Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Μα, ο Στρέλνιεκς ήταν τώρα μ’ εμάς!

Μα, ο Στρέλνιεκς ήταν τώρα μ’ εμάς!
Παρασκευή, 15 Δεκεμβρίου 2017 - 12:22

«Τώρα, ήρθε η ώρα, σα να παρατράβηξε το αστείο και κάπου θα μπει ένα τέλος»!

Ειλικρινά, αυτό σκεφτόμουν πριν από το παιχνίδι στη Βαμβέργη, καθώς το κλίμα που είχα εισπράξει, η όλη αίσθηση από την αντιμετώπιση και την προσήλωση που είχε η ομάδα γι αυτό το παιχνίδι, αλλά και η… γκέλα με την ΑΕΚ που ταρακούνησε, με ωθούσε σε αυτή τη σιγουριά. Όταν δε, παρακολουθούσα το παιχνίδι, λεπτό το λεπτό αυτή η σιγουριά μετατράπηκε σε… δεδομένο!

Λάθος μου μεγάλο. Δεν υπολόγισα κάτι πολύ σημαντικό. Την ψυχολογία… Δεν θέλω να χρησιμοποιήσω τη λέξη «κόμπλεξ». Ας μείνουμε στην ψυχολογία. Ας μείνουμε στο «δεν του ταιριάζει».

Προσπαθώντας να ταξινομήσω κάπως τις σκέψεις και τις εικόνες, ειλικρινά αδυνατώ να ξεφύγω από τα… φαντάσματα που ξύπνησαν. Τι παθαίνει ρε παιδί μου η ΤΣΣΚΑ με τον Ολυμπιακό; Αυτό ακριβώς βλέπω να παθαίνουν οι «ερυθρόλευκοι» στη «Brose Arena». Είπαμε, μία- δυο- τρεις… αλλά παρατράβηξε το αστείο. Πόσο μάλλον όταν ο Ολυμπιακός, παρά το κακό ξεκίνημα, όχι απλά το ισορροπεί, όχι απλά λες «σα να παίζουν καλά και με τον Σπανούλη και φαίνεται να ρολάρουν μαζί», ελέγχει απόλυτα το παιχνίδι σε 2ο και 3ο δεκάλεπτο, φτάνοντας ακόμα και στο +12 και βρίσκεται κοντά σε μία άνετη νίκη, σε ένα ακόμη καλό «διπλό»! Και; Να σου τα φαντάσματα…

Καλά, από την αρχή της 4ης περιόδου κάτι δεν πήγαινε σωστά (έμεινε η μπάλα στα χέρια του Μακλίν, ο Χάκετ στην αλλαγή έβγαινε πάνω του, οι επιθέσεις έπαψαν να είναι ορθολογικές και έγιναν νευρικές) αλλά στο 34΄περίπου με κλέψιμο και αιφνιδιασμό ο Ολυμπιακός ήταν στο +10 (52-62). Αλλά… κατάφερε να χάσει. Γιατί τον συμπαθώ τον Τρινκιέρι πολύ και μου αρέσει η Μπάμπεργκ αλλά ο Ολυμπιακός θεωρώ ότι το έχασε μόνος του. Έπαιξε τον ρόλο του ο Ιταλός, άλλαξε την άμυνά του, ο Ρούμπιτ βγήκε και σούταρε και δικαιώθηκε, είναι μετρ στα συστήματα, οκ, αλλά ο Ολυμπιακός βραχυκύκλωσε τόσο που του το έκανε ανέλπιστα καλό. Δύο παίκτες, Ράιτ και Ρούμπιτ, ξεγύμνωσαν την άμυνα τού, έκανε τη ζημιά του και ο Χάκετ σε αυτά που ξέρει καλά (άμυνα, ενέργεια, τρανζίσιον) και οι «ερυθρόλευκοι» από την άλλη, λες και τους κατέβασες τον διακόπτη δέχτηκαν 15-0 σερί και μπροστά… πέταγαν βότσαλα στον γιαλό. Μα 7 πόντους στο 4ο δεκάλεπτο σε άμυνα που δέχεται 80; Και έχεις και την τελευταία επίθεση με 10΄΄ και η κατάληξη είναι να μην βγει σουτ;

Το ματς χάθηκε στη ρακέτα. Εκεί κτύπησε η Μπάμπεργκ (22/42-52.4%), ακόμα και με ντράιβ των κοντών (Χίκμαν σε Πρίντεζη), την ώρα που ο Ολυμπιακός είχε… 36.7% δίποντα (11/30). Έμεινε στα 4/8 ο Πρίντεζης που έπαιξε και «5άρι» αλλά δεν βγήκε ως «απάντηση», 4 προσπάθειες ο Μακλίν. Εδώ σε μία φάση μόνο με δύο επιθετικά είχε τρεις επιθέσεις απανωτές -με Πρίντεζη, με Σπανούλη και… λάθος- και δεν σκόραρε. Τρίποντο ο Ρούμπιτ και… φαντάσματα. Στράφι τα 10 επιθετικά, στράφι τα 11 τρίποντα αλλά και τα 3/16 της Μπάμπεργκ (σκοράρει με 37%) και οι 8 ασίστ που έβγαλε μία ομάδα που αρέσκεται να πασάρει συνέχεια και να κυκλοφορεί τη μπάλα. Τα 13 λάθη δεν είναι πολλά, αλλά σε τέτοιο παιχνίδι είναι… θανατηφόρα.

