Μετά το ’12, Έλληνας prospect δεν έχει βγει!
Αισίως φτάσαμε τους… έξι και -κατ’ εμέ τουλάχιστον- υπάρχουν ακόμη τρία ερωτηματικά! Ο Βασίλης Τολιόπουλος, ο οποίος έλυσε πρόωρα τη συνεργασία του με τον Ολυμπιακό, κάτι μήνες νωρίτερα από όσο προέβλεπε το συμβόλαιό του, μπήκε στη λίστα με τα prospects που ήρθαν στο μεγάλο Λιμάνι, αλλά αποχώρησαν δίχως να υπάρξει ένας συνδετικός κρίκος στην ήδη υπάρχουσα αλυσίδα του ελληνικού κορμού που βαστάει από το 2012.
Σκεφτείτε το λίγο: Από τη γενιά εκείνη, ο Ολυμπιακός ΔΕΝ έχει καταφέρει να βγάλει Έλληνα παίκτη πρωταγωνιστή. Δεν μιλάω φυσικά για Σπανούλη ή Πρίντεζη, αλλά για παίκτη χρήσιμο στην ομάδα, με ρόλο, με χρόνο πρωταγωνιστικό, να κάνει δουλειές βρε παιδί μου και να είναι σημαντικός. Να ξέρεις ότι μπορείς να στηριχθείς.
Πέρασαν παιδιά, αλλά για διαφορετικούς λόγους ο καθένας (ή και για τους ίδιους) δεν κατάφεραν να παίξουν και να καθιερωθούν στον Ολυμπιακό. Δεν υπάρχει ένας συνεχιστής του Σλούκα (σ.σ. που έφυγε), του Παπανικολάου (που έφυγε και ξανάρθε), του Μάντζαρη (που έμεινε αλλά… έμεινε γενικώς στο μπασκετικό του καλούπι). Ένα prospect από τα πολλά που αποκτήθηκαν αλλά είδαν και απήλθαν.
Το όνομα του Βασίλη Τολιόπουλου-τον οποίο προσωπικά πίστευα πάρα πολύ και ήθελα στον Ολυμπιακό από τη χρονιά εκείνη που έκανε με τον Κολοσσό- προστέθηκε δίπλα σε αυτό του Παπαπέτρου, του Βασίλη Μουράτου, του Αντρέα Χριστοδούλου, του Δημήτρη Κατσίβελη, του Βασίλη Καββαδά. Ίσως για τον τελευταίο να αφήσω ένα ερωτηματικό γιατί δεν έφυγε για αγωνιστικούς λόγους, αλλά για ρόλου συνυφασμένους με το οικονομικό, αλλά το «μπαμ» δεν το έκανε κι αυτός. Ταλαιπωρείται κιόλας συχνά από τραυματισμούς.
Η ουσία είναι πως κανείς Έλληνας δεν έχει συνεχίσει και δεν έχει κάνει το step up. Και επειδή ξέρω πως θα με διακόψετε με συγκεκριμένο όνομα, πάμε και στα τρία ερωτηματικά: Ναι, τον Δημήτρη Αγραβάνη τον έχω προσωπικά κατατάξει στα ερωτηματικά. Δεν μπορώ να πω μετά από την πορεία του στον Ολυμπιακό, ότι είναι στους παίκτες που έχουν «βγει» γιατί σε διάρκεια δεν τον έχω δει να παίζει μπάσκετ. Ξεσπάσματα ναι, αλλά δεν μπορώ να τον κατατάξω στους παίκτες (ακόμα) που θα στηρίξουν την ομάδα τα επόμενα χρόνια. Πιστεύω καταλαβαίνετε τι εννοώ… Είναι back up ακόμα στο μυαλό μου, κι όχι κολόνα. Τα άλλα δύο ερωτηματικά είναι ο Βεζένκοφ, ο οποίος δεν έχει μπει στο ροτέισον του Μπλατ αν και ξεκίνησε ενεργά σε αυτό και ο Αρσενόπουλος που έχει δοθεί δανεικός στο Ψυχικό.
Δεν θα εξετάσω ποιός φταίει ούτε φυσικά ψάχνω να επιρρίψω ευθύνες. Να είστε σίγουροι ότι η κάθε πλευρά θα «δείξει» την άλλη και η κάθε μία έχει κάνει τα λάθη της αλλά έχει και τα δίκια της. Το μόνο σίγουρο που έχω στο μυαλό μου είναι πως…
1) Δεν φτάνει μόνο το ταλέντο.
2) Δεν κάνουν όλοι για Ολυμπιακό!
Όταν βλέπω να φεύγει ένα παιδί από τον Ολυμπιακό σκέφτομαι αρχικά με πόσους προπονητές δούλεψε. Δεν γίνεται να μιλήσεις για εμμονή λοιπόν. Αναλογίζεσαι αν δουλεύτηκε σωστά ή επαναπαύτηκε στο ταλέντο του το οποίο περίμενε να δείξει μόνο στο παρκέ και τα επίσημα ματς και από τη στιγμή που δεν έπαιζε πολύ (ή καθόλου) βρήκε άλλοθι.
Δεν βγάζω απ’ έξω την ομάδα. Μπορεί να μην του άνοιξαν αρκετό χώρο γιατί μία ομάδα σαν τον Ολυμπιακό με πίεση για το αποτέλεσμα δεν έχει την πολυτέλεια και για «δοκιμές». Από την άλλη υπάρχει και το αντί-παράδειγμα του Μιλουτίνοφ. Τρίτο σέντερ ξεκίνησε στον Ολυμπιακό και την πρώτη χρονιά έπαιρνε κάτι 6λεπτα και 8λεπτα. Γι αυτό σας λέω, αν κάτσουμε να το ξεψειρίσουμε θα βρούμε πολλά αλλά δεν θα καταλήξουμε κάπου.
