Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Ένα 0-0 πιο σημαντικό από ένα 1-0

Ένα 0-0 πιο σημαντικό από ένα 1-0
Παρασκευή, 27 Ιουλίου 2018 - 10:12
Αρθρογράφος: Σπύρος Γρομητσάρης
ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Από την πρώτη στιγμή σ' αυτόν εδώ τον «ηλεκτρονικό» τόπο είχαμε, και εξακολουθούμε να έχουμε, τη διάθεση να σας κοιτάμε στα μάτια και να γράφουμε αυτό που πραγματικά πιστεύουμε. Με τις όποιες πιθανότητες βεβαίως αυτό να είναι και εντελώς λανθασμένο. Καθαρά υποκειμενική είναι η γνώμη του καθενός και ενδεχομένως να στερείται ορθής κρίσης ή γνώσεων. Κι αφού τα ξεκαθαρίσαμε, για πολλοστή φορά, πάμε παρακάτω.

Όπως λοιπόν γράφαμε με απόλυτη ειλικρίνεια ότι οι προηγούμενες 4άρες δεν ισοδυναμούσαν με καταστροφή αφού τα συμπεράσματά τους ήρθαν, απλά, να προστεθούν σε όλα όσα γνωρίζουν καιρό στον Ολυμπιακό, έτσι και τώρα το χθεσινό 1-0 δεν είναι για θριαμβολογίες. Ούτε φυσικά για να διαγραφούν τα όσα είδαμε στα προηγούμενα. Αναμφίβολα είναι θετικό ότι οι ερυθρόλευκοι κράτησαν το μηδέν στην άμυνα και κατάφεραν να κερδίσουν. Με νίκες εξάλλου, έστω και φιλικές, «χτίζεται» η ψυχολογία μιας ομάδας τόσο γενικώς όσο και ατομικά των ποδοσφαιριστών που απαρτίζουν το σύνολο.

Στο δικό μου πίνακα αξιολόγησης ωστόσο είχε μεγαλύτερη αξία το 0-0 με την PSV ως το 68' από το 1-0 υπέρ του Ολυμπιακού με την Γκιόζτεπε στο ίδιο διάστημα. Στο προηγούμενο παιχνίδι, νομίζω, περισσότερο οι παίκτες του Πέδρο Μαρτίνς κατάφερναν να κρατήσουν μακριά από την περιοχή τους, τους ποιοτικούς Ολλανδούς. Χθες, αντιθέτως, ήταν και έλλειψη ικανότητας των Τούρκων να δημιουργήσουν σοβαρή απειλή (σ.σ.: έκαναν 2η τελική μετά από μία ώρα αγώνα), πέρα από την προσπάθεια των Πειραιωτών στην αμυντική λειτουργία.

Σε ατομικό επίπεδο, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο Μασούρας συνεχίζει να παραπλανά την κοινή γνώμη. Πως; ΔΕΝ γίνεται αυτός ο παίκτης να είναι τόσο μικρός και ΔΕΝ γίνεται να ήρθε τώρα στην ομάδα. Δεν θα πούμε περισσότερα, καλό είναι ν' αποφεύγονται οι υπερβολές, ΚΥΡΙΩΣ στις κολακείες και λιγότερο στις επικρίσεις.

Επίσης, αναφορικά με τον Λάζαρο, είναι ιεροσυλία να κρίνεται σοβαρά. Ξέρουμε ποιός είναι και ξέρουμε τι μπορεί να κάνει. Θετικό αναμφίβολα είναι ότι σκόραρε. Δυσάρεστες, για έναν Ολυμπιακό, μνήμες «ξύπνησε» με το φάουλ στο δοκάρι γιατί θύμισε σε μεγάλο βαθμό (σε μένα τουλάχιστον) αυτό που έβαλε πέρυσι με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ απέναντι στον Καπίνο.

Άρεσε και η εμφάνιση του Φετφατζίδη, ήταν η πρώτη ουσιαστικά καλή του μετά την επιστροφή. Άρχισε πολύ καλά το ματς, στην πορεία κάπου χάθηκε, και έκανε ένα εξίσου εντυπωσιακό φινάλε. Έχει ανάγκη τον «Φέτφα» ο Ολυμπιακός και τις δημιουργικές του επινοήσεις.

Ως αντί-Φορτούνης λειτούργησε πολύ καλά αλλά, ας καταλήξουμε όπως αρχίσαμε. Όπως μετά τα προηγούμενα φιλικά δεν ήταν για θριαμβολογίες, έτσι και μετά το χθεσινό, η μπάλα πρέπει να μείνει χαμηλά. Να μη μένουμε πάντα και μόνο στο αποτέλεσμα αλλά να μιλάμε και για τα όσα έγιναν ή δεν έγιναν για να έρθουν αυτά. Μην ξεχνάμε ότι πολλές φορές ένα αποτέλεσμα «αδικεί» μια σπουδαία προσπάθεια ή, αντιθέτως, καμουφλάρει μια ελλιπή.

Διαβάστε επίσης

Τοροσίδης επειδή...

Τοροσίδης επειδή...

Ο Βασίλης θα παίζει μπάλα και εκτός των τεσσάρων γραμμών. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα

Το μεγαλύτερο πρόβλημα

Επαναλαμβάνεται και παύει να είναι σύμπτωση η ψυχολογική κατάρρευση μετά το 1ο γκολ των αντιπάλων. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.

Θα 'θελα...

Θα 'θελα...

Καληνύχτα και καλή τύχη, θα τη χρειαστούμε όλοι μας. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης