Στα όπλα...

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ

Μπαίνουμε στην τελική ευθεία. Μπαίνουμε στους κρίσιμους μήνες όπου θα κριθούν οι στόχοι, οι τίτλοι, και ο Ολυμπιακός φαίνεται πως βρίσκεται… στα όπλα! Σε εγρήγορση, έτοιμος να προκαλέσει ζημιές, διατεθειμένος να αγγίξει τα όριά του, να έρθει στο «πικ» του την κατάλληλη εποχή και να πάρει πράγματα από όλους. Το επισημάναμε και τις προάλλες… Κάποιες στιγμές μοιάζει να βρίσκεται σε περίοδο μονταρίσματος – με τα δύο νέα πρόσωπα και την ανακατανομή των ρόλων- και παιχνίδι το παιχνίδι επιδιώκει το καλύτερο. Το παραπάνω και το διαφορετικό!

Ποιός δεν ευχαριστήθηκε το ματς στο Ρέθυμνο; Πρώτοι απ’ όλους, οι ίδιοι οι «ερυθρόλευκοι». Πλουραλιστικότατοι, με συνεργασίες, ταχύτητα, άμυνα για τρία δεκάλεπτα, τρανζίσιον, εκτέλεση, σχήματα που θα αποτελέσουν βάσεις ή θα τα δούμε σε ειδικές συνθήκες για λύσεις…

Θα ξεκινούσα με τον Μπόμπι Μπράουν ο οποίος δείχνει να «λύνεται», μπαίνει ολοένα και καλύτερα στο κλίμα και τη φιλοσοφία της ομάδας και… δεν με νοιάζει αν σε κάποια φάση το παράκανε με τα σουτ. Αυτός είναι και μου αρέσει η πίστη στον εαυτό του. Γι αυτό άλλωστε και τον πήρε ο Ολυμπιακός.

Όπως μου άρεσε και η «παγωμένη σκέψη» του Στρέλνιεκς. Τι εννοώ; Ο Λετονός φαίνεται πως βρίσκεται σε κάμψη στα τελευταία παιχνίδια, του έχει βγει η κόπωση και οι μετρήσεις του είναι υψηλές. Μπαίνει στο ματς λοιπόν, δεν πάει καλά στην άμυνα, αστοχεί σε τρίποντο και στην επόμενη φάση που είναι ολομόναχος το σκέφτεται και γυρνάει τη μπάλα δίπλα δείχνοντας πως «δεν με πάει, ας μη σουτάρω». Δεν είναι αυτός ο Στρέλνιεκς όμως… Φυσικά «πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις» ο Λετονός έδειξε και πάλι γιατί διαθέτει κρύο αίμα και παγωμένη σκέψη. Άλλος, γνωρίζοντας πως δεν είναι σε καλή κατάσταση και ιδίως όταν δεν πήγε το πρώτο σουτ θα έπαιζε ενδεχομένως συντηρητικά. Ο Στρέλνιεκς προσπάθησε (και τα κατάφερε) να ξεκινήσει την προσπάθεια ανάκαμψης στο ίδιο ματς. Πήρε πάνω του σουτ, δεν σκέφτηκε, αλλά έδειξε πίστη στον εαυτό του και ξεχνούσε το «πριν». Έβλεπε μόνο το «επόμενο».

Είπα δεν θα ξεκινήσω με Μπράουν αλλά έπιασα και Στρέλνιεκς. Ο λόγος που δεν ήθελα να ξεκινήσω με κανέναν άλλον έχει ονοματεπώνυμο: Βασίλης Σπανούλης! Ο αρχηγός ήταν εκπληκτικός. Ακόμα μου έρχεται στο μυαλό η ασίστ μέσα από την τρύπα της βελόνας για το κάρφωμα του Πρίντεζη. Η εκτελέσεις του πατώντας γερά, η εναέρια πάσα στον Μπράουν σε ανοικτό γήπεδο που… σιγά που θα το έχανε ο «κορδέλας». Παρένθεση: Καμία κοιλιά. Φέτες είναι. Φάνηκε όταν έβαζε τη φανέλα του πριν το ματς. Ο Σπανούλης λοιπόν (φτου-φτου) είναι σε εκπληκτική κατάσταση και το επιβεβαιώνει σε κάθε του παρουσία στα παρκέ. Για την ηλικία του και τα τοιαύτα τα αφήνω σε άλλους…

Στα του ματς, δεν θα σταθώ στα 15 τρίποντα. Έχει σουτέρ, το έχουμε ξαναπεί. Το θέμα είναι η πίστη και όχι η σκέψη. Το θέμα είναι η αυτοπεποίθηση και η ακαριαία εκτέλεση. Το σημαντικό είναι πως ο Ολυμπιακός επιδιώκει να τρέχει. Θέλει να τρέχει στο ανοικτό γήπεδο σε κάθε ευκαιρία και στο Ρέθυμνο το έκανε. Πήρε 20 πόντους από αιφνιδιασμό και στόχευε συνεχώς να πάει σε τρανζίσιον παιχνίδι, σε γρήγορες καταστάσεις. Εκεί που δεν τον πιάνεις.