Θα «μιλήσει» η πορεία του κάθε παιδιού αν και πόσο θέλει να παίξει μπάσκετ. Δεν πρέπει ντε και καλά να γίνει στον Ολυμπιακό. Αν αξίζεις θα πάρεις τις ευκαιρίες σου. Ο Καϊμακόγλου έκανε καριέρα στα 28 του στο Μαρούσι. Δούλεψε και ανταμείφθηκε. Το θέμα είναι να μην χαθεί ένα ποιοτικό ταλέντο ακόμα όπως είναι ο Τολιόπουλος με αδυναμίες αλλά συγκεκριμένα καλά χαρακτηριστικά στο παιχνίδι του. Ας πάρει για παράδειγμα τον Σλούκα. Τον αναφέρω γιατί… Πλέον δεν έχει να αποδείξει τίποτα, έτσι δεν είναι; Είδατε πως έχει «χτίσει» το σώμα του; Έπαθα πλάκα στο ΣΕΦ βλέποντας το χέρι του, δεν πίστευα πως είναι αυτός. Η δουλειά που έχει ρίξει είναι ορατή. Αυτή είναι μία πρώτη «εικόνα» που μπορούμε να έχουμε εμείς οι απ’ έξω. Μπάσκετ δεν είναι μόνο να σκοράρω. Είναι πολλά. Ο Σφαιρόπουλος ούρλιαζε για τις άμυνες του Τολιόπουλου και τον χειροκροτούσε μία ώρα μετά από άστοχο τρίποντο. Αυτό που θα πρέπει να προβληματίσει είναι πως ο Μπλατ από εκεί που τον πίστευε και του άρεσε, έδωσε το «οκ» για να φύγει. Καλά είχε φανεί και από το κατά πόσο τον χρησιμοποιούσε, αλλά είπαμε, φταίει και δεύτερος προπονητής; Σε τελική ανάλυση ο Τολιόπουλος έχει τη ευκαιρία του τώρα να παίξει μπάσκετ. Να φτιάξει την πορεία του.
Δεν πρέπει να τρελαινόμαστε με αυτά τα παιδιά. Έτσι ακριβώς μου είχαν πει σε ανύποπτο χρόνο για τον Τολιόπουλο. Κάτι θα είχαν δει. Δεν σημαίνει ότι όποιος έρχεται στον Ολυμπιακό θα παίξει και θα καθιερωθεί, πόσο μάλλον θα γίνει ο επόμενος Σπανούλης, ο επόμενος αρχηγός κτλ. Μην τους φορτώνουμε και εμείς εξτρά. Ο καθένας είναι κύριος του εαυτού του και ξέρει τι είναι καλό για τον ίδιο. Ταλέντο μόνο δεν φτάνει. Ούτε με την υπογραφή στον Ολυμπιακό τελείωσαν όλα. Αμ, ίσα-ίσα όλα τότε ξεκινάνε.
Πόσοι μικροί έχουν κάνει παπάδες με τις Εθνικές ομάδες ή ακόμα σε μικρότερες ομάδες της Α1 αλλά δεν έχουν κάνει το «μπαμ» που όλοι περίμεναν και προσδοκούσαν; Ή ακόμα ποιος έπαιξε από τα σπλάχνα του Ολυμπιακού στην αντρική ομάδα μετά τον Πρίντεζη; Ποιος εγγυάται για κάποιον; Εγγυάται κανείς ας πούμε για τον Ποκουσέφσκι; Βάζει το χέρι του στη φωτιά;
Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Ο Ολυμπιακός έχει ρίξει το βάρος στους Έλληνες. Χρόνια πάσχιζε να χτίσει ελληνικό κορμό, από τη γενιά των 85άρηδων (Βασιλόπουλος, Βασιλειάδης, Μαυροκεφαλίδης, Σχορτσανίτης κτλ.), διαφημίζει τα τελευταία χρόνια τον ήδη υπάρχον (ο οποίος είναι από το 2012), αλλά ούτε μπορεί να βγάζει συνεχώς- γιατί δεν εξαρτάται μόνο από αυτόν- ούτε σημαίνει ότι η κάθε επιλογή θα έχει 100% επιτυχία. Και αυτό οφείλουμε να το παραδεχθούμε πως από το ΄12 και μετά δεν έχει συνέχεια…
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Ολυμπιακός σκέτη… παράνοια!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για το πώς κατακυρίευσαν οι «ερυθρόλευκοι» τον αντίπαλό τους, για το μάτι που γυάλιζε του Παπανικολάου, αλλά και για το πώς πήγαμε από τον «Ολυμπιακό του Σπανούλη» στον… «Ολυμπιακό του Μιλουτίνοφ»!
Ολυμπιακός σε… άγρια κατάσταση!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για την απίστευτη ενέργεια του αγριεμένου Ολυμπιακού, τα κέρδη στα πρόσωπα των Βεζένκοφ, Τίμα καθώς όλοι χρειάζονται και τον… Θρύλο του Θρύλου, Βασίλη Σπανούλη!
Ούτε με... αίμα!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τους γραφικούς Ολυμπιακούς που φωνάζουν για τον κάθε Μάνο που δεν δίνει φάουλ ενώ τους… ανοίγουν τα κεφάλια! Το μήνυμα… ελήφθη!
Αποθέωση ομαδικότητας, αλλά… να μην ξεγελαστεί!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής θυμήθηκε τα παθήματα με τη Γαλατά, κοιτάει να αποκρυπτογραφήσει τις δηλώσεις του Μπλατ για ενίσχυση της ομάδας και αντιπαραβάλει ξανά τις περιπτώσεις Τίμα-Βεζένκοφ.
