No Prisoners…
Τι βραδιά και αυτή ε; Είμαι σίγουρος ότι ακόμα συζητάτε/σκέφτεστε τα όσα έγιναν το απόγευμα και το βράδυ της Πέμπτης σε ΣΕΦ και Καραϊσκάκη! Οφείλω να παραδεχτώ πως η σκέψη μου πετάγεται ακόμα από τα καλάθια του Τουπάν και τις «βουτιές» του Μιλουτίνοφ στα γκολ απέναντι στη Μίλαν και στους ξέφρενους πανηγυρισμούς που ακολούθησαν την μεγάλη αυτή πρόκριση. Δεν είναι και λίγο να αποκλείεις με δυο γκολ διαφορά τη Μίλαν των εφτά πρωταθλητριών. Αυτό θα γράψει η ιστορία!
Ο Ολυμπιακός την Πέμπτη, σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο «αιχμαλώτισε» πλήρως τους αντιπάλους του έχοντας κοινή συνισταμένη τον κόσμο του. Το ΣΕΦ ήταν… έδρα και πάλι. Έδρα από την οποία δεν ξεφεύγει κανείς. Μετά από καιρό. Εκπληκτική και η αντίδραση του κόσμου στο Καραϊσκάκη. Πήγαινε ανάλογα με αυτά που χρειάζεται η ομάδα. Πότε παρότρυνση, πότε γιούχα και εκκωφαντική ατμόσφαιρα. Από τις φορές που ο κόσμος «παίζει» μπάλα μαζί με τους παίκτες. Κατεβάζει ριμπάουντ ή σε ωθεί στη μπάλα.
Οι παίκτες του Μαρτίνς «αιχμαλώτισαν» τη Μίλαν που από το πρώτο λεπτό έκανε… καθυστερήσεις με φουλ επιθετικότητα και ποδόσφαιρο κυριαρχίας, αλλά αυτά θα τα διαβάσετε από άλλους, πιο ειδικούς από μένα. Στα δικά μας, τα του μπάσκετ, ο Ολυμπιακός του Μπλατ υπέταξε την Εφές με την άμυνά του, με την σκληράδα που έβγαλε, με τις βουτιές και τις μάχες για κάθε μπάλα. Με τον χαρακτήρα που ακόμα «χτίζει»!
48 πόντους στο ημίχρονο, αλλά…
Στο 4ο δεκάλεπτο, μετά το 66-73, οι «ερυθρόλευκοι», με τον κόσμο να παίζει και αυτός μαζί, να ζει το παιχνίδι και να μην έχει το μυαλό του στη Μίλαν, έτρεξαν ένα 8-0 σερί στέλνοντας το δικό τους μήνυμα στους παίκτες του Αταμάν. Η διαφορά δεν ήταν μπροστά. Από την αρχή φαίνονταν ότι είχε λύσεις. Στο πρώτο ροτέισον του Αταμάν (σ.σ. τους άλλαξε όλους της πρώτης 5άδας) ο Ολυμπιακός κτύπησε με Πρίντεζη και Μιλουτίνοφ τους Μότουμ και Πλάις, με τον Γκος σε αυτό τα διάστημα να είναι πολύ καλός οργανωτικά, γυρνούσε καλά τη μπάλα και ήταν εύστοχος από μακριά (5/11 τρίποντα στο πρώτο μέρος), ωστόσο μην ξεχνάτε στο 2ο δεκάλεπτο έφαγε 34 πόντους. Η άμυνα δεν στέκονταν καλά, παρά το γεγονός ότι το έψαχνε ο Μπλατ. Λάρκιν και Μίτσιτς δεν είχαν αντίπαλο ιδίως στο «ένας με έναν», ο Σέρβος έβαζε και από τα… 10 μέτρα (τέτοια παικτάρα ήταν;) ενώ πληγώθηκε πολύ και από το τρίποντο με τον Μόερμαν να βάζει κι αυτός.
… η διαφορά ήταν στην άμυνα, στις βουτιές και το πάθος!
Η διαφορά λοιπόν ήταν στην άμυνα… Κομβικός ο Μιλουτίνοφ, που μπορεί κι αυτός να αντιμετώπισε προβλήματα με Ντάνστον και Μόερμαν, αλλά πάλευε για κάθε μπάλα. Από τα 18 επιθετικά μάλιστα του Ολυμπιακού πήρε τα 6, είχε και 1 κλέψιμο και ο Ολυμπιακός στο τέλος ανανέωσε πολλές επιθέσεις που με ωριμότητα και ψυχραιμία της αξιοποίησε (13 πόντους από διπλή ευκαιρία πήρε) ενώ, πέραν των 19 πόντων του με 6/9 σουτ, εξίσου καταλυτικός ήταν και ο Τουπάν αμυντικά που στο τέλος πήρε τον Λάρκιν και τον πήγε όπως έπρεπε. Η άμυνα στα τελευταία τρία λεπτά ήταν τρομερή, ο Λεντέι μετά την πρώτη του είσοδο που δεν ήταν καλός, ανέβασε στροφές και έδωσε μεγάλη ενέργεια και σε αυτό το κομμάτι, με αποτέλεσμα η 3η καλύτερη επίθεση της Ευρωλίγκας, για τρία λεπτά- μετά το κάρφωμα του Μίτσιτς στον Λεντέι (στο 79-79)- να μείνει με 2 πόντους και αυτούς με βολές (μία του Σίμον και μία του Άντερσον).
