Α-Λαλά τα χείλη των ασεβών
Πόσες απαντήσεις μπορεί ν' αντέξει κανείς; Πόσες ήττες εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου; Αυτή η εβδομάδα που περνάει δεν είναι μια απλή εβδομάδα για όλους όσοι τόλμησαν να αμφισβητήσουν με οποιονδήποτε τρόπο τον Ολυμπιακό και τους ανθρώπους του με πρώτο τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Η εβδομάδα των παθών είναι. Λες κι έχουμε Πάσχα. Τρίμπαλο στο γήπεδο για ΑΕΚ (αν κι αυτό είναι λίγο πιο παλιό) και ΠΑΟΚ. Απόκτηση Παπασταθόπουλου που ήθελε η ΑΕΚ. Απόκτηση τώρα (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) και του δεξιού μπακ, Κένι Λαλά που επίσης ήθελε η ΑΕΚ. Και φυσικά απόφαση του Εφετείου για την υπόθεση των 28 που επιβεβαίωσε αυτά που όλοι καταλαβαίναμε δίχως να έχουμε νομικές γνώσεις.
Επί χρόνια βούιζαν τα αυτιά μας από τα λεγόμενά τους. Και τώρα: σιωπή. Εκκωφαντική. Η ουρά μπήκε στα σκέλια και όπου φύγει φύγει. Έτσι συμβαίνει όταν απλώνεσαι μέχρι εκεί που δεν σε παίρνει. Σαν ποντίκια που απειλούν το λιοντάρι όταν εκείνο δεν είναι παρόν. Και όταν το βλέπουν, εξαφανίζονται. Τώρα λοιπόν τα ανοιγμένα στόματα, έκλεισαν. Η λαλιά χάθηκε. Α-λαλα έμειναν τα χείλη των ασεβών. Και θα μένουν έτσι κάθε φορά που επιχειρούν να πλήξουν τον Ολυμπιακό με πλάγιους τρόπους και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη σαν τις συκοφαντίες τους. Ούτε που τους περνάει από το μυαλό να δουλέψουν σκληρά και με πρόγραμμα για να προσπαθήσουν να γίνουν καλύτεροι. Θέλουν τον... σύντομο δρόμο, του να ρίξουν τον αντίπαλο με ψέματα και όχι να ανέβουν εκείνοι για να τον φτάσουν. Μόνο που αυτός ο δρόμος οδηγεί εκεί που είναι τώρα. Στα αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά χαστούκια.
ΥΓ: Μ' αυτά και μ' αυτά πλησιάζουμε σιγά σιγά στην Αϊντχόφεν. Υπάρχουν ουκ ολίγα ματς ως τότε αλλά... Ο Ολυμπιακός «αγόρασε» με τη μαγκιά και την αξία του στο γήπεδο το δικαίωμα να σκέφτεται και λίγο πρόωρα τους Ολλανδούς και να βάλει τη μηχανή στο ρελαντί στο πρωτάθλημα. Δεν λέω ότι θα κατεβαίνει να χάνει ή να μην κερδίζει. Λέω ότι δεν είναι ανάγκη να βρίσκεται στο κόκκινο κάθε φορά. Υπάρχει κάτι πολύ σοβαρό μπροστά μας και λέγεται ευρωπαϊκή διοργάνωση.