Ποιότητα: Η απάντηση σε όλα…
Δεν πιστεύω ότι είχε κανείς μας υψηλές προσδοκίες και αυξημένα «θέλω» από τον Ολυμπιακό μέσα στη Βαρκελώνη-πόσο μάλλον όταν έγινε γνωστό ότι τραυματίστηκε ο Μιλουτίνοφ και δεν θα ταξιδέψει- το αποτέλεσμα το γνωρίζαμε όλοι μας, μέρες πριν το τζάμπολ στο «Παλάου Μπλαουγκράνα». Μπορεί μάλιστα να θεωρηθεί «τιμητικό» και το -10 όταν είχε φτάσει πέντε λεπτά πριν τη λήξη της αναμέτρησης στο -20, ωστόσο ο Ολυμπιακός για πολλοστή φορά φεύγει με δύο στήλες σημειώσεων στο μπλοκάκι του: Κρατάει/Πετάει. Κι αυτό ακριβώς είναι που ενοχλεί. Τα «πετάει».
Λίγη συνέπεια ρε παιδιά... Φτάνει το ίδιο έργο συνεχώς. Εκεί που πάνε να μειωθούν τα σκαμπανεβάσματα και τα τραγικά λάθη να κάνουν και πάλι εμφάνιση. Λίγο συνέπεια και βέβαια πρόοδο. Να μου πει κανείς, εδώ δεν το δείξανε στο Βελιγράδι, στη Βαρκελώνη το περίμενες εσύ; Ναι, στη Βαρκελώνη το περιμένω, εκεί που δεν υπάρχει ίχνος άγχους, εκεί όπου δεν έχει να χάσει το παραμικρό. Εκεί που δεν πάει με «τουπέ» και ύφος (γιατί στο Βελιγράδι πήγε), εκεί που πάει με κάκιστο αποτέλεσμα στην πλάτη.
Εκεί που παίζoυν μπάσκετ…
Όλη του η «ταυτότητα» σε δύο δεκάλεπτα. Το 2ο και το 3ο ή αν προτιμάτε τα 15 (χοντρικά) τελευταία λεπτά από το πρώτο 20άλεπτο και τα πρώτα 15 λεπτά από το δεύτερο εικοσάλεπτο. Ο Ολυμπιακός, κυρίως στο 2ο δεκάλεπτο, ήταν απόλυτα ανταγωνιστικός. Πίεση στη μπάλα, έκλεινε καλά τη ρακέτα του (πήγε καλά ο Ρούμπιτ στο «5» τούτη τη φορά) και οδηγούσε σε άσχημα σουτ τους «μπλαουγκράνα» ενώ μπροστά, έτρεχε το παρκέ, ήθελε να παίξει ομαδικά, με έξτρα πάσες, με «τριγωνάκια» ακόμα και μέσα στη ρακέτα των Καταλανών (έκανε και τα λάθη του, οκ, αλλά έβγαζε συνεργασίες) και έφτασε να σκοράρει 27 πόντους στην 3η καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης. Έκανε δε, μόλις 1 λάθος στην 2η περίοδο, τη στιγμή που μπήκε στο ματς με 6 λάθη, έχοντας δώσει 9 πόντους από αυτά και 10 στον αιφνιδιασμό στους παίκτες του Πέσιτς. Έχει που έχει ποιότητα, πήρε και δώρο ξεκούραστους πόντους. Τέλος πάντων, το διόρθωσε. Το βρήκε και άσχετα με το 8-0 σερί με το οποίο τελείωσε η 2η περίοδος, ήταν μέσα στο παιχνίδι. Και;
… να μην μπορούν να αλλάξουν πάσα
Μπαίνει πάλι στο 3ο δεκάλεπτο και τα κάνει όλα… μούσκεμα (θα είμαι ευγενικός χρονιάρες μέρες). Απέναντι στο ξεκάθαρο φαβορί, μπαίνει με 5 λάθη σε 4 λεπτά και βλέπει ένα 14-4 επιμέρους της Μπαρτσελόνα για το – 11 εν ριπή οφθαλμού. Ναι, φυσικά έπαιξε ρόλο και η άμυνα της Μπαρτσελόνα. Είπαμε, έχει την 3η καλύτερη στη διοργάνωση, δεν είναι τυχαίο. Ήταν επιθετική πάνω στη μπάλα, ο Χάνγκα ιδίως είναι από τους καλύτερους αμυντικούς στην Ευρωλίγκα, αλλά γυρίσαμε και πόσα παιχνίδια πίσω, όταν οι Πειραιώτες κάνανε παιδικά λάθη δίνοντας τη μπάλα στα χέρια των αντιπάλων τους. Πήρανε 22 πόντους από τα λάθη του Ολυμπιακού (9 είχαν δώσει στο 1ο δεκάλεπτο από αυτά). Ο Παναθηναϊκός για παράδειγμα τούς έδωσε 10, η Κίμκι 7. Μετά τελειώνουν όλα. Δεν προσδοκάς κάτι.
