Έμειναν τα... μερεμέτια

Τρίτη, 25 Δεκεμβρίου 2018 - 09:29

ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Χριστούγεννα 2017 vs Χριστούγεννα 2018. Τα περισσότερα απ' όσα ευχήθηκαν όσοι αγαπούν τον Ολυμπιακό πριν από ακριβώς ένα χρόνο τα είδαν να γίνονται πραγματικότητα. Μα, θα πει κανείς, πέρυσι τέτοια μέρα η ομάδα ήταν στην κορυφή της βαθμολογίας ενώ τώρα στο -8β. Ναι, ήταν αλλά όσοι έβλεπαν πίσω από την... κουρτίνα διέκριναν ότι «τρικλίζει» και αργά ή γρήγορα το... κακό θα χτυπούσε την πόρτα.

Μπορεί να ξενίσει αλλά αναμφίβολα προτιμώ το πως είναι σήμερα ο Ολυμπιακός απ' αυτόν που ήταν πριν από ακριβώς ένα χρόνο κι ας καμάρωνε τότε στην κορυφή του «δέντρου».

Τότε καταλάβαινες ότι δεν υπήρχε αληθινή προοπτική. Σε αγωνιστικές εκλάμψεις του Μάριν και του Φορτούνη (που λειτουργούσε με το προηγούμενο... τσιπ) στηρίζονταν ο Ολυμπιακός και τους 34χρονους Ρομαό και Ζιλέ και τον ποιοτικό αλλά... φευγάτο Οφόε. Και στο τέρμα, ως βασικός, υπήρχε ένας ακόμα 34χρονος, ο Προτό.

Για να μην το κουράζουμε, δεν έβλεπες ξεκάθαρα αρκετά πρόσωπα στην ομάδα στα οποία ήλπιζες για το μέλλον. Οι λιγοστοί (Κούτρης, Ομάρ, Σισέ και ο Φορτούνης) έμειναν, οι άλλοι σκόρπισαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Όσο για ποιότητα ποδοσφαίρου σ' εκείνη την ομάδα, τα μάτια... πονούσαν.

Ένα χρόνο μετά λοιπόν όλα είναι τόσο διαφορετικά. Ο Ολυμπιακός είναι στο -8β. από την κορυφή κι όμως δύσκολα θα βρεις οπαδό που να σου πει: ντρέπομαι για την ομάδα μου. Σχεδόν κάθε ματς εξελίσσεται σε ποδοσφαιρική γιορτή. Δεν έχει επιστρέψει απλά η κανονικότητα. Πήγε και παραπέρα ο Ολυμπιακός. Δεν είναι κανονικότητα για μια ελληνική ομάδα ν' αποκλείει, την ίδια σεζόν μάλιστα στην Ευρώπη, μια ομάδα της αγγλικής Πρέμιερ Λιγκ και την -έχασα το μέτρημα στα κύπελλα πρωταθλητριών- Μίλαν.

Ούτε είναι κανονικότητα για μια ελληνική ομάδα (πλην Ολυμπιακού) ν' αποτελεί η μισή 11άδα και βάλε αληθινά, και όχι φιλολογικά, στόχο top clubs της Ευρώπης. Ο Ολυμπιακός επέστρεψε πιο γρήγορα και πιο δυναμικά απ' όσο μπορούσε να ελπίζει και ο πλέον παράλογα αισιόδοξος. Πάνω που έδειχνε να... γλιστράει από τα σκαλοπάτια της ευρωπαϊκής ελίτ, πραγματοποιεί μια σεζόν-δήλωση: ανήκω εδώ κι εδώ θα μείνω.

Φυσικά και έχει πράγματα να βελτιώσει. Πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης. Μόνο που μιλάμε, πια, για... μερεμέτια, όχι για χτίσιμο από την αρχή.

ΥΓ: Πολλή ζωή στα χρόνια του καθενός και περισσότερο σεβασμό του ενός προς τον άλλο. Ο σεβασμός κερδίζεται, δεν απαιτείται ούτε χαρίζεται. Ό,τι δίνεις παίρνεις και η ζωή αργά ή γρήγορα σου επιστρέφει συμπεριφορές.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!