Οι διπλοί «πράκτορες»

Κυριακή, 17 Μαρτίου 2019 - 12:00

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Η μάχη των αιωνίων αντιπάλων, η σύγκρουση δύο διαφορετικών κόσμων. Τι και αν ο αθλητισμός στερείται μέρα με τη μέρα τη ρομαντική του αίγλη, η μετακίνηση ενός αθλητή από τον ένα σύλλογο στον άλλον είναι αρκετή για να τον καταστήσει «κόκκινο πανί» για τους φιλάθλους της ομάδας που αφήνει πίσω του. Το Legend_Stories 7 καταγράφει τις προσωπικότητες που άφησαν το τριφύλλι για χάρη των Πειραιωτών, προκαλώντας κρότο με την απόφασή τους.

Η πρώτη ηχηρή άφιξη

Το καλοκαίρι του 1978 ο φίλαθλος κόσμος του Ολυμπιακού συγκλονίζεται από τη μετακίνηση του Γιώργου Δεληκάρη στον Παναθηναϊκό, με τη διοίκηση των Πειραιωτών να απαντά άμεσα, αποκαθηλώνοντας με τη σειρά της μία από τις μεγαλύτερες «σημαίες» στην ιστορία των πρασίνων, τον Αντώνη Αντωνιάδη. Ο διεθνής επιθετικός, η σταδιοδρομία του οποίου ταυτίστηκε με το τριφύλλι, έπειτα από μια δεκαετία παρουσίας στον αιώνιο αντίπαλο μένει ελεύθερος και υπογράφει συμβόλαιο συνεργασίας με τον Ολυμπιακό. Φυσικά η μετακίνηση του Αντωνιάδη στους ερυθρόλευκους από τους πράσινους δεν ήταν η πρώτη χρονολογικά, καθώς είχαν προηγηθεί άλλες στα χρόνια της «ποδοσφαιρικής αθωότητας», ήταν σίγουρα όμως η πρώτη που προκάλεσε αίσθηση. Ακόμα και έτσι όμως, ελέω του κρότου της μεταγραφής Δεληκάρη, αλλά και της περασμένης ποδοσφαιρικά ηλικίας του «Ψηλού», η άφιξη του θα περάσει σε δεύτερη μοίρα, με την παρουσία του στο λιμάνι να είναι σύντομη, καθώς έπειτα από μόλις μία σεζόν και ελάχιστα τέρματα αποχωρεί από τον Πειραιά, δίχως να έχει αφήσει το στίγμα του στο σύλλογο.

Στον Πειραιά με... καθυστέρηση χρόνων

Η περίπτωση του Κρις Καλαντζή αποτελεί ενδεχομένως το κορυφαίο μεταγραφικό σίριαλ Έλληνα ποδοσφαιριστή στα χρονικά. Το καλοκαίρι του 1987 ο ταλαντούχος Ελληνοαυστραλός καταφτάνει στο αεροδρόμιο του Ελληνικού προκειμένου να διαπραγματευτεί τη μετακίνηση του από τη Σίντνεϊ Ολίμπικ στους Πειραιώτες, ωστόσο ο Παναθηναϊκός καραδοκεί και φροντίζει να φυγαδεύσει το νεαρό άσο, προλαβαίνοντας να συμφωνήσει μαζί του, αφήνοντας τους ανθρώπους του Ολυμπιακού «στα κρύα του λουτρού». Το «Καγκουρό» θα αγωνιστεί με τα πράσινα έως και τα μέσα της σεζόν 1992-93, όταν ο Ολυμπιακός θα κάνει την κίνηση-ματ και με καθυστέρηση αρκετών ετών θα ντύσει τον Καλαντζή στα ερυθρόλευκα, ο οποίος μάλιστα ένα χρόνο αργότερα πετυχαίνει ένα από τα ομορφότερα τέρματα σε ντέρμπι αιωνίων, εκτελώντας τον Ιανουάριο του 1994 στο ΟΑΚΑ την παλιά του ομάδα. Ο Καλαντζής θα παραμείνει στο λιμάνι μέχρι και τα μέσα της σεζόν 1996-97, με τη σταδιοδρομία του εν τέλει να συνδέεται κατά κύριο λόγο με τους Πειραιώτες.

