Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Η εξήγηση και το μεγάλο κρίμα

Η εξήγηση και το μεγάλο κρίμα
Κυριακή, 3 Νοεμβρίου 2019 - 10:06
Αρθρογράφος: Σπύρος Γρομητσάρης
ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Στα όσα σοβαρά κατήγγειλε με τη δήλωσή του ο αντιπρόεδρος του Ολυμπιακού, Κώστας Καραπαπάς, μετά τη λήξη του αγώνα στην Ξάνθη δεν έχω να προσθέσω, ούτε να αφαιρέσω κάτι. Αυτό που (φαντάζομαι ότι) θα συμβεί είναι να διερευνηθούν αν όσα είπε είναι αλήθεια. Μπορεί και πρέπει να γίνει αυτό εφόσον ισχυριζόμαστε ότι είμαστε ευρωπαϊκή, ανεπτυγμένη, κοινωνία...

Από εκεί και έπειτα, θα πάω ξανά κόντρα στο μεγάλο... ρεύμα αναφορικά με την εικόνα του Ολυμπιακού στο ματς. Και δεν θα πάω επειδή είμαι αντιδραστικός και τη βρίσκω μ' αυτό αλλά γιατί, συγνώμη κιόλας, άλλα είδα. Προφανώς δεν ήταν όσο καλός μπορούσε και έπρεπε ο Ολυμπιακός.

Όμως, σε αντίθεση με την πλειοψηφία που ανάλογα με το αποτέλεσμα βγάζει από το... συρτάρι και ανακυκλώνει τα ίδια κλισέ / κατηγορώ, δεν είδα βαρεμάρα ή μειωμένη θέληση από τους παίκτες για νίκη, επειδή ακολουθεί το ματς με τη Μπάγερν. Εγώ είδα από το πρώτο λεπτό τον Ολυμπιακό να έχει στριμώξει στην περιοχή της την Ξάνθη. Δείγμα πίεσης ήταν οι 8-0 τελικές και τα 5-0 κόρνερ του α' ημιχρόνου.

Τη διαφορά ωστόσο, στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι, την έκανε η κακή μέρα (επίσης διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως με ουκ ολίγα που διάβασα / άκουσα) στην οποία βρέθηκαν ΟΛΟΙ οι παίκτες από τη θέση «6» και μπροστά. Ούτε τον Γκιλιέρμε είδα σε καλή μέρα, ούτε τον Μπουχαλάκη, ούτε τον Καμαρά, ούτε τον Ποντένσε, ούτε τον Σουντανί, ούτε τον Ελ Αραμπί. Και, ως ένα βαθμό νομίζω, επιβεβαιώνει αυτό που λέω και το 40+ γεμίσματα που είδαμε στα στατιστικά στο φινάλε του αγώνα από πλευράς Ολυμπιακού.

Αφού οι χαφ αδυνατούσαν, πλην ελαχίστων στιγμών, να περάσουν τη σωστή τελική πάσα, ανέλαβαν φορτίο δημιουργίας οι ακραίοι μπακ. Και δυστυχώς για τον Ολυμπιακό ούτε εκείνοι, ειδικά στο α' ημίχρονο, είχαν την τύχη (ή το σωστό σημάδι αν θέλετε) να περάσουν σέντρες στην περιοχή.

Στην επανάληψη αυτό βελτιώθηκε λίγο, από δύο καλές σέντρες του Ομάρ έγιναν οι δύο φάσεις του Γκερέρο (γυριστό από το πέναλτι ψηλά άουτ, κεφαλιά που μπλόκαρε ο τερματοφύλακας), ενώ και ο φιλότιμος Τσιμίκας συνέχισε να ανεβαίνει και να προσπαθεί ξανά και ξανά. Κι επειδή το παρα-κουράζουμε, ότι ο Αβραάμ ήταν ο καλύτερος (φαντάζομαι συμφωνούμε σ' αυτό) του Ολυμπιακού επιβεβαιώνει και δικαιολογεί το γιατί δεν σκόραρε.

