Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Οι μεν κολάρα, οι δε πέτρες και σίδερα

Οι μεν κολάρα, οι δε πέτρες και σίδερα
Σάββατο, 9 Φεβρουαρίου 2019 - 09:35
Αρθρογράφος: Σπύρος Γρομητσάρης
ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Προετοιμαζόμουν να γράψω κάτι αγωνιστικό για το αυριανό ντέρμπι. Ώσπου είδα ένα κείμενο και μου... γύρισε το μάτι. «Μερίδα των φίλων του ΠΑΟΚ», λέει, «έχει ήδη προμηθευτεί κολάρα από τα φαρμακεία της Θεσσαλονίκης ώστε να πάει αύριο μ' αυτά στο γήπεδο και να... τρολάρει τους ανθρώπους του Ολυμπιακού για όσα συνέβησαν πέρυσι». Χα, χα, χα. Τι αστείο. Σκάσαμε στα γέλια.

Τί φοβερό συνέβη άραγε πέρυσι (σ.σ.: σαν την αξέχαστη πια ερώτηση-ατάκα του Κυριάκου Κυριάκου στον Κλάους μετά τον ημιτελικό-ντροπή για το κύπελλο πριν από μερικά χρόνια) στο ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός που δεν άρχισε ποτέ; Ένας Ισπανός που ήρθε στην Ελλάδα να εργαστεί δέχθηκε ρολό ταμειακής μηχανής στο πρόσωπο και πέρασε τη νύχτα του στο νοσοκομείο. Μισό λεπτό να βάλω τη... γαργαλιέρα στο «5» να γελάσω κι εγώ που δεν το βρίσκω τόσο αστείο.

Αν λοιπόν αύριο οι φίλοι του ΠΑΟΚ πάνε με κολάρα στο γήπεδο για να... τρολάρουν τον Ολυμπιακό, φανταστείτε τι θα γινόταν αν περνούσαν στην... αντεπίθεση οι άνθρωποι του Ολυμπιακού και έκαναν τα δικά τους τρολαρίσματα για όσα «τραβάνε» επί σειρά ετών σ' αυτό το γήπεδο.

Θα μπορούσαν να εμφανιστούν με σίδερα, σαν κι αυτό που είχε δεχθεί ο Τσόρι. Με πέτρες σαν την... βροχή που πέφτει κάθε φορά. Με γάντια του μποξ, το άθλημα δηλαδή που χρειάστηκαν να παίξουν κατά καιρούς ο Νικοπολίδης, ο Τσόρι, ο Σαβιόλα ο Μανωλάς για να υπερασπιστούν εαυτούς από τον «πάντα φοβερό λαό» του ΠΑΟΚ που εισέβαλε με ευκολία στο γήπεδο για να επιτεθεί. Και με σκουτεράκια ή κουμπούρια θα μπορούσαν να πάνε στο γήπεδο οι ερυθρόλευκοι. Εκεί να δεις τρολάρισμα και γέλιο. Μέχρι δακρύων...

ΥΓ: Ένα χαρακτηριστικό του ξεπεσμού στον οποίο έχουμε περιέλθει γενικώς ως κοινωνία είναι ότι κάνουμε πλάκα με τα σοβαρά. Και λέμε: εντάξει μωρέ, ένα αστείο κάναμε... Αν είσαι στη θέση του θύματος όμως δεν τα βλέπεις και τόσο αστεία τα πράγματα...

Διαβάστε επίσης

Θύματα δίχως θύτες

Θύματα δίχως θύτες

Ο Σπύρος Γρομητσάρης τονίζει... Όχι άλλες ευχές! Μόνο δράσεις, επιτέλους, ώστε το ποτέ ξανά να γίνει πράξη.