Credit σαφέστατα και στον Ιωάννη Παπαπέτρου που αποδεικνύει ότι κάτι έχει αλλάξει μέσα του. Ίσως το ότι γύρισε μόνιμα στο «3», την αγαπημένη του θέση να έχει παίξει ρόλο στην ψυχολογία του αλλά η ουσία είναι πως ακόμα και με επιθέσεις με πλάτη (κι όχι πρόσωπο όπως του αρέσει) βγάζει περισσότερο πείσμα και θέληση. Η προσπάθειά του όλη έχει αλλάξει. Ακόμα και όταν δεν του πάει καλά όπως έγινε με την Μπάμπεργκ που τα νεύρα τα μεταχειρίστηκε και τα έβγαλε σε πείσμα. Τώρα είναι που τους έχει όλους ανάγκη ο Ολυμπιακός.

ΥΓ: Ο τίτλος ουδεμία σχέση έχει με τα γεγονότα του ποδοσφαίρου ούτε αποτελεί έμπνευση αυτών.

ΥΓ2: Διάβασα από πάρα πολλούς το εξής στα social media. «Άντε να μπει και ο Γιαννακόπουλος στη μπάλα…» κτλ. Κανείς μα κανείς δεν έβαλε τους Αγγελόπουλους μέσα σε όλο αυτό. Ακόμα και μέσα από αυτές τις θλιβερές καταστάσεις, τουλάχιστον αναγνωρίζεται η ποιότητά τους, οι αξίες τους, το ήθος τους και το ότι είναι τόσο μα τόσο διαφορετικοί από τους περισσότερους παράγοντες του αθλητισμού.

ΥΓ3: Αποθεώθηκε ο Κώστας Τσαρτσαρής για το σχόλιό του, για τα γεγονότα του ποδοσφαίρου για τα οποία πήρε θέση… Δεν θυμάμαι όμως να είχε πράξει ανάλογα όταν άκουγε για «εφευρέτες της αλητείας», για τα σκηνικά με τον Σπανούλη και τον Ανκαραλί, για τις ύβρεις (σ.σ. ζητήθηκε συγνώμη μετά το ματς σύμφωνα με σάιτ φίλα προσκείμενο) στον Πηλοϊδη. Τότε προφανώς βρίσκονταν σε… άλλη χώρα.

ΥΓ4: Παραφωνία στο Ρέθυμνο ο Μακλίν.

ΥΓ5: Το Ρέθυμνο αρέσκεται να τρέχει στο τρανζίσιον αλλά ο Ολυμπιακός (τού) επέτρεψε μόλις 8 πόντους.

ΥΓ6: Το παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα δεν είναι εύκολο. Δεν είναι δεδομένο. Έχει αλλάξει και η επικινδυνότητά του είναι μεγάλη.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Άκου την «7»!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τα οφέλη που θα αποφέρει η ήττα από την Μπαρτσελόνα, για τα σταράτα λόγια του Σφαιρόπουλου και… τους οπαδούς της νίκης!

Οι πραγματικοί «τελικοί» είναι μπροστά…

Ο Θεόφιλος Τυριντζής πιστεύει πως ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να έχει πάρει κάτι καλύτερο στη Μόσχα αν δεν ένιωθαν μόνοι οι αρχηγοί και περιμένει να κάνει τώρα τη… δουλειά του για το πλεονέκτημα

Οι ψηλοί, ο «γύρνα» και ο… αλλού!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τους 45 πόντους από τρεις ψηλούς του Ολυμπιακού, για την… υπερβολή με τον Χάκετ αλλά και τον Τόμπσον που δείχνει σε… άλλο κόσμο!

Μπήκε σε μια τάξη…

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τον Ολυμπιακό των… τριών προσθηκών που έβαλαν σε μια σειρά τους «ερυθρόλευκους»! Γιατί δεν είναι μόνο ο τύπος με… την κορδέλα