Προσπαθούν να «τσουβαλοποιήσουν» δράστες και θύματα μαζί!

Τρίτη, 22 Μαρτίου 2016 - 17:29

Από την πρώτη στιγμή, όλοι μα όλοι ξέραμε τι ακριβώς συνέβη στη Λευκάδα, με όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες του γεγονότος. Πάνω από εκατό οπαδοί του Παναθηναϊκού ξεκίνησαν από την Αθήνα, με ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ σχέδιο και στην τελευταία του λεπτομέρεια. Εφτασαν στο πέρασμα προς το νησί, αιχμαλώτισαν τον χειριστή της γέφυρας, έφτασαν στο ξενοδοχείο όπου αναπαύονταν οι ΑΘΛΗΤΡΙΕΣ του Ολυμπιακού με τις οικογένειές τους και επετέθησαν αιφνιδιαστικά, σκορπώντας τη φρίκη και την καταστροφή στο πέρασμά τους.
Πέταξαν μολότοφ, έσπασαν τζαμαρίες, έκαναν ντου σε δωμάτια κατοίκων του ξενοδοχείου, χτύπησαν με δολοφονική μανία όποιον έβλεπαν μπροστά τους και δεν ήταν οπαδός του Παναθηναϊκού και… έφυγαν σαν κύριοι, χωρίς να τους σταματήσει, ή να τους εμποδίσει έστω, κανείς.

Βεβαίως, τα από κει και πέρα θα τα βρει (ελπίζω) η Δικαιοσύνη. Ομως, από την ΞΕΚΑΘΑΡΗ εικόνα των γεγονότων, που δεν αφήνει καμία αμφιβολία, ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ σε κανέναν να προσπαθεί να «τσουβαλοποιήσει» δράστες και θύματα, προκειμένου να κάνει την πολιτική του Μέσου που εκφράζει!

Αυτά που άκουσα από τον παρουσιαστή των ειδήσεων στον ΑΛΦΑ, κ. Μάνεση, κυριολεκτικά μου προκάλεσαν ΑΗΔΙΑ. «Οι θερμοκέφαλοι συνεπλάκησαν μεταξύ τους» είπε ο Μάνεσης, παραποιώντας βάναυσα την ΑΛΗΘΕΙΑ και ΒΙΑΖΟΝΤΑΣ το καθήκον για σωστή πληροφόρηση του τηλεοπτικού κοινού. Ποιοι… «θερμοκέφαλοι συνεπλάκησαν», ρε αθεόφοβε Μάνεση; Ηξερες τι συνέβη όταν έλεγες αυτά τα λόγια, ή έτσι σου είπαν να λες; Δεν έχεις καθήκον να ΨΑΞΕΙΣ να δεις τι ακριβώς συνέβη πριν το μεταφέρεις στην κοινή γνώμη και δημιουργήσεις ΨΕΥΔΕΙΣ εντυπώσεις στο τηλεοπτικό κοινό; Μία λέξη μόνο: ΝΤΡΟΠΗ σε εσένα και στο κανάλι σου! Πρέπει να ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ…

Σε δύο επίπεδα το ελληνικό πρωτάθλημα

Δεν χωρά καμία αμφιβολία, φίλοι μου. Το πρωτάθλημα στη χώρα μας λειτουργεί σε δύο επίπεδα. Το ένα είναι το επίπεδο του Ολυμπιακού. Το ευρωπαϊκό, η βιτρίνα, το «ασημικό» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το δεύτερο, είναι ΟΟΟΛΕΣ οι υπόλοιπες ομάδες πού πάνω-κάτω βράζουνε ΟΛΕΣ στο ίδιο καζάνι. Δεν υπάρχουν μεταξύ τους σοβαρές και αξιοσημείωτες αγωνιστικές διαφορές. Ο Ολυμπιακός, βεβαίως, γνωρίζει την ανωτερότητά του και την απολαμβάνει. Εχοντας ήδη εδώ και ΜΗΝΕΣ κερδίσει το πρωτάθλημα (και εννοώ πολύ πιο πριν από τη… «μαθηματική» λεγόμενη κατάκτηση) έχει το δικαίωμα, αλλά και τη δυνατότητα να εκμεταλλεύεται το τεράστιο ρόστερ του και να κάνει διαχείριση των αγώνων που του έχουν απομείνει.

