Το «ΜέχριΤέλους», δεν… θυσιάζει την ομάδα!
Πάμε απευθείας στην ουσία, ούτε προλόγους, ούτε τίποτα… Δεν περίμενα πριν από το παιχνίδι καμία νίκη του Ολυμπιακού μέσα στο Μιλάνο. Δεν άλλαξε η άποψή μου στιγμή μέσα στο ματς. Ούτε στο 2ο δεκάλεπτο και στους 4 πόντους που έβαλε σε αυτό η Αρμάνι και τους 23 στο ημίχρονο, ούτε στο 38-35 στο 27΄, ούτε φυσικά στο 62-53 (από το -16) και το μομέντουμ που φάνηκε να έχει ο Ολυμπιακός από τη δράση κυρίως του Γκος, μέχρι να κάνει το λάθος και να δεχτούν αιφνιδιασμό. Δεν με έπεισε στιγμή ο Ολυμπιακός μέσα στο ματς. Δεν ήταν αυτό μπάσκετ… Ούτε ξεγελάστηκα από την… άμυνα, καθώς και η Μιλάνο έχει χάσει πολλά ελεύθερα σουτ στο πρώτο μέρος. Δεν ήταν όλα απόρροια άμυνας του Ολυμπιακού. Εδώ σε αρκετές περιπτώσεις έχασαν τις αλλαγές και ο ένας έκανε παράπονα στον άλλον και έδειχνε που έπρεπε να ήταν. Και σε τελική ανάλυση… πρέπει να βάλεις κιόλας. Με 57 πόντους θα κερδίσεις και 12% τρίποντα απέναντι σε μία άμυνα που δέχεται… 86 πόντους;
Τα πράγματα είναι απλά και όποιος έχει μάτια βλέπει και χαίρομαι ιδιαίτερα που βγήκε παίκτης από την ομάδα, ο Βεζένκοφ στην προκειμένη και είπε τα πράγματα ως έχουν: «Δεν παίζουμε μπάσκετ. Αν συνεχίσουμε να παίζουμε έτσι θα έχουμε πρόβλημα και με τις άλλες ομάδες». Τις θεωρητικά υποδεέστερες, που δεν έχουν κίνητρο και τόσο γεμάτο και ταλαντούχο ρόστερ όπως η Αρμάνι.
Τα πράγματα είναι απλά… Δεν παίζει μπάσκετ!
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την ήττα. Αν ο άλλος είναι καλύτερος και πιο τυχερός, να κερδίσει. Η Μιλάνο δεν ήταν σκάλες ανώτερη αλλά έπειθε πως ανά πάσα στιγμή, μπορούσε να σκοράρει ποικιλοτρόπως και με μικρά ξεσπάσματα να έχει το πάνω χέρι. Ο Ολυμπιακός, από την άλλη, τι έκανε μέσα στο παρκέ; Ποιο ήταν το παιχνίδι του; Δεν θα σταθώ τι είδαμε με την Μπούντουσνοστ και με τον Άρη και ποια η διάθεση, καθώς μιλάμε για εκ διαμέτρου αντίθετες δυναμικές. Με τη Μιλάνο όμως, που ισοβαθμούσαν στο ίδιο ρεκόρ, τι έκανε; Τι παρουσίασε στην επίθεση; Να τρέξει δεν ήθελε για να μην ανοίξει τον ρυθμό. Τη μπάλα στον Μιλουτίνοφ δεν κατάφερε να την περάσει (έχει πάρει 