Όσοι μείνανε… μέχρι τελευταίας πνοής!

Πέμπτη, 19 Απριλίου 2018 - 14:27

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ

Το νόμισμα έχει δύο πλευρές… Η μία είναι πως ο Ολυμπιακός έπαιξε τη Ζαλγκίρις με πέντε παίκτες και με άλλους τέσσερις να είναι εκτός ρυθμού και ταλαιπωρημένοι από τραυματισμούς ή παίζοντας τραυματίες εννοώντας τον Μιλουτίνοφ, έχοντας βέβαια εκτός και τον Παπανικολάου, ωστόσο για τους υπόλοιπους και δη τους ξένους μόνο η Ζαλγκίρις δεν ευθύνεται. Συν το γεγονός ότι δεν άντεξαν στο «ξύλο» των Λιθουανών. Και μικρό ροτέισον αλλά και φουλ physical game παραπάνω από τα όρια του φάουλ. Ο Ολυμπιακός κατ’ εμέ δεν φωνάζει άδικα.

Η άλλη όψη του νομίσματος όμως δείχνει πως ο Ολυμπιακός αντί να βρίσκεται στο «πικ» του αυτή την εποχή, είναι αποδεκατισμένος, αντί να έχει επιστροφές μετράει νέες απώλειες. Παίζει πλέι οφ χωρίς να παίρνει από τους περισσότερους ξένους (και έχει 8 φέτος), η έλλειψη αθλητικότητας φαίνεται στο μέγιστο δυνατό όπως και του rim protector (σ.σ. αναλογιστείτε μόνο τη δουλειά που έκανε ο Ντέιβις) ενώ αναμφισβήτητα η Ζαλγκίρις έχει πράγματα στο παιχνίδι της που δεν ταιριάζουν στον Ολυμπιακό. Το να βγάζει ίδια plays και να μην αναχαιτίζονται κάτι σημαίνει. Δεν είναι μόνο το copy paste τρίποντο του Μιλάκνις. Έβγαλαν και πάλι μέσα στο παιχνίδι την φάση με την οποία κέρδισαν τον αγώνα της regular season.

Ο Ολυμπιακός δεν άντεξε στο ξύλο, πόσο μάλλον όταν δεν έπαιρνε τα ίδια κι αυτός, αλλά δεν άντεξε κυρίως και από τις λύσεις που είχε. Μόνο με τον Σπανούλη δουλειά δεν γίνεται. Και δεν μιλάω μόνο για το Βελιγράδι. Πρίντεζης, Τιλί και Στρέλνιεκς (αν και ο Λετονός ήταν πιο σκληρός στην άμυνα του) φανερά εκτός ρυθμού, έχασε και τον Μιλουτίνοφ από το 1^ο δεκάλεπτο και έμεινε με τις εμπνεύσεις του Σπανούλη και τη δράση του αρχηγού. Όλα μόνος του δεν μπορεί να τα κάνει… Πόσα θα μπουν;

Αυτά είναι τα δεδομένα, όμως με αυτά καλείται να προχωρήσει κι όπως φαίνεται ανεξάρτητα της έκβασης της σειράς, θα μας μείνει η απορία, πως θα ήταν με τον Ολυμπιακό πλήρη και τους παίκτες του σε καλή κατάσταση. Γιατί σημασία δεν έχει να μπεις να παίξεις αλλά φυσικά το πώς είσαι.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΘΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΤΟ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΟΠΛΟ ΤΟΥ

Οι «ερυθρόλευκοι» έφαγαν πολύ ξύλο, από την αρχή του αγώνα, και φυσικά πέραν των συστημάτων, του ταλέντου και της ομαδικής ποιότητας των Λιθουανών πρόταξαν αθλητικότητα και ενέργεια. Έδειχναν σε όλα μία ταχύτητα πάνω από τον Ολυμπιακό. Βρίσκονταν ένα βήμα πιο μπροστά ιδίως στα «ματσαρίσματα» στα γκαρντ. Τι είχε ο Ολυμπιακός το 2012 για παράδειγμα; Ποιο ήταν το όπλο του; Αυτό ακριβώς βλέπω τώρα αλλά στην αντίθετη πλευρά.