Ο «Κέρβερος» του Ολυμπιακού

Ο Αντώνης Νικοπολίδης ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στον Παναθηναϊκό, ανήκοντας στις τάξεις του από νεαρή ηλικία, διαγράφοντας μία 15ετή πορεία στο τριφύλλι, φορώντας ανά διαστήματα το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Η ρήξη του ωστόσο με τη διοίκηση του συλλόγου ανοίγει διάπλατα το δρόμο στον Ολυμπιακό, ώστε να εντάξει στο δυναμικό του τον έμπειρο τερματοφύλακα, το καλοκαίρι του 2004. Μάλιστα η διαρροή της συμφωνίας του με τους Πειραιώτες ωθεί τους φίλους του Παναθηναϊκού να αποδοκιμάσουν το Νικοπολίδη κατά την απονομή του Πρωταθλήματος στο τέλος της σεζόν στους πράσινους, εκφράζοντας ξεκάθαρα τα αισθήματα τους για τον Έλληνα άσο. Πράγματι λίγους μήνες αργότερα ο Νικοπολίδης, ως πρωταθλητής Ευρώπης, πιάνει και επίσημα λιμάνι, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων στο αντίπαλο στρατόπεδο. Μέχρι και το 2011 ο πλέον επιτυχημένος Έλληνας τερματοφύλακας θα ταυτιστεί πλήρως με την ιδιοσυγκρασία του Συνδέσμου και θα αποτελέσει το «φύλακα άγγελο» των ερυθρολεύκων, πρωταγωνιστώντας σε ένδοξες ευρωπαϊκές βραδιές και φυσικά στην κατάκτηση έξι Πρωταθλημάτων, τεσσάρων Κυπέλλων και ενός Σούπερ Καπ Ελλάδας, όντας ηγετική φυσιογνωμία και εκ των αρχηγών της ομάδας.

«Μιχαλάκη είσαι τρέλα...»

Το μεταγραφικό ενδιαφέρον των ισχυρών του ελληνικού ποδοσφαίρου κατά το ξεκίνημα της νέας χιλιετίας περιστρέφονταν γύρω από τον ταλαντούχο Κύπριο επιθετικό του Ηρακλή Μιχάλη Κωνσταντίνου. Το 2001 «το μήλον της Έριδος» καταλήγει στον Παναθηναϊκό. Το καλοκαίρι του 2005 όμως ο Ολυμπιακός παίρνει την πολυπόθητη ρεβάνς. Ο Κύπριος φορ, έχοντας μείνει ελεύθερος, γίνεται «τρέλα με την κόκκινη φανέλα» και φυσικά μετατρέπεται εν μία νυκτί σε «κόκκινο πανί» για τους οπαδούς της πρώην ομάδας του. Ο Κωνσταντίνου γίνεται δεκτός με ιδιαίτερη θέρμη στον Πειραιά και πραγματοποιεί μία εντυπωσιακή πρώτη σεζόν, όντας καθοριστικός στο δρόμο προς την επίτευξη του νταμπλ, ενώ «εκτελεί» την παλιά του ομάδα τον Ιανουάριο του 2006, στο θρίαμβο των Πειραιωτών με 3-2, πανηγυρίζοντας μάλιστα εν μέσω παροξυσμού μπροστά στη Θύρα 7. Το «Τανκ» παραμένει κάτοικος Πειραιά για μία τριετία, ταλαιπωρημένος ωστόσο από σοβαρούς τραυματισμούς χάνει σταδιακά τη θέση του από το βασικό σχήμα, αποχωρώντας το καλοκαίρι του 2008, έχοντας κατακτήσει τρία Πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα και ένα Σούπερ Καπ Ελλάδας.

Ο «Δάσκαλος» Λάκης Πετρόπουλος

Μεταξύ των τεχνικών που εργάστηκαν στον πάγκο και των δύο αντιπάλων, αδιαμφισβήτητα ξεχωρίζει η περίπτωση του Λάκη Πετρόπουλου. Τον Ιούνιο του 1972, έχοντας ήδη προηγηθεί μία σύντομη θητεία του στο λιμάνι, ο θρυλικός Νίκος Γουλανδρής αποφασίζει να δώσει τα κλειδιά της τεχνικής ηγεσίας του Ολυμπιακού στον πρώην ποδοσφαιριστή και προπονητή του Παναθηναϊκού, με όραμα το χτίσιμο μιας ομάδας ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Στην απόφαση του αυτή και παρότι για παραπάνω από μια διετία ο αείμνηστος Λάκης Πετρόπουλος κατάφερε να δημιουργήσει το, ενδεχομένως, κορυφαίο σύνολο στην ιστορία του Συνδέσμου, που πρωταγωνίστησε σε Ελλάδα και Ευρώπη και μετρούσε ήδη την κατάκτηση δύο Πρωταθλημάτων και ενός Κυπέλλου, βρήκε αντίθετη μερίδα οπαδών των ερυθρολεύκων, που δε λησμόνησε το πράσινο παρελθόν του Έλληνα τεχνικού, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση του στα μέσα της σεζόν 1974-75, εκτροχιάζοντας τον Ολυμπιακό από το ιστορικό του πεπρωμένο.

Ο Γραμμός, ο Καπίνο και οι άλλοι

Ένας αθλητής που ακολούθησε το δρομολόγιο και είναι άξιος αναφοράς, είναι σίγουρα ο Χάρης Γραμμός. Ο παλαίμαχος άσος ταύτισε για μία δεκαετία το όνομα του με τον Παναθηναϊκό, τη σεζόν 1976-77 όμως αγωνίστηκε, δίχως ιδιαίτερη επιτυχία, με την ερυθρόλευκη ριγωτή. Τη διετία 2003-05 στο μεγάλο λιμάνι αγωνίστηκε ο πρωταθλητής Ευρώπης Γιώργος Χ. Γεωργιάδης, έπειτα από τη μακροχρόνια θητεία του στον Παναθηναϊκό τη δεκαετία του '90, κατακτώντας ένα εγχώριο νταμπλ, χωρίς να καταφέρει ωστόσο να χαράξει το όνομα του στην ιστορία του συλλόγου. Αίσθηση αλλά και δυσαρέσκεια στο αντίπαλο στρατόπεδο προκάλεσε το καλοκαίρι του 2015 και η μεταγραφή του διεθνή τερματοφύλακα Στέφανου Καπίνο στον Ολυμπιακό, με ενδιάμεσο σταθμό τη γερμανική Μάιντς, παρότι στα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα όχι μόνο έγινε ευρέως γνωστός με τις εμφανίσεις του στους πράσινους, αλλά αποτέλεσε και εκ των αγαπημένων παιδιών των φίλων του Παναθηναϊκού. Ο Καπίνο παρέμεινε στο λιμάνι για δυόμισι σεζόν και πανηγύρισε δύο Πρωταθλήματα Ελλάδας, δίχως να κατορθώσει να καθιερωθεί στους ερυθρόλευκους. Τέλος η περίπτωση του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου, ποδοσφαιριστή που φέρει την ιδιαιτερότητα να έχει αγωνιστεί στους τρεις κορυφαίους συλλόγους του ελληνικού ποδοσφαίρου, αποτελεί την πιο πρόσφατη περίπτωση μετακίνησης πρώην πράσινου στον Ολυμπιακό. Ο διεθνής μεσοεπιθετικός αγωνίστηκε με το τριφύλλι από το 2008 έως και τα μέσα της σεζόν 2012-13, δίχως να ταυτιστεί ιδιαίτερα όμως στη φίλαθλη συνείδηση με την πρώην ομάδα του, αρκετά χρόνια προτού αφήσει την ΑΕΚ για λογαριασμό του Ολυμπιακού, το καλοκαίρι του 2018.

Για περισσότερες θρυλικές ιστορίες ακολουθήστε το legend_stories7 στο Instagram, κάνοντας «κλικ» στον παρακάτω σύνδεσμο: legend_stories7

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!