Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Η νέα γενιά πρωταθλητών και ο «πιο αλήτης» Σιόβας!

Η νέα γενιά πρωταθλητών και ο «πιο αλήτης» Σιόβας!
Δευτέρα, 30 Ιανουαρίου 2017 - 17:56

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΚΩΤΣΗΣ

Ο χθεσινός Ολυμπιακός ήταν (πιθανότατα) ο νεαρότερος που έχουμε δει ποτέ σε παιχνίδι πρωταθλήματος. Με τον Πάουλο Μπέντο να συνεχίζει να (υπο)στηρίζει το ρίσκο που πήρε, βάζοντας στόχο να αναδείξει νέα παιδιά με ταλέντο, ποιότητα, δίψα για διάκριση και έτοιμα να «λάμψουν». Οσο κι αν φαντάζει παράταιρο και «ξένο» για τον Ολυμπιακό να παρατάσσει 11άδα με Νικολάου, Ρέτσο, Ανδρούτσο και τον 21χρονο Βιάνα, άλλο τόσο εντυπωσιακό είναι ότι αυτά τα παιδιά ανταποκρίνονται, κερδίζοντας... ένσημα και «ύψος» στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Παρά τα λάθη από τη δεδομένη απειρία τους, τα «πιτσιρίκια» της Ακαδημίας του Θρύλου «αναγκάζουν» άπαντες να παραδέχονται ότι... κάτι έχουν. Κάτι πολύ ξεχωριστό. Κάτι που αξίζει να δεις να εξελίσσεται στη διάρκεια της χρονιάς. Με τη διοίκηση του Ολυμπιακού να δείχνει ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, ώστε η φετινή χρονιά να εξελιχθεί σε ιστορικής σημασίας για τον σύλλογο. Η ανάδειξη της σπουδαίας δουλειάς που γίνεται όλα αυτά τα χρόνια στα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού δεν θα ήταν εύκολη, εάν δεν είχε βρεθεί ο Μπέντο με το... ξερό του το κεφάλι. Αλλά και εάν η διοίκηση δεν επέλεγε να... ανεχθεί ακόμη και κάποιες επιλογές του προπονητή της, που πιθανώς να μην ακολουθούσαν τη λογική.

Στο δίλημμα του να πορευτείς με μεταγραφές φτασμένων (ή και αμφίβολης αξίας) ξένων ή με τα «δικά σου» παιδιά, δεν είναι εύκολο να «πάρεις» το δεύτερο. Ειδικά για μία ομάδα πρωταθλητισμού και αφόρητης πίεσης, όπως ο Ολυμπιακός. Αυτό γίνεται φέτος. Και είναι ξεκάθαρο ότι θα αφήσει πρωτοφανές κέρδος για τον σύλλογο. Αρκεί να υπάρξει (κι άλλη) υπομονή και κατανόηση.

Η αναμέτρηση των Πειραιωτών με τη Βέροια ανέδειξε τις δυσκολίες του εγχειρήματος. Οι νέοι κάνουν λάθη. Και πολλές φορές παιδαριώδη. Είναι απαραίτητο βήμα προς τη χαλύβδωση του χαρακτήρα τους και το «χτίσιμο» της ποδοσφαιρικής τους προσωπικότητας. Εάν δεν πάθουν, δεν θα μάθουν. Και καλό θα είναι όλοι μας να καταλάβουμε (και να αποδεχθούμε) το αυτονόητο: Είναι προτιμότερο να κάνει το λάθος ένας 18χρονος, που βλέπεις ότι μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι λαμπρό, παρά κάποιος «μισθοφόρος», που θα αποκτηθεί απλά για να κάνει τη δουλειά και να πάει σπίτι του. Και μόνο το γεγονός ότι αυτοί οι «μικροί» είναι γεννημένοι και μπολιασμένοι με το «πρέπει» του Ολυμπιακού, δεν γίνεται ο σύλλογος να μην τους αφήσει να φτάσουν εκεί που μπορούν. Ολα αυτά τα χρόνια έχουμε δει «ονόματα» και «φούσκες» να λυγίζουν μπροστά σε αυτό το ασήκωτο «πρέπει». Οταν βρίσκεις Ρέτσους, Ανδρούτσους, Νικολάου, Μανθάτηδες να αντέχουν και να έχουν την πρώτη ύλη, τους πιστεύεις και τους βάζεις.