Σαφέστατα, πόσο θα άντεχαν οι τέσσερις-πέντε ετοιμοπόλεμοι, ιδίως όταν το ματς πηγαίνει και στη παράταση, αλλά αυτά τα δεδομένα έχουμε, πάνω σε αυτά μιλάμε. Γιατί δεν φταίει σε όλα η ποσότητα και ετοιμότητα των παικτών ούτε το σκληρό παιχνίδι το οποίο επέτρεψαν οι διαιτητές μόνο από τη πλευρά των Λιθουανών. Αν και εδώ μου φταίει και ο Ολυμπιακός. Βγαίνει ο Καβαλιάσουκας και λέει «ήθελα να κάνω ένα φάουλ στον Σπανούλη να το νιώσει» και θυμάμαι μία φάση με τον Μάντζαρη και τον Πάνγκος που ήταν και το 4^ο φάουλ του Μάντζαρη. Κάνε εκεί και εσύ ένα φάουλ να το νιώσει. Θα το πάρεις που θα το πάρεις, ας το νιώσει. Να είναι γερό και να πάρει το μήνυμα, εδώ που φτάσαμε δεν γλιτώνετε…

Έλεγα λοιπόν πως δεν φταίνε σε όλα οι τραυματισμοί και οι διαιτητές. Δεν φταίνε στη βλακεία του Μακλίν που θυμίζει… Οφόε και βγάζει νεύρα και πάει και κάνει αντιαθλητικό εκτός φάσης (είναι) ή όταν τρώει τη μία προσποίηση πίσω από την άλλη. Δεν φταίνε αυτά όταν στο 33΄ ο Ολυμπιακός με ένα 7-0 σερί έχει πάει στο 63-57 και αμέσως δέχεται τρίποντο από τον Μιλάκνις με ένα απλό σκριν και στη συνέχεια κάνει 2 λάθη στην επίθεση στη πάσα και παίρνει βιαστικό τρίποντο.

ΤΑ COPY PASTE ΤΡΙΠΟΝΤΑ ΤΟΥ ΜΙΛΑΚΝΙΣ

Δεν φταίνε αυτά όταν στα 53΄΄ πριν τη λήξη της κανονικής διάρκειας βγαίνει σύστημα για τρίποντο του Μιλάκνις (έχουν μιλήσει στο κατέβασμα της μπάλας Μιλάκνις και Πάνγκος) με δύο σκριν και στην πρώτη, στην ΠΡΩΤΗ, επίθεση της Ζαλγκίρις στη παράταση τρως το ίδιο σύστημα. Copy paste… Ο Ντέιβις σκριν στον Ρόμπερτς, οπότε ο Πάνγκος πάει στον Μακλίν και διασχίζει το καλάθι, σκριν την ίδια ώρα του Γιανκούνας στον Σπανούλη και… ολομόναχος ο Μιλάκνις και τρεις «ερυθρόλευκοι» στοιβαγμένοι, μπούγιο κάτω από το καλάθι. Δεν φταίνε αυτά όταν βγαίνουν δύο παίκτες πάνω στον Σπανούλη και μάλιστα ο ψηλός μένει εκεί με αποτέλεσμα να βρίσκεται ο Μακλίν κάτω από το καλάθι της Ζαλγκίρις με τον Μιλάκνις και ο Παπαπέτρου ολομόναχος στη γωνία. Αμυντική ανισορροπία από την οποία δεν παίρνει ο Ολυμπιακός.

Αυτό που δεν μπορώ να χωνέψω και σκέφτομαι ξανά και ξανά είναι πως ο Ολυμπιακός έβγαλε τις ριμάδες τις άμυνες σε κομβικά σημεία του αγώνα αλλά στην επίθεση δεν είχε κάτι άλλο να επιδείξει πλην των εμπνεύσεων του Σπανούλη. Ναι, έπαιζε χωρίς τον Μιλουτίνοφ, ναι, ο Πρίντεζης δεν είναι καλά, ναι, έλλειψε και ο Στρέλνιεκς να βγει ένα σύστημα γι αυτόν, αλλά… τι να κάνουμε τώρα; Ο ίδιος ο Τόμιτς το είπε: «Δεν θα κάτσουμε να κλαίμε για τον Μιλουτίνοφ και τους τραυματίες». Αυτούς έχει, με αυτούς παίζει. Γι αυτό άλλωστε τους έχει, γι αυτό τους πήρε… Φτάσαμε στο σημείο να λέμε πάλι καλά που δεν μπορούσαν να σταματήσουν τον Σπανούλη και έβαλε 25 πόντους με κομβικότατα τρίποντα και πάλι.

