Δύο λέξεις μόνο: Σπανούλης και Πρίντεζης!
Ασφάλεια; Έμπνευση; Τύχη; Πείραμα; Μοντέλο; Τόλμησε και του βγήκε; Μπορεί και όλα μαζί! Ότι κι αν έγινε, όπως κι αν εν τέλει συνέβη η ουσία είναι ότι τελείωσε! Ειλικρινά δεν γνωρίζω πως μπορεί να το έχει στο μυαλό του ο καθένας, ωστόσο αν βγάλουμε από την εξίσωση δύο λέξεις ίσως και όλα τα άλλα να περιττεύουν και να μην έχει ουσία να κάνουμε ουδεμία άλλη κουβέντα μακρηγορώντας.
«Σπανούλης» η μία, «Πρίντεζης» η άλλη. Αυτές είναι οι δύο λέξεις!
Από τη μία στεναχωριούνται, οργίζονται, εκνευρίζονται, προβληματίζονται φίλοι του Ολυμπιακού που βλέπουν παίκτες με τον χαρακτηρισμό του «στοιχήματος» ή του «λαχείου», που καταλαβαίνουν ότι η ψαλίδα «άνοιξε» με τους «πλούσιους» και πλέον ο ρεαλιστικός στόχος δεν είναι το Final 4, αλλά η 8άδα και από την άλλη κουβέντα και ανάλυση για τον «ελληνικό κορμό» που… εξαφανίστηκε εν μία νυκτί από τον Ολυμπιακό. Μόνο ο Παπανικολάου έμεινε από το «μοντέλο» που λάνσαρε ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι του ΄11. Ο Παπανικολάου και οι Σπανούλης-Πρίντεζης με 7 στα 8 χρόνια plus. Ίσως στον τελευταίο τους χορό! One last dance!
Ο Ολυμπιακός κατανοώ και καταλαβαίνω ότι με τον Μπλατ ειδικά (καθώς ειδικεύεται σε αυτά) από τη στιγμή που δεν μπορεί να ακολουθήσει οικονομικά, πηγαίνει σε ένα άλλου τύπου «μοντέλο», ώστε να «βγάλει» λαβράκια. Να βρει παίκτες πριν από τους υπόλοιπους της Ευρώπης. Να κάνει τον Μπόλντγουϊν… Λάρκιν (λέω εγώ τώρα τυχαία, μη το δένεται), πριν το κάνει ο Κερεχέτα στην Μπασκόνια και λέμε «άντε πάλι… Μα εμείς γιατί δεν μπορούμε;» ή να βρει τον επόμενο Μιλουτίνοφ, σε οποιαδήποτε θέση, όχι απαραίτητα ψηλό, αλλά σαν project.
Η ασφάλεια και η σιγουριά του παρελθόντος φαίνεται να έχουν «αριβάρει» από το μεγάλο Λιμάνι, γιατί ξεχνάμε τις δύο λεξούλες που ανέφερα και πριν: «Σπανούλης» και «Πρίντεζης». Κάτι που θα πρέπει να καταλάβει ή πιο σωστά να συνηθίσει καλά ο κόσμος και να κατανοήσει/εμπεδώσει το ίδιο καλά και η διοίκηση.
