. Ο Ουότερς είναι ένας από αυτούς. Αρέσει και σας το γράψαμε το Σάββατο στον «ΓΑΥΡΟ». Είναι ικανοποιητικός πλέι μέικερ που «φτιάχνει» τους ψηλούς, σκοράρει και βοηθάει. Το θέμα είναι η μπάλα να μην είναι αναγκαστικά συνέχεια στα χέρια του Σπανούλη και να μην εξαρτάται ο Ολυμπιακός μόνο από αυτόν σχετικά με τις τελικές πάσες.
ΥΓ.2: Από πότε υπάρχει αυτό το «θα πάρουμε παίκτη από την Καντού;». Θυμίστε μου πού έπαιζαν οι Χάκετ, Χάντερ, Ντάνστον, Μπιρτς και άλλοι τόσοι; Μην είμαστε υπερβολικοί…
ΥΓ.3: Ας έρθει ο καθένας και θα κρίνουμε στο παρκέ. Νωρίτερα γινόμαστε τουλάχιστον «ξερόλες» και υποκριτές. Και στο τέλος μπορεί να… κωλοτουμπιάσουμε.
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 27/12/2016)