4 επιθετικά ο Σέρβος) όπως και όσο ήθελε, στο τρίποντο τα έσπασε (ελεύθερα ή όχι, δεν με νοιάζει πλέον, τα… έσπασε, αυτή είναι η ουσία, βαρέθηκα να ακούω τον Κεμζούρα να λέει ήταν ελεύθερα αλλά δεν τα βάλαμε) και μείναμε να κοιτάμε μία στατική ομάδα, με τον Ουέμπερ να ψάχνει που να ακουμπήσει τη μπάλα και να βλέπουμε ποικιλίες του Γκος ή κάποιο σουτάκι από τον Βεζένκοφ (μοναδικό κέρδος από το Μιλάνο). Ένα άναρχο παιχνίδι, που στηρίζονταν στις εμπνεύσεις της στιγμής. Τέτοιο παίζει και η Μιλάνο αλλά έχει οπλοστάσιο με πυρηνικά. Γιατί όταν βγήκε ο Σπανούλης τραυματίας, μονολόγησα: «Ωραία, ποιος θα σκοράρει τώρα, ποιος θα φτιάξει παιχνίδι;» κοιτώντας τους Γκος, Μάντζαρη, Ουέμπερ και Τουπάν. Να αναφέρω τι υπάρχει από απέναντι; Δεν χρειάζεται…
Σπανούλης, Γκος, Βεζένκοφ, Πρίντεζης, ρόλοι…
Ναι, ο Γκος τελείωσε το ματς με 11 πόντους και 6 ασίστ, στο 2ο μέρος ήταν ο πυρήνας της επίθεσης του Ολυμπιακού (με τον Βεζένκοφ από δίπλα) αλλά… στο 2ο μέρος. Γιατί στο πρώτο ήταν τρομερά άστοχος. Ο τραυματισμός του Σπανούλη άλλαξε τα δεδομένα για τον Ολυμπιακό, καθώς ήταν αυτός που μάζεψε το παιχνίδι της ομάδας μετά το αρχικό 13-2, «διάβαζε» σωστά την άμυνα, έβγαλε «πικ εν ρολ»… Γύρισε το πόδι του και… τσακίστηκε μαζί και ο Ολυμπιακός. Δεν είναι εύκολη η απεξάρτηση, το βλέπετε έτσι; Ιδίως όταν έχεις φέρει ρούκι δίπλα του. Για πρώτο, όχι για τρίτο, τέταρτο, όγδοο. Αλλά για πρώτο. Ο έτερος ρούκι, ο Λεντέι εξαφανισμένος, ο Παπανικολάου μετά τον τραυματισμό του σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτός που είχε «απογειώσει» τον Ολυμπιακό (2/7 σουτ) σε επίθεση και άμυνα, κάκιστος και πάλι ο Πρίντεζης (2/10 σουτ). Ο Τουπάν (των 6 λεπτών) είναι αναγκαίος για την άμυνα αλλά ο Ολυμπιακός δεν είχε -όταν τον ξεκίνησε ο Μπλατ- ούτε δημιουργία ούτε σκορ και πέρασε συνοπτικά… στον πάγκο για να μπει ο Γκος και γενικότερα… φτάσαμε μέσα Μαρτίου και είμαστε μία ωραία ατμόσφαιρα.
Με την ομάδα να μην παίζει καν μπάσκετ, να μην εμφανίζει κάποια σημάδια βελτίωσης- κι ας χάνει, αλλά να δείχνει κάτι βρε αδερφέ- και να ασχολούμαστε όλη μέρα με το #mexritelous.
