Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Παράνοια

Παράνοια
Παρασκευή, 3 Αυγούστου 2018 - 11:05
Αρθρογράφος: Σπύρος Γρομητσάρης
ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

«Πρέπει να πάρουμε έμπειρο τερματοφύλακα, δε γίνεται να του φεύγει η μπάλα μέσα από τα χέρια σε πλονζόν». Κάποιοι το επεσήμαναν. Άλλοι το ψιθύρισαν. Υπήρξαν και μερικοί που το φώναξαν. Για τον Ανδρέα Γιαννιώτη ο λόγος και τη φάση του 28' στο προχθεσινό φιλικό του Ολυμπιακού με την Λεγανές. Προφανές ήταν το λάθος, ο κακός υπολογισμός για να το πούμε καλύτερα. Ε ΚΑΙ;

Τί έγινε δηλαδή που έκανε ένα λάθος (το οποίο εξάλλου διόρθωσε και ο ίδιος απομακρύνοντας τη μπάλα σε πλάγιο); Τί θα γίνει πια μ' αυτή τη «μόδα»; Πόσο μακριά θα πάει η... βαλίτσα; Ως πότε θα κρίνουμε, όχι πλέον ματς με ματς αλλά φάση με φάση! Κάνεις κάτι θετικό; Αποθεώνεσαι! Υποπίπτεις σε λάθος; Ουστ «παλτό»! Έλεος. Κούρασε. Για την ακρίβεια είμαστε σε διαδικασία... τσουρεκοποίησης των πάντων. Έλεοοοοος!

Αυτό είναι το ποδόσφαιρο; Τόσο ξέρετε; Ως εκεί... φτάνει η κρίση σας; Αν μια ομάδα άλλαζε παίκτες μετά από κάθε λάθος, στο φινάλε κάθε σεζόν από το ρόστερ της θα είχαν περάσει 3.857 ποδοσφαιριστές. Όμως, αυτό ΔΕΝ γίνεται. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να σταματήσει αυτή η «μόδα». Έκανε λάθος ο Γιαννιώτης και θα κάνει ξανά, ελπίζουμε όχι πολλά και όχι σοβαρά.

Έκανε και Τσιμίκας και ο Φορτούνης και ο Γκερέρο και όλοι. Και θα ξανακάνουν, να είσαι βέβαιος γι' αυτό. Το αλάνθαστο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει, ούτε καν στα βιντεοπαιχνίδια στα οποία «καίγονται», κατά πως φαίνεται, οι περισσότεροι και βγαίνουν στην κοινωνία νομίζοντας ότι είναι σε θέση να κρίνουν. Κριτική γινόταν, γίνεται και πρέπει να γίνεται. Άλλο κάνω κριτική όμως κι άλλο το... τερματίζω.

Αυτό είναι παράνοια. Μια παράνοια που αποδεικνύει και μια ρήση που λέει: When I'm good they never remember, when I'm bad they never forget! Δηλαδή όταν είμαι καλός (και ο Γιαννιώτης ήταν) δεν το θυμούνται ποτέ, όταν είμαι κακός, δεν το ξεχνούν ποτέ.

Διαβάστε επίσης