Ο Παπαλουκάς, ο Τεόντοσιτς, ο Γκέρσον και ο... «Τρινκιέρι»!
Φεύγει λέει ο Σφαιρόπουλος και έρχεται ο Τρινκιέρι! Έτσι διάβασα σε κάτι ρεπορτάζ λίγη ώρα μετά το τέλος του πέμπτου τελικού κι από κάτω μάλιστα υπήρχαν και σχόλια του στυλ «επιτέλους και μια ευχάριστη είδηση»...
Ο Ολυμπιακός, δηλαδή, έχασε έναν ακόμα τίτλο επειδή έτσι είχαν αποφασίσει κάποιοι και η… ευχάριστη είδηση είναι ότι φεύγει ο Σφαιρόπουλος και έρχεται ο Τρινκιέρι ή ο όποιος Τρινκιέρι. Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα, την κόρη σου την αγαπώ την όμορφη Μαρκέλλα…
Στον Ολυμπιακό έπαιζε ο Παπαλουκάς κάποτε. Ένας υπερπαίκτης, που πέρασε δυο φορές από την ομάδα του Πειραιά, αλλά πρωτάθλημα δεν πήρε. Με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας πήρε έξι, όπως και δυο Ευρωλίγκες, αλλά με τον Ολυμπιακό τη χαρά έστω ενός πρωταθλήματος δεν την ένιωσε…
Στον Ολυμπιακό έπαιζε ο Τεόντοσιτς κάποτε, που τώρα παίζει στο ΝΒΑ. Θεωρείται δικαίως ένα από τα κορυφαία πόιντ γκαρντ που έχουν εμφανιστεί στην Ευρώπη, αλλά στον Ολυμπιακό δεν πήρε ούτε ένα πρωτάθλημα, στα τέσσερα χρόνια που έμεινε στην ομάδα. Τα έπαιρνε ο Διαμαντίδης, ο οποίος που και που του έριχνε και καμιά ροχάλα. Ευτυχώς πήγε και ο Μίλος στην ΤΣΣΚΑ και πήρε κι αυτός έξι πρωταθλήματα και μια Ευρωλίγκα, διότι στον Ολυμπιακό τα έχανε και του έλεγαν ότι φταίει κιόλας…
Ας αφήσουμε όμως τους παίκτες (όπου τα παραδείγματα είναι πολλά και απλά βάλαμε τα δυο πιο χαρακτηριστικά) και ας πάμε στους προπονητές. Από τον πάγκο του Ολυμπιακού έχουν περάσει ο Πίνι Γκέρσον, ο Γιόνας Καζλάουσκας και ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Τεράστιες μορφές του αθλήματος και οι τρεις, απολύτως επιτυχημένοι (ειδικά ο Γκέρσον με τις τρεις Ευρωλίγκες) στις ομάδες που δούλεψαν, αλλά από τον Ολυμπιακό έφυγαν ως αποτυχημένοι. Πήγαιναν στους τελικούς με τον Παναθηναϊκό, έβλεπαν το αίμα να ρέει από τους διάφορους Αναστόπουλους, Πηλοϊδηδες, Μάνους και τα λοιπά κομάντα της μπασκετικής ΚΕΔ (διαφορετικά σε κάθε εποχή) και αφού έχαναν τα πρωταθλήματα, έφευγαν ως αποτυχημένοι. Μόνο ο τεράστιος Ντούσαν Ιβκοβιτς έχει ευτυχήσει να πάρει δυο τίτλους πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό, αλλά μόνο τον έναν απ’ αυτούς στα χρόνια της σαπίλας. Όλοι οι άλλοι ως αποτυχημένοι έφυγαν…
Το ίδιο θα συμβεί και τώρα με τον Σφαιρόπουλο, ο οποίος έχει πετύχει κάτι απίστευτο, αφού στα χρόνια της σαπίλας κατάφερε να πάρει δυο πρωταθλήματα με τον Ολυμπιακό. Το ένα απ’ αυτά βέβαια επειδή βρήκε απέναντί του τον χειρότερο Παναθηναϊκό της τελευταίας δεκαετίας και το άλλο επειδή έβαλε απίθανα σουτ ο Σπανούλης, αλλά το θέμα είναι ότι τα πήρε. Τώρα όμως όλα δείχνουν ότι ως αποτυχημένος θα φύγει κι αυτός. Και η… ευχάριστη είδηση για κάποιους είναι ότι έρχεται (;) ο Τρινκιέρι…
Όσο αντί του δάσους βλέπουν το δέντρο στον Ολυμπιακό, οι παίκτες και οι προπονητές θα καίγονται σαν τα τραπουλόχαρτα και μετά θα νιώθουμε ικανοποίηση επειδή θα έρχεται ο οποίος Τρινκιέρι, Και να δεχθώ ότι οι οπαδοί, που ‘χουν και τη ζοχάδα τους μετά από ένα χαμένο τίτλο, δεν μπορούν να το καταλάβουν αυτό. Οι Αγγελόπουλοι όμως; Πόσο πιο πολύ πρέπει να πονέσουν οικονομικά και ψυχικά για να καταλάβουν ότι το θέμα δεν είναι οι παίκτες και οι προπονητές. Και εφόσον το έχουν καταλάβει – διότι προσωπικά αυτό πιστεύω – γιατί δεν κτυπούν επιτέλους την γροθιά στο μαχαίρι; Όσο δύσκολο κι αν ακούγεται είναι πολύ απλό, διότι πολύ απλά του Ολυμπιακού ηγούνται...
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Ο Σάντσες και ο Λισγάρας...
Με αφορμή το πέναλτι του Κολομβιανού, θυμηθήκαμε ένα ωραίο αφήγημα της... εξυγίανσης. Γράφει ο Δημήτρης Γρηγορόπουλος
O Προτό και το «project Γιαννιώτης»
Το αξιόπιστο δείγμα του Γιαννιώτη που μας κάνει να αισιοδοξούμε ότι θα αποδειχθεί καλύτερος από τον Καπίνο και ο δεύτερος. Γράφει ο Δημήτρης Γρηγορόπουλος.
Ο Φινμπόγκασον και οι παράμετροι των μεταγραφών
Παίζουν πολλά ρόλο για να κολλήσει ένας παίκτης με μια ομάδα. Γράφει ο Δημήτρης Γρηγορόπουλος.
Επιστροφή στην κανονικότητα...
Πολλά λόγια δεν χρειάζονται για τους στόχους της νέας σεζόν. Γράφει ο Δημήτρης Γρηγορόπουλος.