Ο Ολυμπιακός είχε την τύχη και την ευλογία όταν επιχειρούσε το «μοντέλο του» να «χτίσει» πάνω και γύρω από αυτούς τους δύο. Ιδίως τον Μπίλι. Χρειάζεται να κάνω συστάσεις; Τον καλύτερο παίκτη της Ευρώπης, ΠΑΙΚΤΗ, κι όχι μόνο γκαρντ. Τον μεγαλύτερο ηγέτη εκείνης της εποχής (γιατί πέρασαν και τα χρόνια) και το καλύτερο 4άρι, έτσι όπως εξελίχθηκε της Ευρώπης. Να είναι καλά και ο Ζούρος, που πείσμωσε ο Γιώργος και δούλεψε όσο ποτέ εκείνο το καλοκαίρι. Ξύρισε το κεφάλι και άλλαξε τσιπάκι. Το supporting cast καλό. Δίπλα, γύρω και από πίσω. Όχι μόνο μπακ-απ αλλά και δίπλα. Είχε την τύχη, την ευλογία, τη συγκυρία και δεν ξέρω και γω τι άλλο και του βγήκαν και οι ξένοι (σ.σ. ξεχάσατε πολλοί τα σχόλια για τον… κοντό σέντερ, που πάμε με τον «ούτε δύο μέτρα» Χάινς κτλ.) και έκανε πάταγο στην Ευρώπη. Η δύναμή του ήταν κυρίως ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης και καλό είναι να συνειδητοποιήσουμε πως αφενός ήμασταν ευλογημένοι που ζήσαμε και βιώσαμε μέχρι το μεδούλι την εποχή τους, αφετέρου να καταλάβουμε πως η εποχή τους τελείωσε. Ολοκληρώθηκε… Αυτή η εποχή του Ολυμπιακού τελείωσε και προσπαθεί να μπει σε μία άλλη, χωρίς τις σταθερές του. Στο δεκαπλάσιο ο βαθμός δυσκολίας.
Κάθε καλοκαίρι ο Ολυμπιακός ξεκινούσε έχοντας τον ηγέτη του. Τώρα τελευταία έχει ξεκινήσει να τον ψάχνει. Κάπως πέρσι και πιο σοβαρά φέτος άσχετα από το τι έγινε. Είχε «πυλώνα» τον Πρίντεζη. Για πολλά χρόνια χωρίς καλό και αξιόπιστο μπακ-απ, αλλά τον είχε. Πλέον αυτοί οι δύο δεν αποτελούν σταθερά. Του χρόνου ενδεχομένως να μην τους βλέπουμε καν με την «ερυθρόλευκη» στο παρκέ. Καλό λοιπόν είναι να κατανοήσουμε τις διαφορές και να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα. Όσο κι αν δεν είναι αρεστή αυτή. Κάτι κοντινό σε αυτούς δεν είχες και δεν έχεις για να υπάρξει μία συνέχεια, μία ομαλή μετάβαση…
… Γιατί καλός ο ελληνικός κορμός, χρήσιμος και αναγκαίος, αλλά χωρίς αυτούς τους δύο… μην γελιόμαστε, δεν μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά. Δεν μπορούσαν να σταθούν πρωταγωνιστικά. Ή μάλλον, για μένα μόνο δύο μπορούσαν. Όχι να φτάσουν στα επίπεδα του Σπανούλη και του Πρίντεζη, δεν το συζητώ καν, δεν τίθεται θέμα σύγκρισης. Μιλάω για πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα, για να είναι πρώτα βιολιά τα οποία θα τα πλαισιώσεις και με καλούς ξένους. Ο Σλούκας, τον οποίο δεν κατάφερες να κρατήσεις (μην τα ξαναλέμε γιατί και πως) και ο Παπανικολάου, ο οποίος κι αυτός, έφυγε, γύρισε ξανά αλλά το «μπαμ» που περίμενα (δεν ξέρω για σας) δεν το έκανε. Πίστεψα κι άλλα παιδιά που πέρασαν, ώστε να βοηθήσουν, αλλά στο τέλος της διαδρομής και έχοντας δουλέψει με διαφορετικούς προπονητές, ας μην γελιόμαστε, όποιος ήταν να μείνει θα έμενε.
