(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 13/03/2017)
Καμπιάσο, Μάριν και Τσόρι δεν τους παροπλίζεις
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΠΑΜΠΗΣ ΧΡΙΣΤΟΓΛΟΥ
Τα λέγαμε και πριν από τη σέντρα του ματς με τον Ατρόμητο, ότι πέρα από τη νίκη, σημαντικό σε αυτό το ματς και ενόψει Μπεσίκτας και Παναθηναϊκού ήταν να καθαρίσει η μπουγάδα νωρίς. Και ο Ολυμπιακός κατάφερε να πετύχει τα πάντα. Οχι μόνο δεν ξόδεψε δυνάμεις, αλλά άνοιξε και το ροτέισόν του βάζοντας στο παιχνίδι και τον Παρέδες, και τον Μάριν, και -επιτέλους- τον Τσόρι. Ο Ντομίνγκες ήταν ουσιαστικά ο σέντερ φορ της ομάδας του Βούζα μέχρι τη στιγμή που έδωσε τη θέση του στον Ανσαριφάρντ.
Και με αυτή τη λογική και αυτή τη σύνθεση ο Ολυμπιακός είχε σε μεγάλο ποσοστό την μπάλα στα πόδια του, έφτιαξε αρκετές φάσεις στην εστία του Γκορμπούνοφ, πέτυχε στο πρώτο ημίχρονο ένα γκολ με τον Ντα Κόστα και δεν άφησε τον αντίπαλό του καν να τον απειλήσει. Εξαιρετικός για πρώτη φορά μετά από καιρό ο Μάριν, που έδειξε ότι μόνο μέσα από τα παιχνίδια μπορεί να βρει ρυθμό και να αποδώσει όσα μπορεί μέσα στο γήπεδο, πολύ καλός ξανά ο Καμπιάσο, πολύ καλός αν και ήταν τόσο καιρό ξεχασμένος και ο Ντομίνγκες, ο οποίος είχε μερικές συνεργασίες με τους συμπαίκτες του που έδειξαν τη σπάνια ποδοσφαιρική του κλάση.
Αυτό είναι και το σπουδαιότερο που βγαίνει από το ματς: δεν είμαστε τρελοί, ρε Μπέντο, που σου λέγαμε να τους βάλεις αυτούς στον λογαριασμό. Δεν είμαστε τρελοί που θέλουμε να παίζουν αυτοί οι σπάνιοι παίκτες πιο συχνά με την ερυθρόλευκη. Οπως επίσης δεν ήμασταν τρελοί όταν λέγαμε ότι ο Ανσαριφάρντ είναι πια ο καλύτερος σέντερ φορ που έχει στο ρόστερ του ο Ολυμπιακός. Με το που μπήκε στο ματς, στην πρώτη φάση έκανε το 2-0 και έστειλε το ματς για σπίρτα. Αρκετά με τον Ατρόμητο, όμως. Τα ματς που είναι μπροστά δεν σηκώνουν χαλαρότητες και χαμογελάκια. Να συνεχίσουμε έτσι, να πάρουμε το ματς την Πέμπτη, να πάρουμε το πρωτάθλημα την Κυριακή στη Λεωφόρο και τα ξανασυζητάμε…