Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Ο μικρός, αλλά μεγάλος Φλεβάρης

Ο μικρός, αλλά μεγάλος Φλεβάρης
Τετάρτη, 2 Φεβρουαρίου 2022 - 09:58
Αρθρογράφος: Σπύρος Γρομητσάρης
ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Αρχίζει σήμερα από το Γ. Καραϊσκάκης και το ματς με τον Παναιτωλικό ένας, ακόμα, «ροκ» μήνας για τον Ολυμπιακό. Ο... κουτσοΦλέβαρος, όπως τον λέμε λαϊκά λόγω του ότι είναι ο πιο μικρός σε διάρκεια μήνας, πιθανότατα θα αποδειχθεί ο πιο «μεγάλος».

Ένας μήνας με οκτώ συνολικά αγώνες στους οποίους, προφανώς, δεσπόζουν οι δύο με την Αταλάντα για το Europa League. Ένας μήνας στον οποίο μπορεί το 47ο να έρθει πολύ πιο κοντά. Ένας μήνας στον οποίο ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει να συνδυάσει την ουσία και (ως ένα βαθμό) το καλό ποδόσφαιρο. Οι προϋποθέσεις, πια, υπάρχουν. Η ομάδα έχει μαζευτεί ξανά (απομένει ο Σισέ) ενώ υπήρξαν και οι γνωστές σημαντικές προσθήκες στη μεταγραφική περίοδο. Ο χρόνος θα λειτουργεί υπέρ του συνόλου αλλά και των ατόμων.

Όσοι παίκτες προσβλήθηκαν από covid-19 θ' αρχίσουν να συνέρχονται ενώ θα βρίσκουν ρυθμό και οι νέοι. Αποφεύγω να γράφω / λέω μεγάλα λόγια αλλά έχω μια συγκρατημένη αισιοδοξία για όλα όσα θα δούμε στη συνέχεια. Δε λέω, απαραίτητα, ότι θα θαμπώσει σήμερα ο Ολυμπιακός με τον Παναιτωλικό. Λέω ότι η απόδοση θα είναι σταθερά ανοδική από δω και στο εξής.

Και σύντομα θα αισθανόμαστε πολύ καλύτερα με όλα όσα θα βλέπουμε. Να μην ξεχνάμε βεβαίως ότι προηγείται η ουσία.

ΥΓ: Ειλικρινά δεν χαίρομαι όταν χάνουν οι ελληνικές ομάδες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Κι αυτό δεν αφορά μόνο το ποδόσφαιρο αλλά όλα τα σπορ. Ωστόσο γελάω. Γελάω βλέποντας τους ίδιους ανθρώπους από βδομάδα σε βδομάδα να γράφουν εντελώς αντίθετα πράγματα.

Τις σπάνιες φορές που ο μπασκετικός Παναθηναϊκός κερδίζει στην Ευρωλίγκα φέτος γίνεται πάλι ο εξάστερος που απαιτεί σεβασμό απ' όλη την Ευρώπη. Όταν τρώει τις αγωνιστικές... καρπαζιές, το σύνηθες δηλαδή εδώ και μια 10ετία, θυμούνται όλοι ότι είναι λίγος, ότι έχει χαμηλής δυναμικότητας ρόστερ, ότι δεν μπορεί, ότι, ότι, ότι...

Το αστείο βέβαια είναι όταν μερικοί επιχειρούν να... χρεώσουν τους παίκτες και τους ζητούν τα... ρέστα. Γιατί π.χ. ο Παπαπέτρου, ένας απλός ρολίστας, δεν είναι... Τζόρνταν να βάζει 50 πόντους και να οδηγεί τον Παναθηναϊκό σαν άλλους Σικάγο Μπουλς σε θριάμβους; Γιατί τόσο μπορεί παιδιά. Απλό είναι. Τόσο μπορεί και ο Παπαπέτρου. Τόσο μπορεί και ο Σαντ Ρος. Τόσο μπορούν Κασελάκης και Μποχωρίδης. Ακόμα και παίκτες όπως ο Νέντοβιτς αν μπορούσαν να πάνε σε καλύτερη ομάδα δεν θα ήταν στον Παναθηναϊκό...

ΥΓ2: Δεν έκανα αναφορά για τα ματς κυπέλλου. Όχι τυχαία. Ό,τι της αξίζει παίρνει η διοργάνωση.

Διαβάστε επίσης