Το σημαντικότερο όλων, βεβαίως, είναι ότι ο φετινός Ολυμπιακός όχι μόνο κάνει πρωταθλητές αυτά τα παιδιά, αλλά τους δίνει την ευκαιρία να οδηγήσουν και οι ίδιοι την ομάδα τους στον 44ο τίτλο της ιστορίας της. Και αυτό αν μη τι άλλο έχει ξεχωριστή σημασία και... ενοχλεί περισσότερο (τους άλλους).

Ο Θρύλος ανοίγει διαρκώς τη διαφορά παίζοντας με τα παιδιά του. Και το κάνει σε παιχνίδια που γίνονται πραγματικές «μάχες». Στις οποίες οι «μικροί» ανταποκρίνονται και βγαίνουν νικητές. Με τη Βέροια να είναι απλώς η συνέχεια και η επιβεβαίωση ότι, πλέον, ως βασικό στέλεχος της πρώτης ομάδας πρέπει να αντιμετωπίζουμε και τον Νικολάου. Εναν νέο «Σιόβα», με περισσότερη «αλητεία» και τσαμπουκά στο παιχνίδι του.

ΥΓ.: Στο πρόσωπο του -παρά λίγους μήνες- 34χρονου Παντελή Καπετάνου μπορεί κάποιος να δει τον κλασικό... «μπούλη» του δημοτικού σχολείου. Αυτόν που προσπαθεί να κάνει «bullying» στα μικρότερα παιδιά και στο τέλος βρίσκεται να πηγαίνει κλαίγοντας στη δασκάλα ή τη μαμά του. Στο παιχνίδι του πρώτου γύρω μείωσε σε 5-1 και πήγε στα... μούτρα του 18χρονου Ρέτσου να πανηγυρίσει επιδεικτικά. Φοβερή μαγκιά. Χθες, βρήκε μπροστά του τον επίσης 18χρονο Νικολάου και τον 19χρονο Ανδρούτσο και είπε να δείξει πάλι ότι είναι... παλικάρι. Αγκωνιά στον έναν, αγκωνιά και στον άλλον. Αποτέλεσμα; Ο Νικολάου τον εξαφάνισε, γιατί πάντα αυτούς τους τύπους βρίσκεται ένας «μικρός» που τους βάζει στη θέση τους.

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 30/01/2017)

Διαβάστε επίσης

Παράδειγμα προς μίμηση ο Μιλιβόγεβιτς

Παράδειγμα προς μίμηση ο Μιλιβόγεβιτς

Ο Δημήτρης Ζώρζος γράφει για τον Σέρβο μέσο, ο οποίος βρίσκεται σε εκπληκτική κατάσταση και κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο, τιμώντας την ερυθρόλευκη φανέλα και το περιβραχιόνιο του αρχηγού.

Αυτό είναι μαγκιά του Μπέντο

Αυτό είναι μαγκιά του Μπέντο

Ο ΓΙώργος Στασινόπουλος γράφει για τον Πάουλο Μπέντο, ο οποίος μένει πιστός στη φιλοσοφία του και στο παιχνίδι με την Βέροια εμπιστεύτηκε πέντε Ελληνες και τρεις πιτσιρικάδες!

Με διαφορά ο καλύτερος

Με διαφορά ο καλύτερος

Ο Μπάμπης Χριστόγλου γράφει για την ομάδα μπάσκετ, η οποία κόντρα στην Μπάμπεργκ πέτυχε την 14η νίκη της στη φετινή Ευρωλίγκα.

Μόνο ο Ολυμπιακός φτιάχνει σταρ

Μόνο ο Ολυμπιακός φτιάχνει σταρ

Ο Μπάμπης Χριστόγλου γράφει για τους παίκτες που έχει αναδείξει τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός και έχουν ανοίξει τα φτερά τους στην Ευρώπη.