Αφενός ο Ολυμπιακός σε τέτοιες καταστάσεις χάνει τον προσανατολισμό του και αν τα κάνει μαντάρα μπροστά χαλάει και την άμυνα (29 έφαγε στην 3η περίοδο) και τούμπαλιν, αφετέρου δεν υπήρχε και πλάνο από τον πάγκο για κάτι δραστικό, με τον Κεμζούρα να γυρνάει στις safe επιλογές του 2ου δεκαλέπτου και να αφήνει τους Σπανούλη-Πρίντεζη στα 12 και 15 λεπτά αντίστοιχα.
Δεν το παράτησαν, το κέρδισαν το επιμέρους του 4ου δεκαλέπτου (21-22) και μάλιστα βρίσκω και κέρδος τις προσπάθειες που πήραν οι Ριντ και Βεζένκοφ και τη διάθεση που έδειξαν, αλλά, συγνώμη, έχω την αίσθηση, ότι οι «μπλαουγκράνα» από το 35΄ (+20 γι αυτούς) ήταν ήδη στα αποδυτήρια και κάνανε ντουζ. Καλή η διάθεση που δείξανε οι «ερυθρόλευκοι», δεν το προσπερνώ, αλλά το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας δεν ήταν απέναντι σε «κόντρα».
Το «εγώ» του Πολ
Κάτι άλλο που με ενόχλησε, ήταν η αγωνιστική συμπεριφορά του Πολ. Έχει κάνει αρκετά και πολύ καλά παιχνίδια, υπάρχουν ματς που “τα στάζει”, ακόμα και άστοχος να είναι θα πάρει το κρίσιμο, όπως έγινε με την Κίμκι, αλλά η συμπεριφορά του με ενόχλησε. Έχει φάει πάγκο αρκετό είναι η αλήθεια μετά τα πρώτα 8 λεπτά στο ματς, γιατί στο 2ο δεκάλεπτο του βγήκαν οι επιλογές του Κεμζούρα και μπαίνει στο 4ο με το σκορ στο 71-58 για να δείξει (αυτή την αίσθηση μου άφησε) ότι κακώς έμεινε στον πάγκο τόσο ώρα. Και… ξεκινάει να μπουμπουνάει τρίποντα, ενώ πάει να καρφώσει μετά μπροστά στον Κούριτς. Οφθαλμοφανέστατα το «εγώ» έχει πάει πάνω από το «εμείς». Το ίδιο κάνει και ο Κόνιαρης λίγο μετά: Τρέχει στο ανοικτό γήπεδο ο Ολυμπιακός, έχει επιλογές και παίρνει τρίποντο. Το κατάλαβε και το έδειξε στον προπονητή του μετά, αλλά αυτόν δεν μπορούμε να τον πούμε εκεί εγωιστή. Ο Ολυμπιακός όμως, όταν ήπιε θάλασσα, μετά κατέφυγε σε επιλογές που δεν έβγαζαν κανένα νόημα. Έτσι ακριβώς όπως ξεκίνησε το ματς, που δεν τηρούσε καν τις υποτυπώδεις αποστάσεις…
Π Ο Ι Ο Τ Η Τ Α
Με 16 λάθη (τα 14 από τα γκαρντ) μέσα στο «Παλάου» φυσικά και δεν θα καταφέρεις τίποτα. Ούτε τις εντυπώσεις να κερδίσεις. Είναι θέμα Ολυμπιακού- γιατί τα είχε από την αρχή της σεζόν, τα έκρυψε και τα εμφάνισε πάλι- αλλά είναι και θέμα ποιότητας βεβαίως-βεβαίως. Όσο κι αν λέει ο Κεμζούρα και ο Δέδας πως μερικά από αυτά ήταν λόγω της επιθετικής άμυνας της Μπαρτσελόνα (σ.σ. γιατί υπήρχαν και πολλά που δεν κατέληξε η πάσα στα 2 μέτρα) η ουσία παραμένει η ίδια: Η ποιότητα! Η μία ομάδα έχει, η άλλη υπολείπεται αυτής. Η μία ομάδα βάζει αλλαγή τον Ντιλέινι και η άλλη τον Τσέρι! Αν έχεις ποιότητα δεν κάνεις τέτοια λάθη σε αυτό το επίπεδο. Είτε παίζεις Βαρκελώνη είτε Βελιγράδι…
ΥΓ: Το pre game της Μπαρτσελόνα καταδεικνύει εμφατικά τον ‘σχεδιασμό’ με την ανταπάντηση στην κουβέντα που γίνονταν για τον δεύτερο ψηλό πίσω από τον Μιλουτίνοφ. «Μα θα παίζει ο Μιλουτίνοφ 27 λεπτά». Μόνο που δεν είναι βιονικός…