Τώρα… παίζεις μπάλα και ΕΣΥ!
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ
Θυμάμαι τον Παπανικολάου, τον Σπανούλη, τον Πρίντεζη σε παλαιότερες δηλώσεις τους να λένε πως το μεγαλύτερο κέρδος αυτής της ομάδας είναι πως «κέρδισε ξανά τον κόσμο της»! Έφερε και πάλι πίσω στο γήπεδο τους οπαδούς του. Θυμάμαι την εξέδρα στα δύο παιχνίδια με τη Σιένα το 2012, όταν όλοι έλεγαν «και εδώ που φτάσαμε καλά είναι, ικανοποιημένοι είμαστε», αλλά για 40΄λεπτά να το γήπεδο να κοχλάζει, να βράζει… Σκέφτομαι από την άλλη πως «καλόμαθαν» πολλοί. Το έχει αυτό το χούι αρκετός κόσμος που μετά τα επιτεύγματα της ομάδας τα έχει όλα… δεδομένα. Σε σημείο να φεύγει από το γήπεδο ακόμα και από 33΄όταν βλέπει ότι η νίκη δεν έρχεται.
Δεδομένο το Βελιγράδι, δεδομένη η κούπα στο «σπίτι μας» (σ.σ. είστε σίγουροι ότι έχουν πάρει εισιτήρια οι Σέρβοι;), φυσικά… δεδομένη η πρόκριση επί της Ζαλγκίρις. Δεν έχει «βαρύ» όνομα, δεν τρομάζει, άρα αποτελεί εύκολη λεία, «Ολυμπιακός είμαστε άλλωστε…»!
Το περσινό… μάθημα, που ευτυχώς δεν κατέληξε σε πάθημα, με την Εφές ίσως και να το έχουμε ξεχάσει και να θυμόμαστε απλά πως πλεονέκτημα είχε και με αυτό πέρασε. Άσχετα να βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο με 1-2 στη σειρά και χρειάστηκε υπερπροσπάθεια και συζητήσεις επί συζητήσεων στο δωμάτιο του Σπανούλη. Λησμονούμε επίσης και δύο παραμέτρους ακόμα, ίσως τις σημαντικότερες όλων. Ο Ολυμπιακός έχει προβλήματα τραυματισμών και ο Ολυμπιακός αποδεδειγμένα όποτε είναι το φαβορί ζορίζεται. Νόμος… Το αναγνωρίζουν και μέσα στην ομάδα. νιώθουν καλύτερα όποτε δεν «σκεπάζει» το κεφάλι τους αυτή η ταμπέλα. Νιώθουν πιο βολικά όταν είναι αυτοί το αουτσάιντερ και φυσικά μεγαλύτερο παράδειγμα δεν υπάρχει από τα όσα έχουν καταφέρει, τόσο στα Final 4 όσο και στην Ελλάδα.
Που θέλω να καταλήξω με όλα αυτά; Πως ομάδα (κυρίως και πρωτίστως) και κόσμος θα πρέπει να καταλάβουν καλά πως όχι απλά δεν θα είναι εύκολη η σειρά με την Ζαλγκίρις… αν δεν την κάνουν οι ίδιοι, αλλά ελλοχεύει και μεγάλους κινδύνους. Ο κόσμος και αναφέρομαι σε αυτούς που πάνε στο γήπεδο για τον Ολυμπιακό και όχι για τη νίκη ή τη λεζάντα στο instagram, οφείλει να κάνει κολαστήριο το ΣΕΦ, όπως το ’12 με τη Σιένα. Επιβάλλεται να παίξει μπάλα κι αυτός μαζί με την ομάδα. φάση τη φάση, άμυνα την άμυνα, επίθεση την επίθεση. Μόνο έτσι θα έχει αξία και ουσία το πλεονέκτημα έδρας. Γιατί θυμίζω πως… έδρα έχει και η Ζαλγκίρις, και πιστέψτε με, την έχω ζήσει, φωνάζουν ΟΛΟΙ και η ατμόσφαιρα γίνεται πραγματικά εκκωφαντική που αδυνατείς να ακούσεις τον διπλανό σου.