Το φαινόμενο είναι αρκετά σπάνιο και δυσεύρετο. Να μπορεί μία ομάδα να διαμορφώνει την εικόνα ενός αγώνα της κατά βούληση και όχι να εξαναγκάζεται από τον αγώνα να διαμορφώνει τη δική της εικόνα. Υπάρχει διαφορά.

Νομίζω ότι όλα αυτά αποδείχτηκαν, για μία ακόμη φορά, στον αγώνα της Τρίπολης. Οποιος μελετήσει με ψυχραιμία την αγωνιστική συμπεριφορά του Ολυμπιακού θα καταλάβει εύκολα ότι αυτό που ενδιέφερε τον πρωταθλητή ήταν να κερδίσει. Οχι το σκορ, αλλά η νίκη. Οταν ο Ερνάνι έβαλε γκολ πριν συμπληρωθεί το πρώτο λεπτό, κάποιοι ενθουσιάστηκαν και θριαμβολόγησαν. Κάποιοι άλλοι το αντιμετώπισαν περισσότερο με σκεπτικισμό. Ηταν φανερό ότι ο Ολυμπιακός δεν θα επιδίωκε την «πάση θυσία» επικράτηση με μεγαλύτερο σκορ. Ανετα κράτησε την νίκη στο πρώτο μέρος, δείχνοντας σε κάθε του επίσκεψη στα καρέ του Αστέρα ότι θα μπορούσε, αν παρίστατο ανάγκη, να βάλει κι άλλο. Δεν το είχε δηλαδή σε τίποτα να σκοράρει. «Εν ανάγκη».

Είναι τρομακτική η ευχέρεια του Ολυμπιακού να διαχειρίζεται τους αγώνες. Οι αντίπαλοι -και ομιλώ για τους άξιους λόγου, όπως π.χ. ο Αστέρας- κυριολεκτικά δεν ξέρουν από πού θα τους έρθει! Δεν ξέρουν από πού να φυλάξουν… ποιον! Βάζουν φύλακες πάνω στον Φορτούνη, τους βγαίνει η τελική από τον Κασάμι. Προσπαθούν να περιορίσουν τη δραστηριότητα του Πάρντο, τους βάζει γκολ ο Ερνάνι. Βάζουν δύο αμυντικούς πάνω στον Ιντέγε, σκοράρει ο Φουστέρ!

Και απ’ έξω, παικταράδες που μπορούν να κάνουν άνετα τη διαφορά. Ο Πουλίδο, ο Ντουρμάζ, ο Σεμπά, ο Καμπιάσο, ο… ο…

Ούτε τους έχοντες IQ… ραδικιού!

Αποτέλεσμα; Δεν υπάρχει πιο ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΟ αποτέλεσμα από αυτό που δείχνει ο βαθμολογικός πίνακας τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος και με τον Ολυμπιακό να έχει ένα παιχνίδι λιγότερο!

ΕΙΚΟΣΙ βαθμοί από τη δεύτερη ΑΕΚούλα, ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ βαθμοί από τον τρίτο Πόα και ΕΙΚΟΣΙ ΕΝΝΕΑ βαθμοί από τον τρισταλαίπωρο Μπάουγκ. Και βέβαια, έτσι και κερδίσει και τον Ηρακλή στο εξ αναβολής, η διαφορά θα αυξηθεί κατά τρεις βαθμούς απ’ όλους! Τι να πει κανείς δηλαδή μετά από αυτή την ΑΨΕΥΔΗ ΕΙΚΟΝΑ; Να μιλήσει για… «διαιτησία»; Να μιλήσει για… «εγκληματική οργάνωση»; Ακόμα και ο… παπάς το βαριέται το… πολύ το «Κύριε ελέησον». Ξεπερασμένα σαν δικαιολογίες, δεν πείθουν πλέον ούτε τους έχοντας IQ…ραδικιού!

Ξεχώρισα μερικά πραγματάκια από την εμφάνιση του Θρύλου στην Τρίπολη, που θεωρώ πολύ σημαντικά. Πρώτον, την επανεμφάνιση του Σιόβα. Ηταν εξαιρετικός, σαν να μην είχε λείψει ούτε μια μέρα. Σπουδαία λύση για τη συνέχεια, καθ’ ότι Μποτία και Ντα Κόστα έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Την «ελαφρότητα» σκέψης και αντίδρασης σε ορισμένες φάσεις, που ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ. Και είναι πράγματι δύσκολο να καταλάβω πώς ένας υπερπληθωρικός στόπερ, όπως ο Ντα Κόστα, αναλώνει το ταλέντο του σε κάποιες ενέργειες που θα χαρακτηρίζονταν επιπόλαιες, χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος γι’ αυτό! Νομίζω ότι τελικά αδικεί τον εαυτό του.