Επίσης, σ' ένα ματς παίζει και ο αντίπαλος ο οποίος, ξεκάθαρα, έπαιξε για να μη χάσει και τα κατάφερε. Παρέταξε ένα... πούλμαν (διώροφο ήταν κιόλας) και με τα χαφ και τα εξτρέμ του Ολυμπιακού σε κακή μέρα οι ελπίδες ψαλιδίστηκαν σημαντικά.

ΥΓ: Αν κάτι αληθινά με στεναχώρησε χθες με το 0-0 αυτό αφορά στους 2.000 και πλέον φίλους του Ολυμπιακού. Είναι κρίμα που έκαναν έξοδα και κόπο για να βρεθούν δίπλα στην ομάδα τους και δεν τους δόθηκε η αφορμή να χαρούν.

ΥΓ2: Ο Βαλμπουενά στο 10λεπτο που αγωνίστηκε επιβεβαίωσε (τα φάουλ που εκτέλεσε πήγαν κατευθείαν στην αγκαλιά του τερματοφύλακα) ότι δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει, ούτε καν να μπει νωρίτερα. Ο Μπενζιά έχει να παίξει από το Βελιγράδι (1/10), πώς να μπει και να παίξει χθες; Ο μόνος που ίσως μπορούσε να δώσει κάτι χθες στη θέση «10» ήταν ο Λοβέρα αλλά και πάλι ξέρουμε ότι μιλάμε για ένα αρκετά άπειρο (γενικώς και ειδικώς στην ελληνική πραγματικότητα) παιδί με ό,τι αυτό συνεπάγεται αναφορικά με την προσδοκία που έχεις και το αποτέλεσμα που θα δώσει σε μια εμφάνιση.

ΥΓ3: Είναι κρίμα που ο Καμαρά δεν κατάφερε να δώσει συνέχεια στην απίθανη εμφάνιση κόντρα στην ΑΕΚ. Έστω και στο 50% εκείνης της παρουσίας να ήταν στην Ξάνθη όλα θα ήταν πολύ καλύτερα για τον Ολυμπιακό. Δυστυχώς ήταν πιο κάτω...

ΥΓ4: Για τη διαιτησία θα πω μόνο το εξής: η Ξάνθη πήρε την πρώτη της κίτρινη στις καθυστερήσεις για... καθυστερήσεις. Το μαρκάρισμα του Λισγάρα με το γόνατο στον Καμαρά λίγο έξω από τη μεγάλη περιοχή και μια σκαριά στο γόνατο του Αβραάμ ήταν μάλλον... πταίσματα για τον κ. Διαμαντόπουλο. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι παίκτες του Ολυμπιακού τις... τρώνε με χτυπήματα σ' ένα ματς και τελειώνουν με περισσότερες κάρτες κι αυτό δείχνει έλλειψη σεβασμού από τους «άρχοντες» των αγώνων. Παράλληλα πρέπει ν' αποτελέσει και λόγο προβληματισμού για το ελληνικό ποδοσφαιράκι. Μάλλον δεν μας απασχολεί το θέαμα και οι παίκτες που το προσφέρουν αλλά μας εντυπωσιάζουν οι σκληροτράχηλοι αμυντικοί. Ιταλία γίναμε...

ΥΓ5: Στο διά ταύτα, μην τρελαίνεστε, ούτε πρωτάθλημα έπαιρνε ο Ολυμπιακός αν κέρδιζε στην Ξάνθη, ούτε το έχασε τώρα. Η σεζόν είναι τεράστια, υπάρχουν και τα πλέι οφ, και η διαδρομή για τους ερυθρόλευκους είναι γεμάτη Συμπληγάδες. Και για να διαβεί τις περισσότερες με επιτυχία, απαιτείται ενότητα και όχι μουρμούρα.

ΥΓ6: Ο Ολυμπιακός «απαγορεύεται» να μην κερδίζει αλλά τα... μικροσκοπικά brand τύπου Μπαρτσελόνα, Μπάγερν, Ρεάλ, Γιουβέντους «επιτρέπεται» να διασύρονται (οι δύο πρώτες χθες), να γκελάρουν (η 3η) ή να σέρνονται και να κερδίζουν με διαιτησία ή ασθμαίνοντας εδώ και καιρό (η 4η). Ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας να δούμε τί συμβαίνει στον ποδοσφαιρικό κόσμο...

Διαβάστε επίσης