Ριμπερήδες και Κωστήδες
Σε μια μέρα που ο Κριστιάν Καρεμπέ αποκάλυπτε ότι ο Ολυμπιακός ενδιαφέρθηκε το περασμένο καλοκαίρι για τον Φρανκ Ριμπερί στο Καζακστάν ο Ιωάννης Κωστή έλαμπε και βοηθούσε την Κύπρο να φτάσει σε μια μεγάλη νίκη με ανατροπή για τα προκριματικά του Euro.
Μιλάμε για το ίδιο «θέμα», δηλαδή τις μεταγραφές, αλλά για περιπτώσεις εκ διαμέτρου αντίθετες. Από τη μία ο φτασμένος σταρ και από την άλλη το αστεράκι που τώρα κάνει τα πρώτα του βήματα. Να σας πω την αλήθεια, πλέον βρίσκω απείρως πιο ενδιαφέρουσες τις ιστορίες των Κωστήδων από τον Ριμπερήδων. Αυτή βεβαίως είναι η δική μου οπτική και δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει και να τη συμμεριστείτε.
Ωστόσο δεν παραγνωρίζω την αξία των Ριμπερήδων. Στην ίδια κατηγορία εξάλλου ανήκει και ο Βαλμπουενά που ήρθε στα 35 του στον Ολυμπιακό και μας έχει υποχρεώσει σ' ένα διαρκές standing ovation. Είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχουν πάντα παραδείγματα και αντι-παραδείγματα και για τη μία και για την άλλη περίπτωση.
Το θέμα είναι μία ομάδα να έχει την ικανότητα να βρίσκει τους σωστούς σε όποια κατηγορία κι αν ανήκουν, του φτασμένου ή του ανερχόμενου. Και ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει ότι διαθέτει τέτοιους αν και είναι αυτονόητο ότι δεν μπορούν όλες οι επιλογές να είναι σωστές.
ΥΓ: Η προηγούμενη διακοπή, μάλλον, έβγαλε από το ρυθμό του τον Ολυμπιακό. Νομίζω ότι αυτή την είχε ανάγκη για να φρεσκαριστεί σώμα και μυαλό.
ΥΓ2: Όταν χάνει από τη Βιλερμπάν ο Ολυμπιακός «πρέπει» ν' αλλάξει προέδρους, προπονητή και το 80% του ρόστερ. Όταν χάνει ο Παναθηναϊκός απλά αυτοκτόνησε αλλά αλλαγές δεν χρειάζεται. Ναι, ΟΚ, υπάρχει διαφορά στο -19 από το -1 αλλά, από την άλλη, ο Παναθηναϊκός έχει παίξει ουκ ολίγα επίσημα ματς ήδη ενώ για τον Ολυμπιακό ήταν μόλις το πρώτο μιας (ξανά) ολοκαίνουργιας ομάδας.