Μάτια που κλαίνε...

Τρίτη, 18 Αυγούστου 2020 - 09:56

ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Βλέποντας κανείς τον Ραφίνια να κλαίει στην αποχαιρετιστήρια συνέντευξη Τύπου με τη Φλαμένγκο, κάποια στιγμή και με λυγμό, διαπιστώνει κάτι σημαντικό. Ότι ο Ολυμπιακός, πέρα από έναν παίκτη γεμάτο ποιότητα και εμπειρία, αποκτά και κάποιον που... νιώθει. Κάποιον που έχει ψυχή. Κάποιον που σε ό,τι κάνει βάζει και την καρδιά του.

Σε καιρούς που το ποδόσφαιρο φτάνει στα ψηλότερα δυνατά επίπεδα επαγγελματισμού, στα όρια του κυνικού, ο Ραφίνια μοιάζει να είναι ένας από τους τελευταίους ρομαντικούς. Απ' αυτούς που όταν κάτι δεν πάει όπως περιμένουν οι άλλοι από 'κείνον, αισθάνεται την ανάγκη να απολογηθεί. Δεν σφυρίζει αδιάφορα. Δεν κάνει τον... Κινέζο. Τα μάτια που κλαίνε (αληθινά) να τα πιστεύεις, κόντρα σε ό,τι λέει ένα γνωστό λαϊκό τραγούδι.

Είναι ξεκάθαρο πως ο Ραφίνια δεν είχε στο πρόγραμμα να επιστρέψει στην Ευρώπη. Όπως δήλωσε ο ίδιος όμως, η πρόταση του Ολυμπιακού ήρθε ως ένα... παράσημο για 'κείνον. Απόδειξη ότι περνάει ακόμα η... μπογιά του. Δεν χρειαζόταν αυτή η πρόταση για να φανεί. Το επιβεβαιώνουν τα όσα έχει κάνει και με τους Βραζιλιάνους. Το επιβεβαιώνουν και οι φωνές διαμαρτυρίας των οπαδών της Φλαμένγκο για τη φυγή του.

ΥΓ: Αρχίζει σήμερα η νέα σεζόν για τον Ολυμπιακό ύστερα από τις αναγκαίες μίνι (λόγω covid-19) διακοπές. Μια νέα σεζόν στην οποία η πρώτη αγωνιστική υποχρέωση θα είναι τα... ρέστα της προηγούμενης. Μεγάλη είσαι ΕΠΟ και θαυμαστά τα έργα σου.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!