Τρεις μήνες μετά...

Κυριακή, 11 Ιανουαρίου 2015 - 16:14

10 Οκτωβρίου 2014… Ο Ολυμπιακός περνάει την μεγαλύτερη ίσως κρίση στην ιστορία του. Θυμάστε όλοι, οι μνήμες άλλωστε είναι νωπές, τι συνέβη το προηγούμενο βράδυ εκείνης της ημέρας, αλλά και την συγκεκριμένη με την επιβεβλημένη αλλαγή στην τεχνική ηγεσία. Είχε ακουστεί (στα σοβαρά) ακόμα και το «να φύγουν οι Αγγελόπουλοι».

10 Ιανουαρίου 2015… ( Τρεις μήνες μετά). Ο Ολυμπιακός δείχνει ότι βρίσκεται σε έναν δρόμο που αν τον διανύσει μέχρι τέλους (και είναι υγιής) θα δρέψει τις επιτυχίες που τον περιμένουν στο τέλος αυτού. Ορίζει πλέον αυτός τη μοίρα του σε όλα τα επίπεδα και δείχνει να έχει κερδίσει εκ νέου τον κόσμο του. Όποιος βρέθηκε στο ΣΕΦ στο παιχνίδι με την Αρμάνι Μιλάνο, θα το ένιωσε, θα το κατάλαβε. Δεν μπορεί…

Αυτό το «έτσι θέλω να παίζουμε» του Γιάννη Σφαιρόπουλου πιστεύω ότι αντιπροσωπεύει αρκετούς, αντηχεί σωστά και απόλυτα στα «θέλω» πολλών. Εγώ προσωπικά, έτσι ήθελα και έτσι θέλω να παίζει ο Ολυμπιακός. Να δαγκώνει στην άμυνα, να μην ξέρει ο αντίπαλος αν θα πασάρει σωστά με φόβο το κλέψιμο ή αν θα τον περιμένει στο μπλοκ αν τολμήσει να πατήσει ρακέτα. Να τρέχει ασταμάτητα. Θέλω να ξανακούσω το «μόνο με τάιμ άουτ μπορούσαν να μάς σταματήσουν» που είχε πει ο Ντούντα.

Ο Σφαιρόπουλος μία τέτοια ομάδα δημιουργεί (όχι δημιούργησε) κόντρα σε Θεούς και δαίμονες ο άνθρωπος, καθώς δεν έχει κάνει ούτε μία προπόνηση με όλους τους παίκτες του. Τα σημάδια βελτίωσης και τα βήματα προόδου όμως είναι ορατά σε όλους πιστεύω. Δεν είναι έτοιμος ο Ολυμπιακός (δεν θα μπορούσε άλλωστε), δεν έχει καταφέρει κάτι αλλά το ότι είναι σε καλή φάση της πορείας του και μοιάζει υγιής μόνο μπασκετικά είναι δεδομένο και το επισημαίνουμε.

Αυτό που μετράει για μένα είναι πως δείχνει υγιής και πνευματικά. Το ματς με την Αρμάνι το φοβόμουν για τον λόγο ότι προέρχονταν η ομάδα από καλό «διπλό» στη Μάλαγα (εκεί που πιστεύω πως θα χάσουν βαθμούς αρκετοί εκ των αντιπάλων) και οι Ιταλοί από «σφαλιάρα» μέσα στο Μιλάνο από την θεωρητικά πιο αδύναμη ομάδα του ομίλου, οπότε θα έδιναν και αυτά που δεν είχαν.

Λάθος σκέψη… Οι Ολυμπιακοί μπήκαν ακόμα πιο προσηλωμένοι και έκαναν αυτό που όριζε το πλάνο τους και τα δικά τους «θέλω».

Τίποτα δεν έχει κριθεί, βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή. Μην το ξεχνάτε αυτό. Στήριξη στην ομάδα σε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, έτσι ακριβώς όπως το βλέπουν και στον Πειραιά. Ξεχωριστά. Ένα τη φορά.

Πάμε και στο μεγάλο θέμα των ημερών… Την δικαίωση της καταγγελίας του Ολυμπιακού.

Στον Παναθηναϊκό δεν τόνιζαν σε όλους τους τόνους πως θέλουν ισονομία (;) και να ισχύουν όλοι οι νόμοι και να εφαρμόζονται σε όλους; Αυτό έγινε. Ίσχυσαν οι νόμοι. Και εφαρμόστηκαν…

Στον περσινό 3ο τελικό δεν έγινε ολόκληρο ζήτημα για τις… διαπιστεύσεις και το πόσοι θα κάθονταν στον πάγκο του Ολυμπιακού; Τί ζήταγε ο Παναθηναϊκός; Να κάτσουν αυτοί που βάση των κανονισμών πρέπει και οφείλουν… Οι άλλοι δεν είχαν δικαίωμα παρουσίας. Έτσι δεν έλεγαν; Και ο Ολυμπιακός αυτό είπε. Δεν έχει δικαίωμα να βρίσκεται στο κλειστό καθότι τιμωρημένος. Απλά τα πράγματα.

