Ένα ταμπού που ξεθωριάζει
Ας αρχίσουμε από το βασικό: στα ομαδικά σπορ έχουν ΟΛΟΙ μερίδιο στην επιτυχία και ΟΛΟΙ ευθύνη στην αποτυχία. Κανείς δεν κερδίζει μόνος ούτε χάνει μόνος. Από ένα σημείο και έπειτα ωστόσο, μοιράζεις... ποσοστά μεριδίων και ευθυνών. Κι αφού κάναμε τον πρόλογο, πάμε παρακάτω. Ένας από τους παίκτες που έχει μεγάλο μερίδιο στην πρόκριση του Ολυμπιακού από την Αϊντχόφεν είναι ο Κώστας Φορτούνης κι ας μην έπαιξε, συνολικά στα δύο ματς, ούτε καν 90λεπτο. Ήταν εξαιρετικός και ουσιαστικός στο 20λεπτο του πρώτου ματς στο Φάληρο και σημαντικός στο να βελτιωθεί ο Ολυμπιακός και εν τέλει να πετύχει το χρυσό γκολ στη ρεβάνς της Ολλανδίας.
Βλέποντας λοιπόν κανείς αυτά τα δύο ματς αλλά και τα απίθανα πράγματα που κάνει με απίστευτη συνέπεια ο ήρωας των τελευταίων λεπτών Αχμέντ Χασάν, θα πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να σταματήσουμε τις βλακώδεις και ανούσιες συζητήσεις περί βασικών και αναπληρωματικών. Πώς είναι δυνατόν να επιλέξεις, μόνιμους, 11 βασικούς για κάθε ματς όταν είσαι προπονητής του Ολυμπιακού και έχεις τουλάχιστον 17-18 παίκτες πρώτης γραμμής; Πώς είναι δυνατόν να... τσιμεντώσεις μια 11άδα όταν παίζεις ανά τρεις μέρες; Πώς είναι δυνατόν να έχεις τους ίδιους συνεχώς όταν οι αντίπαλοι (άρα και οι συνθήκες) κάθε αγώνα είναι τελείως διαφορετικοί;
Πρέπει λοιπόν να σταματήσει να είναι... ταμπού για έναν παίκτη (και εμάς που παρακολουθούμε την πραγματικότητα μιας ομάδας) το να βρίσκεται στον πάγκο όταν γίνεται η σέντρα. Ένας καλός προπονητής όπως ο Μαρτίνς φροντίζει να προετοιμάζει και την αρχή και τη μέση και το τέλος ενός ματς. Φροντίζει να έχει και plan b, c ή και d, πέρα από το βασικό του. Άλλα ματς απαιτούν επίθεση από την αρχή, άλλα υπομονή και χτύπημα στο τέλος. Δεν είναι όλα ίδια και δεν μπορεί να είναι όλα ίδια.
Ο Φορτούνης λοιπόν, όπως και ο Χασάν, αποδεικνύονται σπουδαία όπλα ερχόμενοι από τον πάγκο αλλά και πάλι πρωταγωνιστές είναι, ποιός μπορεί να τους στερήσει τον τίτλο αυτό; Αυτό το ταμπού λοιπόν, κυριολεκτικά άλλων 10ετιών, είναι καιρός να σταματήσει να απασχολεί τις συζητήσεις μας. Έχει αρχίσει να ξεθωριάζει στα δικά μου μάτια. Το να επιλέγεις να είσαι στον Ολυμπιακό εξάλλου ουσιαστικά αποτελεί μια συναίνεση τη μέρα που υπογράφεις μαζί του ότι τίποτα, από πλευράς χρόνου, δεν είναι εξασφαλισμένο. Τα πάντα οφείλεις να τα κερδίσεις, φυσικά και τον ρόλο σου.
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Το κλικ του 45ου και το κλικ των αντοχών
Εκεί… γύρισε ο διακόπτης, για να κάνει, ο Ολυμπιακός, στο φινάλε, φιέστα! Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης!
Άρσεναλ... Βόλου
Ο Θρύλος έχει ματς σήμερα και ο Σπύρος Γρομητσάρης μπλογκάρει στο gavros.gr για αυτό.
Πρόκριση με όποιο τρόπο (part2)
Αυτός ο Ολυμπιακός έμεινε ήδη στην ιστορία κι ας τη γράφει ακόμα... Μπλογκάρει, στο gavros.gr, ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Πρόκριση με όποιο τρόπο
Οι σκέψεις για τον αποψινό... τελικό και δυο λόγια για τις τελικές της Γκλάντμπαχ κόντρα στη Σίτι... Μπλογκάρει, στο gavros.gr, ο Σπύρος Γρομητσάρης!