Μην θεωρήσει κανείς με όλα αυτά πως «τρέμω» την Ζαλγκίρις. Απλά δεν νιώθω βολικά… Κυρίως γιατί έχει βρει «κουμπιά» του Ολυμπιακού. Σαφέστατα, δεν έχει βρει σε κανένα από τα δύο παιχνίδια της regular season τον Ολυμπιακό πλήρη, είχε πέντε και τέσσερις απουσίες αντίστοιχα στα παιχνίδια σε Κάουνας και Πειραιά, ωστόσο αφενός δεν γνωρίζουμε αν θα παίξει πλήρης και τώρα, αφετέρου μένει να δούμε αν θα βρει τις «τακτικές» απαντήσεις με όλους τους παίκτες του. Το παιχνίδι της το είχαμε αναλύσει, πως παίζει στο ποστ, τα «μις ματς» που βγάζει κτλ. Σημειωτέων, τον Τιλί- τον οποίο φοβάμαι περισσότερο από τους τραυματίες-θεωρώ αναγκαιότατο σε αυτά τα παιχνίδια.
Η Ζαλγκίρις είναι ήδη πετυχημένη. Μπήκε για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρωλίγκας στα πλέι οφ. Μία ομάδα που κινδύνευε πριν λίγα χρόνια να αφανιστεί ελέω οικονομικών προβλημάτων και βρίσκεται στις «8» καλύτερες της Ευρώπης. Δεν έχει εμπειρία και χαρακτήρα όπως ο Ολυμπιακός, αλλά έχει ενθουσιασμό και… καθόλου πίεση. Αν κάνει την υπέρβαση θα πανηγυρίζουν για 10 μέρες στο Κάουνας και θα φωταγωγηθεί η πόλη. Αν ο Ολυμπιακός (κτύπα ξύλο) δεν τα καταφέρει, καταλαβαίνεται όλοι την εσωστρέφεια με την οποία θα γεμίσει στις τάξεις του και πάλι, την γκρίνια και τον έντονο προβληματισμό.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν έχει μπροστά του τον 1ο τελικό. Χωρίς εισαγωγικά. Τελικός είναι. Πρώτη η Τετάρτη και μετά η Παρασκευή. Οι παίκτες, πρέπει να καταλάβουν πως έχουν μία μοναδική ευκαιρία να πάνε στο Final 4. Συμβόλαιο με το κορυφαίο ραντεβού δεν έχει άλλωστε κανείς και τούτο είμαι σίγουρος πως ήδη τους το έχει πει ο Σπανούλης. Ο κόσμος, γεμίσει δεν γεμίσει το ΣΕΦ, γίνει δε γίνει sold out (σ.σ. στο βόλεϊ άλλωστε με τη Ραβέννα, μόνο η κεντρική εξέδρα έφτιαξε κερκιδάρα), οφείλει να σπρώξει την ομάδα. Να θυμίσει σε όλους τι πάει να πει πραγματική έδρα, τι πάει να πει… Πειραιάς!
