Το μήνυμα Μαρινάκη, το πείραγμα Μελισσανίδη και η προκάτ ευαισθησία
Διάβασα με προσοχή το Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του Βαγγέλη Μαρινάκη. Ήταν 92 λέξεις. Και σ' αυτές τις 92 λέξεις ο διοικητικός ηγέτης του Ολυμπιακού χώρεσε και κάτι που, κατά πως φαίνεται, για 'κείνον είναι πολύ σημαντικό. Κι αυτό ήταν η κοινωνική αλληλεγγύη. «Με πίστη και δουλειά μπορούμε να κάνουμε θαύματα και να προσφέρουμε και τη στήριξή μας σε όσους συνανθρώπους μας την έχουν ανάγκη», έγραψε μεταξύ των άλλων που αφορούσαν κυρίως την οικογένεια του Ολυμπιακού. Για σκεφτείτε το λίγο. Σε τόσες λίγες λέξεις, ένας άνθρωπος με τόσες ασχολίες, κατάφερε να «χωρέσει» και την κοινωνική ευαισθησία. Μια ευαισθησία που έχει αποδείξει πάμπολλες φορές και τι να πρωτοθυμηθεί κανείς.
Την ίδια στιγμή έπαιζε ένα βίντεο του Δημήτρη Μελισσανίδη στο οποίο ο άνθρωπος που κρατάει τις τύχες της ΑΕΚ στα χέρια του έλεγε, αστειευόμενος, σε ένα παιδάκι που πήγε στο γήπεδο με τον μπαμπά του ότι πρέπει να πετάξει τα κόκκινα ρούχα που φορούσε. Γελώντας το έλεγε. Πείραγμα ήταν επειδή παρατήρησε τα ρούχα του παιδιού. Να σας πω την αλήθεια, προσωπικά, δε με πείραξε.
Όπως προφανώς δεν θα με πείραζε φυσικά αν άκουγα να λέει κάτι αντίστοιχο ο Βαγγέλης Μαρινάκης σε νεαρό φίλο του Ολυμπιακού που έτυχε να φορέσει πράσινα ή κίτρινα ρούχα. Μήπως, εξάλλου, δεν το έχουμε πει όλοι κάποια στιγμή αστειευόμενοι; Μήπως δεν επιλέγουμε κάποιες φορές ρούχα, παπούτσια ή ακόμα και αυτοκίνητα στο χρώμα της αγαπημένης μας ομάδας; Γιατί όλοι έχουμε αγαπημένη ομάδα κι ας επιμένουν κάποιοι συνάδελφοι, βλακωδώς κατά τη γνώμη μου, να δηλώνουν εθνική Ελλάδας όταν τους ρωτάνε. Σιγά βρε παιδιά το... αμάρτημα. Αμάρτημα είναι να υποστηρίζεις μια ομάδα και να το κρύβεις κι ενώ η αγάπη σου για εκείνη, ΟΛΟΦΑΝΕΡΑ, σε επηρεάζει όσα λες και γράφεις αλλά αρνείσαι πεισματικά να το παραδεχθείς.
Τεσπά, μην ξεφύγουμε. Το θέμα μου είναι το σκηνικό με το παιδάκι και τον Μελισσανίδη. Δεν με χάλασε λοιπόν καθόλου προσωπικά. Αυτό που με χάλασε Πρωτοχρονιάτικα ήταν που είδα ανθρώπους που 101% θα έστηναν στη γωνία τον Βαγγέλη Μαρινάκη προσάπτοντας «μπούλινγκ», «οπαδισμό», «τοξικότητα» και ό,τι άλλο αν έλεγε κάτι παρόμοιο. Οι ίδιοι που διυλίζουν κουνούπια σε ότι αφορά τον Μαρινάκη και τον Ολυμπιακό, μπορεί να καταπιούν καμήλες για τους άλλους. Αυτό με ενοχλεί, η υποκρισία. Η προκάτ ή κατ' εξαίρεση ευαισθησία. Όταν το ίδιο γεγονός το βλέπουμε διαφορετικά ανάλογα με το ποιόν αφορά γιατί «πρέπει» να εξυπηρετηθεί μια... αποστολή που βαφτίζεται δημοσιογραφία. Εδώ, ναι, γελάνε. Όπως όταν τους ακούς να δηλώνουν: εθνική Ελλάδας μόνο. Καλή χρονιά είπαμε; Ε ας το ξαναπούμε.
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Όχι άλλες ευκαιρίες στα σκουπίδια
Γράφει στο σημερινό του blog στο gavros.gr ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Στο α' ημίχρονο έβαλε μπετά, στο β' καλούπια
Αναλύει το «διπλό» στη Νίκαια, ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Χρόνια πολλά καλή χρονιά με υγεία
Κανονικότητα και να... βράζουν στο ζουμί τους. Blogάρει στο gavros.gr ο Σπύρος Γρομητσάρης!
Ας μιλήσουμε για τον Πεπ Μπιέλ
Blogάρει στο gavros.gr ο Σπύρος Γρομητσάρης.
