Καλός προπονητής είναι αυτός που...

Τετάρτη, 10 Νοεμβρίου 2021 - 14:58

ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Πως ορίζεται ο καλός / επιτυχημένος προπονητής; Θα σας απαντήσω με ερώτηση. Τι ζητάει / συμφωνεί η ομάδα με τον προπονητή τη μέρα που δίνουν τα χέρια; Όλες οι ομάδες θέλουν να κερδίζουν και να παίζουν ωραία μπάλα, χαίρω πολύ. Ωστόσο υπάρχει μια σειρά από παραμέτρους που εξετάζονται κάθε φορά. Τι εννοώ; Πρώτον, δεν είναι όλοι οι στόχοι για όλες τις ομάδες. Π.χ. ο Παναιτωλικός ή ο τωρινός Παναθηναϊκός δε μπορούν να λένε ότι πάνε για πρωτάθλημα. Δεύτερον, είναι σύνηθες μία ομάδα να έχει διαφορετικούς στόχους τώρα απ' αυτούς που είχε πριν από ένα ή πέντε χρόνια και πιθανώς θα έχει του χρόνου. Κάνω λάθος; Προφανώς και όχι.

Κοτζάμ Ολυμπιακός όταν έκανε συνεργασία με τον Πέδρο Μαρτίνς, στο φινάλε της σεζόν που άρχισε με τον Μπέσνικ Χάσι στον πάγκο, έθετε ως βασικό στόχο «την επιστροφή στην κανονικότητα». Κι αυτή η κανονικότητα, ευτυχώς για τους Πειραιώτες, δεν άργησε καθόλου γιατί αφενός ο Πορτογάλος είναι ένας σπουδαίος κόουτς και αφετέρου ο Βαγγέλης Μαρινάκης «μάτωσε» οικονομικά για να ξεφορτωθεί (αυτό νομίζετε δεν κοστίζει...?) όσους δεν έκαναν για την ομάδα και να πάρει τα κατάλληλα «υλικά» και να τα δώσει στον προπονητή. Εξίσου σημαντική, όπως έχουμε πει ουκ ολίγες φορές, ήταν η στήριξη / επιμονή του πρότζεκτ στις δύσκολες μέρες του.

Πέρα από τις νίκες και τους τίτλους λοιπόν, καλός προπονητής είναι εκείνος που κάνει κι άλλα πράγματα. Που εξελίσσει ατομικά και ομαδικά το σύνολο. Που παίρνει ένα... λερωμένο πετράδι και το γυαλίζει όσο περισσότερο γίνεται για να το κάνει... Μαντί Καμαρά. Που τολμάει σε απαιτητικά ματς να βάζει άγουρα πιτσιρίκια σαν τον Αγκιμπού Καμαρά. Που μετατρέπει σε πρωταγωνιστές παίκτες που ήταν διαρκώς στα αζήτητα σαν τον Ανδρέα Μπουχαλάκη.

Που καταφέρνει να δίνει σταθερότητα. Γιατί στο κάτω κάτω της γραφής, αυτό είναι και το πιο δύσκολο απ' όλα. Να πάρεις έναν τίτλο μια σεζόν είναι δύσκολο αλλά όχι το πιο δύσκολο. Το έκανε και η ΑΕΚ πρόπερσι. Και ύστερα κατρακύλησε γιατί εκείνος ο τίτλος ήταν το αποτέλεσμα μιας μίξης (σπρωξίματος, τύχης, υπέρβασης) πραγμάτων. Ο καλός προπονητής λοιπόν βάζει στέρεα βάση σε μία ομάδα. Τόσο στέρεα που δεν υπάρχει μεγάλο χάσμα μεταξύ του καλύτερου και του χειρότερου που μπορεί να παίξει.

ΥΓ: Πολύ σημαντικό τεστ χαρακτήρα και όχι μόνο είναι αυτό που δίνει η ομάδα μπάσκετ με τη Ζενίτ.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Το 4ο... καρπούζι στη μασχάλη

Εκείνο το οποίο δεν μπορεί να αποφύγει και πρέπει να κουβαλήσει… Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.

Η συνέχεια του Γολγοθά και το «να η ευκαιρία» της εθνικής

Το τριήμερο ρεπό που έδωσε ο Πέδρο Μαρτίνς στους παίκτες του μοιάζει με την τελευταία... όαση νερού ενός καμηλιέρη στην έρημο. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.