Άλλο το αγωνιστικό, διαφορετικό το «Μέχρι Τέλους»
Δεν τρέφω οφθαλμαπάτες για να κάτσω να γράψω «να μην επηρεάζεται η ομάδα», γιατί δεν γίνεται μην τα συζητάει ή να μην τα μαθαίνουν. Δεν τους το είπαν επίτηδες πριν το παιχνίδι ότι δεν θα κατέβουν την Κυριακή για να μην επηρεαστούν και να μείνουν συγκεντρωμένοι και ξεκίνησε το… κράξιμο ακόμα και για την αντίδραση του Μπλατ όταν τον ρώτησαν στη συνέντευξη Τύπου. Αλλά από την άλλη, ας είμαστε σοβαροί... Ζούμε στην εποχή του ίντερνετ, των social και των smartphones. Πριν αλλάξουν και μπουν μέσα για τα πρώτα σουτ όλοι έχουν βυθιστεί μέσα στα κινητά τους. Ο Βεζένκοφ άλλωστε μετά το ματς το είπε έμμεσα: «Να δούμε αν θα παίξουμε τελικά την Κυριακή». Όλα αυτά όμως δεν αποτελούν καμία δικαιολογία γι αυτό που βλέπουμε. Γιατί κρατάει δύο- δυόμιση μήνες αυτή η εικόνα στο αγωνιστικό κομμάτι. Και δεν είναι… κοιλιά. Ο Ολυμπιακός είναι μπερδεμένος, με μη διακριτούς ρόλους, με πολλούς παίκτες σε κακή κατάσταση, μακριά από αυτό που θέλει να παίξει. Τρανζίσιον βλέπαμε και θέλανε και τώρα… σετ παιχνίδι το οποίο δεν βγαίνει. Μιλάμε για δύο διαφορετικές, ας το πούμε, «δουλειές». Άλλο το τι κάνει η διοίκηση, τελείως διαφορετικό η ομάδα. Ο καθένας τη δουλειά του. Ούτε προσωπικά είμαι από αυτούς που θα ρίξω το βάρος στο #mexritelous χωρίς να με ενδιαφέρει τι κάνει η ομάδα. Δεν θυσιάζεται το ένα για το άλλο. Δεν θα πω, «δεν πειράζει το αγωνιστικό κομμάτι, η διοίκηση το πάει σωστά». Θέλω να δω και την ομάδα να παίζει μπάσκετ. Να παρουσιάζει κάτι…
Εύκολο το πρόγραμμα αλλά δεν κερδίζει κανείς στα… λόγια
Η Μιλάνο ήταν το τελευταίο μεγάλο εμπόδιο του Ολυμπιακού σε αυτή τη διαδρομή, καθώς το πρόγραμμα τις τελευταίες τέσσερις αγωνιστικές, εκ των οποίων οι τρεις είναι στο ΣΕΦ, είναι καθόλα βατό. Όμως… Να σου πάλι ο Βεζένκοφ: «Αν συνεχίσουμε να παίζουμε έτσι θα έχουμε πρόβλημα και στη συνέχεια». Βάλτε και στην εξίσωση πως ο Ολυμπιακός στην τελευταία διαβολοβδομάδα δεν θα έχει και τους Σπανούλη-Στρέλνιεκς. Δεν κερδίζει κανείς στα λόγια, μόνο και μόνο επειδή το πρόγραμμα είναι εύκολο!
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Όλοι μαζί. Στην παρέα και στο παρκέ. Μόνο έτσι!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για το μπάσκετ που έπαιξαν οι «ερυθρόλευκοι» επιτέλους σαν ομάδα, με ταυτότητα και γνωρίζοντας τι ζητάνε. Τα όσα έγιναν με τον Ποκουσέφσκι, αλλά και την… καβλάντα των Ελλήνων στο αεροδρόμιο!
Δεν αξίζει να περάσει!
Απογοητευμένος ο Θεόφιλος Τυριντζής αναρωτιέται, γιατί να κάτσουμε να κάνουμε υπολογισμούς και να αγχωνόμαστε για το αν θα περάσει 7ος ή 8ος ή αν θα παίξει με τη Ρεάλ ή την ΤΣΣΚΑ στα πλέι οφ, όταν έχει 8 ήττες στα τελευταία 11 ματς και κινδυνεύει με 30άρα στη Γκραν Κανάρια…
Έπαιξε… μπάσκετ!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για το «διπλό» στην Ποντγκόριτσα που… αλίμονο αν δεν έρχονταν, με τον Ολυμπιακό όμως να δείχνει πως επιτέλους θέλει να παίξει μπάσκετ και να πάρει… από πολλούς.
