(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 1/08/2017)
Η χαλαρότητα είναι ο μεγάλος εχθρός
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΠΑΜΠΗΣ ΧΡΙΣΤΟΓΛΟΥ
Κι εγώ, ρε μάγκες, αν ήμουν 24 ετών, έπαιζα στον Ολυμπιακό και είχα κερδίσει στο πρώτο ματς διπλής αναμέτρησης με τρίμπαλο μάλιστα εκτός έδρας, θα ήμουν τριαλαρί-τριαλαρό. Αλλά δεν είμαι εγώ το μέτρο σύγκρισης. Κι ίσως γι’ αυτό δεν έκανα και καριέρα… Να το πω και λίγο διαφορετικά. Είναι αλήθεια ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού μετά το τριπλό πεσκέσι που πήγαν στο Βελιγράδι, έδειξαν να θεωρούν ότι το πράγμα έχει τελειώσει. Το καταλαβαίνεις, ρε παιδί μου, όταν ένας παίκτης χαλαρώνει και πιστεύει ότι την έχει κάνει τη δουλειά. Κι εκεί είναι το πολύ επικίνδυνο. Εκεί που μπορείς να πάθεις καμία πολύ στραβή και να τρέχεις και να μη φτάνεις μετά.
Ναι μεν έπεσε το τρίμπαλο, αλλά… Ούτε η Παρτιζάν είναι καμιά ομάδα της σειράς, ούτε ο Ολυμπιακός είναι στην καλύτερή του φάση. Πιασμένα είναι τα πόδια τους ακόμα από την προετοιμασία, άσε που δεν γνωρίζονται καλά-καλά οι μισοί με τους άλλους μισούς. Να το πω ξανά για να μην παρεξηγηθώ… Δεν παίζει θέμα σύγκρισης της μίας με την άλλη ομάδα, ούτε είναι σοβαρός ο κίνδυνος να γίνει κανένα πατατράκ. Αλήθεια, είναι πάλι, όμως, ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για μια καλή ομάδα είναι η χαλαρότητα. Το λέμε χρόνια τώρα, το ξαναλέμε σήμερα που χρειάζεται.
Και μαζί μας συμφωνεί και ο Χάσι. Γάτα ο κόουτς, το έπιασε το κλίμα και πήρε δραστικά μέτρα. Πάρε και μια προπονησούλα πρωινή στο Καραϊσκάκη, πάρε και λίγη ένταση παραπάνω, πάρε και κήρυγμα για το ότι όλα παραμένουν ρευστά ενόψει του επαναληπτικού με τους Σέρβους. Να του το δώσουμε, λοιπόν, το πρώτο κρέντιτ του Μπέσνικ Χάσι που δείχνει να πιάνει το κλίμα των αποδυτηρίων και να μην το αφήνει να γίνει πρόβλημα. Είναι σημαντικό και για τους ποδοσφαιριστές να νιώθουν ότι η χαλαρότητα απαγορεύεται και ότι ο προπονητής, που είναι το αφεντικό στο ποδοσφαιρικό τμήμα, έχει αλλεργία σε τέτοιου είδους συμπεριφορές.