Ένας Θρύλος up to date
Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του φιλικού με την ΟΥΦΑ, νομίζω, ήταν οι δηλώσεις του Πέδρο Μαρτίνς αμέσως μετά. Όταν ρωτήθηκε ο Πορτογάλος τεχνικός πως σκοπεύει να βρει λύσεις τη νέα σεζόν απέναντι σε ομάδες τύπου ΟΥΦΑ, που έχουν κοντά τις γραμμές δηλαδή και παίζουν κλειστά, έδωσε την εξής απάντηση: «Με πιο πολύ δυναμική στο ματς και πιο μπροστά τις γραμμές μας. Με το να είμαστε εμείς οι ηγέτες στο παιχνίδι μας. Δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό, συνηθίσαμε να παίζουν έτσι εναντίον μας και να πρέπει να κυριαρχούμε. Θέλουμε να έχουμε περισσότερη κατοχή κοντά στην περιοχή των αντιπάλων μας. Επίσης είναι σημαντικό να αποδεικνύουμε ότι μπορούμε ως ομάδα να προσαρμοζόμαστε σε κάθε τι που θα δοκιμάζει ο κάθε αντίπαλος».
Ειδικά το τελευταίο σκέλος της απάντησης έχει μεγάλη αξία. Την πρώτη του σεζόν στον Ολυμπιακό ο Πέδρο Μαρτίνς χρησιμοποίησε στη συντριπτική πλειοψηφία των αγώνων διάταξη 4-2-3-1. Τη δεύτερη σεζόν έβγαλε από το... συρτάρι το 4-3-3 με το οποίο η ομάδα κέρδισε σημαντικά ματς στην πορεία για τον τίτλο και παράλληλα έζησε μια βραδιά όνειρο στο Λονδίνο κόντρα στην Άρσεναλ με πρόκριση-έπος. Κατά καιρούς βλέπαμε και 4-4-2. Πέρυσι προς το φινάλε της σεζόν είδαμε και 3άδα στόπερ. Είναι ξεκάθαρο ότι ο Πέδρο Μαρτίνς είναι πολύ καλός προπονητής γιατί ζει για τη δουλειά του. Κοιμάται και ξυπνάει ψάχνοντας λύσεις, «κατεβάζοντας» ιδέες. Δεν του αρέσει να μένει στάσιμος. Ψάχνει και ψάχνεται.
Δεν θέλει να τον ξεπεράσει το ποδόσφαιρο. Όποιος μείνει για λίγο στάσιμος θα πρέπει ύστερα να τρέξει πολύ για να προλάβει. Το ποδόσφαιρο εξελίσσεται με ταχύτητες... φωτός. Και οι πιο εργατικοί και οξυδερκείς θα μένουν up to date, δηλαδή σύγχρονοι, ενημερωμένοι. Οι άλλοι θα ζουν με τις αναμνήσεις και διηγώντας τες θα... κλαίνε.
ΥΓ: Ο Ολυμπιακός επιστρέφει την Κυριακή στη βάση του και μπαίνει στην τελική ευθεία για την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων. Η ομάδα δούλεψε πολύ και σκληρά και αν δεν υπήρχαν οι ατυχίες με Φορτούνη και Τικίνιο θα λέγαμε ότι πρόκειται για μια εξαιρετική προετοιμασία. Μια προετοιμασία με απείρως περισσότερα θετικά και λιγότερα αρνητικά. Αυτές οι ατυχίες ωστόσο που στερούν από την ομάδα δύο σημαντικούς παίκτες αφήνουν μια πικρή γεύση. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι οι τελευταίοι.