Να διατηρούνταν ένας ελληνικός κορμός, ντε και καλά απλά για… να υπάρχει, χωρίς να έχει προσφέρει τα αναμενόμενα, χωρίς την προσδοκούσα εξέλιξη, με γκρίνια και «ιστορίες», δεν μπορώ να καταλάβω που θα βοηθούσε και πως θα ωφελούσε την ομάδα. Έχουν περάσει πολλά παιδιά, αρκετά από αυτά στηρίχτηκαν. Λιγότερα στηρίχτηκαν όσο δεν πάει, υπέρμετρα θα μπορούσαμε να πούμε και… δεν βγήκαν, δεν βοήθησαν και αυτοί τον εαυτό τους. Τι να κάνουμε τώρα…
Δεν μου αρέσει να είμαι μονόπλευρος, πάντα ευθύνες φέρουν και οι δύο πλευρές. Και ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να είχε χειριστεί διαφορετικά κάποια πράγματα, αλλά σε συγκεκριμένα παιδιά που η εμπιστοσύνη και η στήριξη ξεχείλισαν και δεν έμειναν τελικά- είδαμε με τα μάτια μας αν, πόσο και πότε βοήθησαν την ομάδα ή την εξέλιξη που είχαν- δεν μπορούμε να πετάμε ένα «διαλύθηκε ο ελληνικός κορμός (σ.σ. ο ποιος; Θα πω εγώ) χωρίς τεκμηρίωση και κυρίως σβήνοντας μονοκονδυλιά το παρελθόν, μη ενθυμούμενοι, αν πρόσφεραν, τί και πώς συμπεριφέρονταν σε αποδυτήρια και προπονήσεις.
Ο Ολυμπιακός έχει διαφορετικό σημείο εκκίνησης πλέον… Και καλό είναι να το καταλάβουν άπαντες. Και στη διοίκηση. Για πολλά χρόνια είχε σταθερές και ασφάλεια να πατήσει, ένα από τα κορυφαία «δίδυμα» στην Ευρώπη, στα καλύτερά του. Πλέον δεν έχει αυτή τη σταθερά… Ήξερες πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα «καθαρίσουν» αυτοί, θα βγουν μπροστά, θα τραβήξουν και τους άλλους ή δεν θα «αφήσουν» να φανεί η ατέλεια ή η ανορθογραφία. Χωρίς αυτή τη σταθερά, εβρισκόμενος σε μία μεταβατική περίοδο και μην μπορώντας να ανταγωνιστείς τους «πλούσιους» και να πληρώσεις κάτι σίγουρο αλλά καταφεύγοντας σε ένα «μοντέλο» διαφορετικού τύπου, το όλο εγχείρημα γίνεται ακόμα πιο δύσκολο και η τεχνογνωσία χρειάζεται όσο ποτέ!
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Η μπάλα στον Μιλουτίνοφ!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής καταθέτει κάποιες πρώιμες εικόνες που πήρε από το «νέο» Ολυμπιακό! Ο Σέρβος που μένει το «α» και το «ω» της ομάδας, ο «πολύς» που λείπει από τα γκαρντ και η ταχύτητα που περίμενε αλλά δεν βλέπει.
Επιβεβλημένες αλλαγές!
Δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι. ΔΥΟ αλλαγές στα γκαρντ τον αλλάζουν άμεσα επίπεδο. Εκτός αν έχουν συμβιβαστεί πως βρίσκονται εκτός συναγωνισμού οπότε θα αρκεστούν στο… «ότι καλύτερο» και στο «όπου βγει». Αν είναι έτσι, συνέντευξη Τύπου για να μιλήσουν για όλα!
Η… 9η μεταγραφή!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής σχολιάζει το ολοκληρωμένο ρόστερ του Ολυμπιακού. Τον πυλώνα Μιλουτίνοφ και το βασικό στοιχείο που πάτησε ο Μπλατ στις μεταγραφές: Όλοι να σουτάρουν!
Μέχρι τέλους δεν είπαμε;
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τις αποφάσεις του ΑΣΕΑΔ, το πρωτάθλημα που έγινε λαϊκή αγορά και ξεπουλάει ΑΦΜ και το τι περιμένει από τους Αγγελόπουλους. Ένας δρόμος υπάρχει μόνο!