Η «ΑΜΑΡΤΙΑ» ΜΕ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ 3^Ο ΣΕΝΤΕΡ

Η Ζαλγκίρις πήρε πράγματα από 9 παίκτες (κανείς πάνω από 34 λεπτά, όταν Παπαπέτρου και Σπανούλης έπαιξαν 38 και 37 αντίστοιχα). Πήρε, τις έδωσαν, όχι απλά μπήκαν και έκοβαν βόλτες στο παρκέ όπως ο Μπράουν. Ο Ολυμπιακός έχει την «πολυτέλεια» να μην παίρνει τίποτα μα τίποτα από τους Μπράουν, Τόμπσον και Ουίλτζερ ενώ για μία ακόμη σεζόν πληρώνει την «αμαρτία» του να μην έχει έτοιμο 3^ο σέντερ. Νάτο πάλι. Ο Μιλουτίνοφ κινδυνεύει να χάσει τη σειρά και μένει με τον Μακλίν μόνο. Θα πει κανείς, έλα μωρέ, θα πάει με σχήμα- όπως έκανε στη παράταση- Παπαπέτρου, Τιλί και Πρίντεζη, αλλά… έξτρα επιβάρυνση και έξτρα χρόνος στο παρκέ για δύο παίκτες που προέρχονται από τραυματισμό. Ντόμινο είναι αυτό… Για όλα αυτά βέβαια δεν φταίει η Ζαλγκίρις ή οι διαιτητές. Σαφέστατα δεν φταίνε, όταν ο Ολυμπιακός έχει ξένους που αντί να είναι πρώτης γραμμής δεν παίρνει καν τίποτα από αυτούς.

Τι ορίζει το «αύριο»; Να μαζέψει τα κομμάτια του και να μπει την Παρασκευή να πολεμήσει δίχως αύριο. Το καταλαβαίνουν όλοι αυτό. Στα λόγια… κανείς δεν πήγε Final 4 και κανείς δεν πήρε τίτλους. Μας μάρανε από την αρχή της σεζόν το Βελιγράδι και το «σπίτι μας». Ο Ολυμπιακός έχε δείξει ότι ακόμα και λαβωμένος και με τη πλάτη στον τοίχο μπορεί, με αυταπάρνηση και χαρακτήρα. Η πίεση αναμφισβήτητα είναι ακόμα μεγαλύτερη αλλά αν μπορεί κάποιος είναι αυτός. Θα το κάνει και αυτή τη φορά; Ή θα φανεί με τον πλέον αποκαρδιωτικό και απογοητευτικό τρόπο πως ο κύκλος έκλεισε;

ΥΓ: Με εξοργίζει αφάνταστα ο Παπαπέτρου με τέτοια σωματοδομή να δέχεται 3 μπλοκ. 8 μπλοκ είχε η Ζαλγκίρις.

ΥΓ2: 12 πόντους η Ζαλγκίρις από διπλή ευκαιρία. Υπήρξαν φάσεις που πήρε 2 και 3 επιθετικά ριμπάουντ.

ΥΓ3: Ο Ούντριχ ανακατεύει πολύ τον Ολυμπιακό. Λίγες αλλά άριστες οι δράσεις του.

ΥΓ4: Ακόμα μία τελευταία επίθεση στα χέρια του και πήγε… πεταμένη.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Με τρέλα και καρδιά... και όπου βγει!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τους τσόγλανους με τα «ερυθρόλευκα», για την τακτική του Σφαιρόπουλου και τη Θύρα 7, αλλά και το… δύσκολο Κάουνας ελέω ενέργειας και αντοχής!

Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν τη χαραυγή!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τους λόγους του αποκλεισμού από το Final 4, για το σκοτάδι στο οποίο επήλθε και φαίνεται πως ο κύκλος έκλεισε αλλά και τις γενναίες αποφάσεις για την… χαραυγή!

Σημασία έχει να… παίξουν!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής τονίζει ότι η απόσταση από το να ξεχωρίζει ένας παίκτης στο εφηβικό μέχρι να παίξει και να καθιερωθεί στους άντρες είναι… τεράστια- Φέρνει το παράδειγμα του Πρίντεζη και συνιστά να… μην τρελαίνουμε αυτά τα παιδιά.