Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Μερικές φορές οι ήττες ίσως είναι πιο χρήσιμες

Μερικές φορές οι ήττες ίσως είναι πιο χρήσιμες
Δευτέρα, 7 Μαρτίου 2022 - 11:19
Αρθρογράφος: Σπύρος Γρομητσάρης
ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Θα σας ακουστεί κάπως αλλά το πιστεύω ειλικρινά. Ματς όπως το συγκεκριμένο με τον Άρη στο Κλ. Βικελίδης μπορεί και να αποδειχθούν πιο χρήσιμα για τον Ολυμπιακό από μια άλλη «έκδοση» όπως π.χ. αν κατάφερνε μια άνετη νίκη ο πρωταθλητής. Και υπενθυμίζω τι έγραφα χθες ώρες πριν από τη σέντρα για να μη λέτε ότι τα γυρίζω: «Είναι ένα ματς που όπως λέγαμε και χθες φαινομενικά δεν υπάρχουν τεράστια κίνητρα για τους πρωταθλητές, πέρα από τη διατήρηση του αήττητου, ωστόσο μπορεί και πρέπει να βρει η ομάδα επιμέρους. Η απόδοση ορισμένων παικτών που θα πάρουν ευκαιρία από τον Πέδρο Μαρτίνς συνιστά κίνητρο και βάζει... αλατοπίπερο στο ματς. Κατά την ταπεινή μου γνώμη η εικόνα ορισμένων παικτών που θα αγωνιστούν είναι πιο ενδιαφέρουσα και από το ίδιο το αποτέλεσμα».

Αυτό έγραφα χθες και προφανώς δεν αλλάζω γνώμη σήμερα. Πιο χρήσιμο για την ομάδα είναι τώρα που βαδίζουμε στο φινάλε της σεζόν να υπογραμμίζονται τα όποια δυσλειτουργικά κομμάτια παρά να... μακιγιάρονται με αποτελέσματα. Και το λέει αυτό ένας που ΟΛΗ τη σεζόν δεν σταμάτησε να λέει ότι η ομάδα κάνει υπερβάσεις, με δεδομένα τα πολλά και τεράστια προβλήματα που αντιμετώπισε και τις αξίζουν μόνο μπράβο για ό,τι έχει καταφέρει και φέτος.

Είναι άλλο αυτό, η μεγάλη εικόνα που είναι πολύ θετική κατ' εμέ, και άλλο ψύχραιμα κι απ' αυτούς που πρέπει (προπονητή και διοίκηση δηλαδή), να επιχειρηθεί η βελτίωση εκεί που πρέπει. Κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι ήταν τέλειος ο Ολυμπιακός. Ούτε πέρυσι ήταν, ούτε πρόπερσι, ούτε πριν από 10 χρόνια, ούτε ποτέ.

Πάντα υπάρχει περιθώριο για κάτι καλύτερο αρκεί να μη θεωρούμε την τελειότητα εφικτή και να φτάνουμε στο άλλο άκρο της επιθυμίας που μετατρέπεται σε απαίτηση και εν τέλει παραλογισμό με ανέφικτους στόχους.

Σε ματς και εμφανίσεις σαν και τη χθεσινή, παρεμπιπτόντως και τηρουμένων των αναλογιών μια χαρά ήταν για περίπου μισή ώρα στην αρχή, εξάγεις συμπεράσματα για εκείνους που πρέπει. Π.χ. δεν θα κριθεί σε τέτοια ματς ούτε ο Εμβιλά, ούτε ο Μπουχαλάκης, ούτε ο Ελ Αραμπί, ούτε ο Σισέ. Όχι η μεγάλη τους εικόνα τουλάχιστον. Θα δεις ωστόσο ξανά τον Κίτσο. Θα δεις και τον Καρβάλιο και θα σημειώσεις ότι «έχασε» με ευκολία τη συγκέντρωσή του. Θα δεις φυσικά και επιμέρους στοιχεία των έμπειρων, π.χ. γιατί ο Μαντί εξακολουθεί να μη μπορεί να βρει τον ρυθμό του.

Υπάρχουν πράγματα που αξίζουν την προσοχή όλων και εκτιμώ πως σε ματς όπως αυτό με τον Άρη και κυρίως τον τρόπο που εξελίχθηκε μπορούν να φανούν πιο χρήσιμα από μια ακόμα ξεκούραστη νίκη. Και, σόρι αλλά τα αήττητα είναι για τους στατιστικολόγους και αποτελούν «τίτλους» βασικά για 'κείνους που δεν έχουν μπόλικους από τους κανονικούς...

Διαβάστε επίσης

Αλατοπίπερο και μερεμέτια

Αλατοπίπερο και μερεμέτια

Στην πραγματικότητα τα... μερεμέτια του νέου Ολυμπιακού έχουν ήδη αρχίσει και γίνονται ταυτόχρονα με το φινάλε της τρέχουσας σεζόν. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.