Πιστεύω ότι είναι ξεκάθαρο όλο αυτό. Ίσχυσαν και εφαρμόστηκαν οι ΝΟΜΟΙ. Αν δεν θέλουμε νόμους και δικαιοσύνη, να το κλείσουμε το μαγαζί που λέγεται ελληνικό μπάσκετ και ο καθένας να τραβήξει για τη Βαλτική, την Αδριατική ακόμα και τη… Μεσογειακή λίγκα που ονειρεύονταν κάποτε ο Βασιλακόπουλος με τους Εμίρηδες από το Κατάρ. Δεν γίνεται όμως ο καθείς, είτε λέγεται Αγγελόπουλος, είτε Γιαννακόπουλος, είτε Πρέλεβιτς και Αρβανίτης να κάνει ότι θέλει και να μην συντάσσεται με τις επιταγές και τις αποφάσεις των αρμοδίων αθλητικών οργάνων.

Και φτάνουμε πλέον στους δύο πόλους που δημιουργήθηκαν. Αυτοί που λένε καλώς έγινε και το κυνήγησαν οι Αγγελόπουλοι μέχρι τέλους – γιατί έτσι εκτέθηκε ανεπανόρθωτα για πολλοστή φορά και η ΕΟΚ (αλλά σιγά που ιδρώνει το αυτί τους) καθώς και ο Αθλητικός δικαστής που από αναρμόδιος έγινε αρμόδιος- αλλά με οποιοδήποτε τρόπο να χάσει το Κύπελλο.

Ο έτερος πόλος λέει, ναι καλά έκαναν και το κυνήγησαν γιατί αυτός είναι ο νόμος και ας πρόσεχαν (κακό στην ομάδα τους έκαναν οι ίδιοι) αλλά να διεκδικήσει ο Ολυμπιακός το Κύπελλο μέχρι τέλους.

Ο κόσμος έχει τα θέλω του και τα πιστεύω του. Γνωρίζετε όλοι πολύ καλά ποιοι ακριβώς είναι οι Αγγελόπουλοι. Αν θέλουν να διεκδικούν τίτλους στα χαρτιά ή με οποιοδήποτε τρόπο πέραν του αγωνιστικού. Το ξέρετε καλά όλοι σας. Θεωρούν αυτή τη φορά ότι καλώς πράττουν από τη στιγμή που επηρεάστηκαν οι διαιτητές (αναγράφεται το πώς και το γιατί στο φύλλο αγώνος) και θα διεκδικήσει η ομάδα το Κύπελλο. Κανονικά. Με την αντρική ομάδα. Όχι με τα εφηβικά και όλα αυτά που γράφονται. Υπάρχει νόμος άλλωστε, άρθρο 11 στην προκήρυξη του Κυπέλλου.

Επιπρόσθετα… Για τους «αντικειμενικούς» που θυμήθηκαν ζητήματα ηθικής. Ας πάνε να ρωτήσουν τους παίκτες του Ολυμπιακού, αυτούς που βρίσκονται χρόνια στην ομάδα για το πώς νιώθουν από την αντιμετώπιση του συστήματος, για το αν έχουν αισθανθεί ότι τους έχουν κλέψει τον κόπο και τον ιδρώτα τους. Κάτι που άξιζαν και τους στερήθηκε.

Ας αποφασίσουμε επιτέλους τί θέλουμε…

ΥΓ: Είναι εντελώς προσωπικό, έτσι όπως το νιώθω εγώ. Να χειροκροτείς τον Κλέιζα στο ζέσταμα και στην παρουσίαση των ομάδων το καταλαβαίνω και είμαι υπέρ. Να το κάνεις και όταν το παιχνίδι παίζεται, μπαίνει μέσα με άλλη φανέλα και είναι έτοιμος (θεωρητικά) να σου κάνει ζημιά; Ε όχι… Δηλαδή θα χειροκροτήσουμε και τρίποντό του; Με τον Χάινς και τον Ίβκοβιτς τι θα γίνει; Προέχει η ομάδα. Ο κόσμος να παίζει μαζί της, φάση τη φάση. Έτσι το βλέπω εγώ.

ΥΓ2: Καλό ταξίδι Ρόι. Τώρα θα βρεις την ησυχία σου τουλάχιστον, «έφυγες» από τους δαίμονές σου. Πραγματικά κρίμα…

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!