Ντουρμάζ, Ομάρ, Μαζουακού…

Πάμε παρακάτω. Δεύτερο σημαντικό στοιχείο η επιστροφή του Τζίμι Ντουρμάζ. Και αυτός εμφανίστηκε περίπου όπως πριν από τον τραυματισμό του. Ηταν άψογος, ακόμα και στα δύο σουτ που αποφάσισε. Νομίζω ότι επιστρέφει την κατάλληλη στιγμή. Τρίτον, η απόδοση του «μυστήριου» Μαζουακού! Σίγουρα, είναι και θέμα στυλ, το «μπλαζέ» παίξιμο. Ομως, η ΕΠΙΛΟΓΗ του να μην μπαίνει δυνατά στη φάση εμένα μου δείχνει κάποιο είδος σκοπιμότητας. Ο καλός Μαζουακού, αυτός που γνωρίσαμε όταν πρωτοεμφανίστηκε στον Ολυμπιακό, είναι μπακ με απίστευτες ικανότητες και δυνατότητες. Ο Μαζουακού που δείχνει με την αγωνιστική του εικόνα ότι έχει ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ το μυαλό του προκαλεί ερωτήματα και αμφιβολίες.

Ευχάριστα μηνύματα πήρα και από τον Ομάρ, που επανεμφανίστηκε με πολλές δυνάμεις, αλλά και από τον Τσόρι, που έδειξε ΠΑΝΕΤΟΙΜΟΣ να επαναλάβει τα ΤΡΟΜΕΡΑ που μας έχει συνηθίσει.

Στα τέσσερα παιχνίδια που υπολείπονται για να ολοκληρωθεί η παρουσία του ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ Ολυμπιακού στο φετινό πρωτάθλημα, δύο εντός με Πανθρακικό και Καλλονή και δύο εκτός με Ηρακλή και Παναιτωλικό, δεν μπορώ να διακρίνω κάποια απώλεια βαθμού για τους «ερυθρόλευκους». Και νομίζω ότι, αν κλείσει τους αγώνες του με αυτόν τον απόλυτα θριαμβευτικό τρόπο, θα δημιουργήσει ένα προηγούμενο που, εάν κάποτε επαναληφθεί, σίγουρα αυτό δεν θα έχει συμβεί στη… δική μας τουλάχιστον γενιά!

ΥΓ.: Μετά από τους εγχώριους, αρχίσαμε να βάζουμε χέρι και στους ξένους τίτλους! Δύο ερυθρόλευκες «ενέσεις» στον κορμό της Σταντάρ Λιέγης και να τος ο τίτλος! Με τον Γιάννη Μανιάτη και τον Ματιέ Ντοσεβί να παίζουν επί ενενήντα λεπτά, η Σταντάρ κέρδισε στον τελικό την Κλαμπ Μπριζ και πήρε το Κύπελλο.

Η διαιτησία του Μιχάλη Κουκουλάκη στην Τρίπολη μου έδειξε ένα πράγμα: τον απόλυτο ΤΡΟΜΟ του μην τυχόν και τον θεωρήσουν… «φιλο-Ολυμπιακό»! Γι’ αυτό και το 100 % των αμφισβητούμενων φάσεων (ειδικά στα φάουλ) ήταν υπέρ του Αστέρα.

Η ΝΙΚΗ στους αγώνες του είναι η απόλυτη επιλογή του Ολυμπιακού. Αλλά και το… ύψος της νίκης, επίσης

Αύριο, στο συμβούλιο της Football League ο Απόλλωνας θα καταθέσει μομφή εις βάρος του αντιπροέδρου της, Αλέξη Κούγια! Πρόκειται για ήδη δρομολογημένη εξέλιξη, με σύμφωνες αρκετές άλλες ομάδες

Αυτή η σαχλαμάρα με την ταυτόχρονη τηλεοπτική μετάδοση των αγώνων των τελευταίων αγωνιστικών σε τι αποσκοπεί, όταν έχουν ήδη ξεχωρίσει και ο πρωταθλητής, αλλά και οι ομάδες που πέφτουν; Νομίζω ότι αυτή η υποκριτική τακτική θα πρέπει να σταματήσει, γιατί τείνει προς τη γελοιοποίηση.

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 22/03/2016)