Κι όμως, έχασε από τις βολές…
Προσοχή: Δεν είναι μομφή για τη διαιτησία ο τίτλος. Σε γενικές γραμμές (με εξαίρεση τον Παναγιώτου που… αρνήθηκε ακόμα και να δει το άουτ του Μπουρούση στο 78-73 στη διεκδίκηση με τον Μπιρτς), δεν θεωρώ ότι έκρινε την αναμέτρηση. Ο Παναθηναϊκός έψαξε το ντράιβ (μανούλα σε αυτό ο Παππάς), ο Ολυμπιακός και βασικά οι ψηλοί του είχαν λάθος τοποθετήσεις και μοιραία ερχόταν το φάουλ. Και ο Αγραβάνης (δύο χαζά φάουλ σε Μπουρούση και Σίνγκλετον), ο Ουότερς αλλού πατούσε και αλλού βρισκόταν (χάνει τον Τζέιμς και ακουμπάει πεντακάθαρα χέρι σε τρίποντο), ο Μιλουτίνοφ δις χρεώνεται σωστά επαφή σε ντράιβ (στο ένα κατέβασε τα χέρια του). Και άλλες πολλές περιπτώσεις που δεν μπόρεσα να συγκρατήσω.
Γιατί, όμως, έχασε από τις βολές τότε; Να το πάμε πιο απλά, να γίνουμε και κατανοητοί. Οι αριθμοί μερικές φορές λένε αλήθειες. Πείτε ότι δεν έχετε δει το στατιστικό ολοκληρωμένο. Ο Ολυμπιακός τελείωσε το παιχνίδι έχοντας 19/37 δίποντα, 10/25 τρίποντα, 34 ριμπάουντ (16 επιθετικά), 16 ασίστ, 13 λάθη, έξι κλεψίματα. Ο ΠΑΟ είχε 18/37 δίποντα, 8/15 τρίποντα, 31 ριμπάουντ, 11 ασίστ, 13 λάθη και εφτά κλεψίματα.
Ποιος κέρδισε; Ο Παναθηναϊκός γιατί «σημάδεψε», κέρδισε φάουλ σε ντράιβ (αμφισβητούμενο μονάχα του Μπιρτς στον Παππά) και έφτασε στο 24/32 βολές έναντι 12/16.
Ταυτόχρονα, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν ξεκάθαρο έλλειμμα ενέργειας (αυτό πρέπει να τους απασχολήσει), ο Μπιρτς έχασε το… άχαστο για να φτάσει η διαφορά και πάλι στους δύο, ο Γκριν έμοιαζε πως το πίστευε παραπάνω από τους υπόλοιπους. Δεν αρκεί όμως αυτό.
Παρότι είχε θετικά αμυντικά ξεσπάσματα ο Ολυμπιακός, οι γηπεδούχοι κατάφεραν να πετύχουν 41 πόντους σε ένα ημίχρονο. Αριθμός τεράστιος για τα φετινά δεδομένα του Παναθηναϊκού. Κομβικό βέβαια κομμάτι στο να συμβεί αυτό ήταν οι ανανεώσεις επιθέσεων των «πράσινων», καθώς τα οκτώ επιθετικά ριμπάουντ ήταν υπέρ του δέοντος πολλά.
Το ίδιο σενάριο και στο δεύτερο ημίχρονο. Οι 43 πόντοι του Παναθηναϊκού είναι υπερβολικά πολλοί σε ένα τόσο σκληρό παιχνίδι. Ειλικρινά δεν με ενόχλησε η διαιτησία. Περισσότερο είχα ενοχληθεί στο ΣΕΦ στον πρώτο τελικό παρά στον χτεσινό. Υπέρ του δέοντος ελαστικοί σε επαφές και στις δύο ομάδες, ορθά κατά 90% σε εκείνες κοντά στο καλάθι και στα ντράιβ. Μάτωνες για να πάρεις το φάουλ, αλλά αλήθεια ποιος δεν το περίμενε; Πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό…
Το μόνο κρίμα στην υπόθεση είναι ότι ο Ολυμπιακός έχασε αυτό το παιχνίδι με τον Σπανούλη εμπύρετο και εκτός ΟΑΚΑ. Το έχασε φτάνοντας στους 80 πόντους. Το έχασε με ορθολογιστικό παιχνίδι και παίζοντας με ψυχή.
Απογοητεύτηκα από κάποιους υπερβολικά, αλλά όπως και να ’χει είναι μόνο το 1-1. Δεν αλλάζει κάτι ό,τι και να γίνει. Στην τελική αυτήν τη… μεταχείριση την περιμέναμε στο ΟΑΚΑ. Δεν πέσαμε και ουρανοκατέβατοι στη Γη...
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 02/06/2017)