ΥΓ: Τα «ονόματα» δεν παίζουν μπάσκετ. Ο κόσμος διψούσε για «όνομα» και ο Ολυμπιακός είχε ανάγκη από ένα γκαρντ, από έναν χειριστή της μπάλας ακόμα, που να τα… βάζει. Ο Μπόμπι Μπράουν δεν έχει καταφέρει ακόμα να βοηθήσει. Ο Ολυμπιακός δεν έχει πάρει ακόμα αυτά που περίμενε από τον Αμερικανό. Στην Ελλάδα, οκ, (με εξαίρεση τον Πανιώνιο που είχε 1/7 σουτ) βάζει, στην Ευρωλίγκα όμως τον χρειάζεται ο Ολυμπιακός και μετέπειτα στα πλέι οφ της Α1. Αδυνατώ να πιστέψω ότι τέτοιος χαρισματικός παίκτης έχει ξεχάσει την τέχνη. Ούτε μένω στην ηλικία. Υπάρχουν λόγοι που ακόμα δεν έχει καταφέρει να αποδώσει όπως θέλει ο ίδιος και περιμένει η ομάδα, όπως ο βασικότερος, το ότι είναι μαθημένος να κρατάει αυτός τη μπάλα, αλλά τα σουτ του τα χρειάζεται ο Ολυμπιακός. Αυτά περιμένει. Όχι άμυνες από αυτόν, αλλά σκορ.
ΥΓ2: Το να γράφεις ξανά και ξανά για τον Βασίλη Σπανούλη αποτελεί ίσως και… ιεροσυλία για τον ίδιο. Προσπαθείς να περιγράψεις τι; Τα μοναδικά επιτεύγματά του… Μα οι λέξεις πλέον στέρεψαν. Το πλούσιο ελληνικό λεξιλόγιο δεν έχει άλλες γι αυτόν. Μου φέρνει συνεχώς στην μνήμη την ατάκα «ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής γιατί ο Μέσι είναι εξωγήινος». Κάτι τέτοιο είναι και ο Σπανούλης στο δικό μου το μυαλό. Το επίτευγμά του το μοναδικό και αυτό που θα μείνει ανεξίτηλο στην ιστορία δεν είναι τα ρεκόρ και οι αριθμοί. Είναι που πηγαίνουν τα παιδάκια στις ανοικτά γήπεδα και υποδύονται τον Σπανούλη. Διαλέγουν παίκτη και κάνουν πως είναι ο Σπανούλης. Είναι η ατάκα «σιγά ρε… Σπανούλη» που ακούγεται ήδη, όταν εμείς λέγαμε «σιγά ρε Τζόρνταν» ή «ποιος είσαι; Ο Γκάλης;». Αυτό έχει καταφέρει… Και ξέρετε γιατί;
ΥΓ3: Γιατί… ο ίδιος ο Σπανούλης μόνο τα ρεκόρ δεν έχει αυτή τη στιγμή στο μυαλό του. Το μόνο που σκέφτεται είναι… η Ζαλγκίρις!
ΥΓ4: Όλα αυτά που έχουν γίνει στην Ευρωλίγκα οδηγούν στο… προφανές. Η κίνηση στη «σκακιέρα» είναι άλλη όμως. Ελάχιστοι (ίσως και κανείς) την έχουν «δει» να έρχεται…
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Σημασία έχει να… παίξουν!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής τονίζει ότι η απόσταση από το να ξεχωρίζει ένας παίκτης στο εφηβικό μέχρι να παίξει και να καθιερωθεί στους άντρες είναι… τεράστια- Φέρνει το παράδειγμα του Πρίντεζη και συνιστά να… μην τρελαίνουμε αυτά τα παιδιά.
Όσοι μείνανε… μέχρι τελευταίας πνοής!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής παραθέτει τραυματισμούς, αντοχή, διαιτησία αλλά και… αθλητικότητα και plays για το 1-0 της Ζαλγκίρις και αναρωτιέται, θα το κάνει ξανά ή ο κύκλος έκλεισε;
Αίμα και άμμος…
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για το… μπλέξιμο που έγινε τις προηγούμενες αγωνιστικές, για τα… «στημένα» και την υγεία αλλά και γιατί δεν πρέπει να ξεγελαστεί κανείς επειδή αναγράφει: Ζαλγκίρις και όχι Ρεάλ…
Η τάξη αποκαταστάθηκε!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τη διαφορά που μένει ανάμεσα σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ, για τις «απαντήσεις» που ήθελαν να δώσουν οι «ερυθρόλευκοι» αλλά και τη βοήθεια από… τον πάγκο