Αυτό είναι «ομάδα»
Μετά τη λήξη του ματς έψαχνα τον… MVP. Βάση ranking ήταν ο Μιλουτίνοφ, ο Τουπάν είχε κάνει μεγάλο παιχνίδι σε άμυνα και επίθεση, για ένα καλάθι μάλιστα δεν ισοφάρισε το ατομικό ρεκόρ του σε πόντους (21 είχε πετύχει με τη Ζαλγκίρις), ο Πρίντεζης έκανε νταμπλ-νταμπλ (10 πόντους και 11 ριμπάουντ), οπότε… Η ουσία είναι πως αυτό λέγεται «ομάδα». Όλοι έδωσαν πράγματα. Ο Σπανούλης μπήκε με λάθη στο ματς και στο 4ο δεκάλεπτο έβαλε 5 καθοριστικούς πόντους, ενώ στα τέλη της 3η περιόδου έχει βγάλει ασίστ από την τσέπη στον Μιλουτίνοφ. Ο Στρέλνιεκς πέρασε ώρα στο 4ο δεκάλεπτο με Τουπάν στο «2» και τον Ολυμπιακό να παίζει με ένα γκαρντ, μοιράζοντας δύο ασίστ και κερδίζοντας φάουλ, ενώ φυσικά έβαλε και τις βολές που σφράγισαν τη νίκη. Ο Λεντέι άλλαξε κι αυτός το τσιπάκι μετά το πρώτο πέρασμά του στο παρκέ που χάλασε η άμυνα. Ήταν καλός τόσο στο «4» με τον Μιλουτίνοφ δίπλα (σ.σ. μου αρέσει πολύ αυτό το σχήμα) όσο και στο «5» στο 4ο δεκάλεπτο όταν βγήκε ο Μιλουτίνοφ. Ο Παπανικολάου έκανε μεστό παιχνίδι. Είχε θέματα στην άμυνα, αλλά έδωσε πολλές βοήθειες. Έκλεψε 2 μπάλες, πήρε 7 ριμπάουντ έδωσε και 10 πόντους.
Το παιχνίδι με την Εφές ήταν must win δεν το συζητάμε καν. Έπρεπε πάση θυσία ο Ολυμπιακός να το κερδίσει ιδίως μετά την ήττα στο Κάουνας. Συνεχίζει… Έχει «διπλή» εβδομάδα τώρα και πηγαίνει την Τρίτη στη Βαρκελώνη, με την Μπαρτσελόνα να προέρχεται από συντριβή από τη Ρεάλ και μετά περιμένει τη Γκραν Κανάρια των Τιλί και Στρόμπερι στο ΣΕΦ.
ΥΓ: Τον πήρε από κάτω τον Γκος. Μετά το ματς βγήκε για σουτ (είχε 2/9) στο Σεφ και έκατσε πολύ ώρα για έξτρα πρόγραμμα. Φαίνονταν στο πρόσωπό του πως είχε στεναχωρηθεί. Και είχε μπει καλά στο ματς οργανωτικά. «Έβλεπε» ωραία τον Μιλουτίνοφ. Θα μάθει. Ψήνεται στην Ευρωλίγκα και σε αυτό το επίπεδο.
ΥΓ2: Πάλι πάσα στα χέρια του… αντιπάλου ο Μάντζαρης.
ΥΓ3: Ο Μπλατ ώρες ώρες μοιάζει σα να παίζει σκάκι στο παρκέ.
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Ο Σάσα γράπωσε την ευκαιρία!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για την διαφορετική πνευματική διαχείριση που κάνουν Βεζένκοφ και Τίμα… Ίδια γραμμή αφετηρίας αλλά διαφορετικός τερματισμός.
Η... συμμορία του Μπλατ!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τους… «ληστές» της Βαρκελώνης, το -με σιγουριά πλέον- καλύτερο σέντερ στην Ευρώπη και τις «φωνές» των «ερυθρόλευκων» στον κόσμο τους!
Το «έργο» θα αλλάξει…
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για την μηδαμινή αντίδραση στο «ξύλο» της Ζαλγκίρις, το ξέσπασμα του Ντέιβιντ Μπλατ, το ένα γκαρντ και πάλι αλλά και τη νοοτροπία που… θέλουν δεν θέλουν θα αλλάξει!
Α ρε Λεντέι που χρειάζεστε…
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τον «διαβασμένο» και επαγγελματία Ολυμπιακό, αλλά και τη μαγική βραδιά του Αμερικανού που τρέλανε το ΣΕΦ και όχι μόνο!