Μετά Χριστόν προφήτες όλοι είμαστε. Σε κάθε ματς κάτι παίρνεις, κάτι χάνεις, ρισκάρεις, αλλάζεις… Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος επέλεξε να παίξει με «5άρι» τον Πρίντεζη ως απάντηση στην αλλαγή του Τρινκιέρι. Εκ του αποτελέσματος μιλώντας πάντα δεν βγήκε. Έπαιξε πολύ και με την «3άδα» στην περιφέρεια Ρόμπερτς, Σπανούλη, Στρέλνιεκς. Ο Τόμπσον αυτόματα πήγε στα 4 λεπτά. Ίσως να χρειάζονταν. Συν του ότι, κατά διαστήματα φάνηκε να λειτουργεί καλά η ομάδα με τον Σπανούλη, όχι όμως όπως ήταν χωρίς αυτόν και αναφέρομαι στους Ρόμπερτς και Στρέλνιεκς και στην επιθετικότητα/ πρωτοβουλία/ ηγετικότητα που είχαν. Θέλει χρόνο αυτό. Θέλει παιχνίδια. Ήταν αναμενόμενο πως θα διαταράσσονταν κάπως οι ισορροπίες και η χημεία, αλλά το θέμα είναι η διάρκεια. Πόσο χρόνο θα πάρει. Είναι ένα θέμα στην παρούσα φάση για τον Ολυμπιακό, όχι το σημαντικότερο όμως…

Λοιπόν, έγινε και δεν αλλάζει. Με τον τρόπο (αυτό ενοχλεί) που έγινε, ωστόσο όπως το μυαλό έπρεπε να είναι προσηλωμένο στο 9-2 και να ξεχνάει τι προηγήθηκε και να κοιτάει μόνο αυτό που έρχεται, έτσι επιβάλλεται να κάνουν και τώρα. Δεν έγινε κάτι, δεν ήρθε η καταστροφή, θα γίνουν και ήττες, μην στεκόμαστε στο 0/4 στην Μπάμπεργκ, ψηλά το κεφάλι και… συνεχίζουμε!!

ΥΓ: Το είχα αναφέρει και αρκετοί λοιδόρησαν… «Ο Γούιλτζερ χρειάζεται λίγο υπομονή ώστε να εγκλιματιστεί, να παίξει και να βοηθήσει. Να δώσει λίγα πραγματάκια όπως αναμένουν στον Πειραιά». Πέρα από τους 10 πόντους έχει βγάλει και 2-3 καλές άμυνες. Από εκεί ξεκίνησε για να ακριβολογούμε και μετά πήρε τα πάνω του και σκόραρε. Εκεί που φοβόνταν να σουτάρει, με ψυχολογία από τα 7 μέτρα το μπουμπούνισε στα 18΄΄ της επίθεσης. Υπομονή και μην προτρέχουμε.

ΥΓ2: Δεν ανέχομαι ψηλός από κάτω και η μπάλα να φεύγει ένα μέτρο μακριά. Ο Μπόγρης οφείλει να είναι έτοιμος. Πόσο μάλλον όταν γνώριζε πως ο Μιλουτίνοφ ήταν εκτός.

ΥΓ3: Έχω απογοητευτεί πολύ από τον Παπαπέτρου. Όλοι κάνουν το βήμα μπροστά και αυτός μένει στάσιμος. Οφείλει τώρα με τη νέα… ατυχία να βοηθήσει. Πάνω απ’ όλα τον ίδιο του τον εαυτό. Πάνω απ’ όλα για να μην μιλάμε για ακόμα ένα ταλέντο που απλά… πέρασε.

ΥΓ4: Η θέση είναι καταραμένη, ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο να πω. Ο τραυματισμός του Αγραβάνη είναι πολύ σοβαρός και θα λείψει για καιρό. Αυτό είναι το σοβαρότερο πρόβλημα τώρα. Η υγεία του Δημήτρη (περαστικά να ευχηθούμε και να είναι το τελευταίο) και το πώς θα αλλάξει και πάλι το ροτέισον.

Διαβάστε επίσης

Τώρα… βοηθάνε όλοι!

Τώρα… βοηθάνε όλοι!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τη νέα τάξη πραγμάτων και τον Παπαπέτρου στο «4» και παραθέτει μία παρατήρηση για τον Σπανούλη…

Και αν δεν γίνει αυτό…

Και αν δεν γίνει αυτό…

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τη… συμμορία με τα «ερυθρόλευκα» που κάνει ανάστα όλη την Ευρώπη και τιμωρεί τους… θεατρινισμούς και τα καραγκιοζιλίκια