Η επόμενη ημέρα έχει ήδη έρθει…
Ό,τι έγινε, έγινε. Έτσι δεν λένε; Έτσι δεν είναι το σωστό, σε αυτές τις περιπτώσεις; Δεν αναφέρομαι στον διαιτητή του ματς και την -αστεία- απόφαση αποβολής του Μπενζιά, επειδή… μπλέχτηκαν τα πόδια του, με εκείνα του Κάνιας, στο κέντρο του γηπέδου. Δεύτερη κίτρινη κάρτα για… σεμινάρια. Σίγουρα θα διδαχθεί, κάπου, αύριο μεθαύριο. Ως παράδειγμα προς αποφυγή. Αστεία, ξαναλέω, απόφαση, ανάγκασε την -κυρίαρχη- ομάδα του αγώνα, σε άτακτη (είναι η αλήθεια) οπισθοχώρηση. Γιατί μπορεί η αποβολή να έκρινε (και να διαμόρφωσε) εν πολλοίς, το αποτέλεσμα του αγώνα στο Βελιγράδι, αλλά έκανε και ο Ολυμπιακός τα λάθη του και δεν μπόρεσε να επανέλθει. Λάθη, τα οποία, να είστε σίγουροι, ο Πέδρο Μαρτίνς ξέρει. Και ξέρει πως να διορθώσει.
Ό,τι έγινε, έγινε. Βέβαια, ακόμη και αυτό που έγινε με τον διαιτητή, είναι -και θα πρέπει να είναι- διδακτικό. Γιατί ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει -και θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει- παρόμοιες διαιτησίες και εντός των συνόρων. «Ετσιθελικές». Και θα πρέπει να συνηθίσει να τις κοντράρει και να τις νικά. Γιατί μπορεί. Γιατί ακόμη και αυτή τη διαιτησία, στο Βελιγράδι, έφτασε κοντά στο να τη νικήσει. Και θα το έκανε, αν ο Μεριά ήταν εύστοχος, στο 86’. Αλλά έτσι είναι, αυτά τα πράγματα.
Ό,τι έγινε, έγινε. Η ατμόσφαιρα ήταν καταπληκτική, αλλά ο Ολυμπιακός μπήκε στο ματς σοβαρός. Δεν μπήκε… πανηγυρικά. Το τι έκαναν οι ΓΑΥΡΟΙ και οι Delije στην εξέδρα, έμεινε εκεί, για τους παίκτες του Μαρτίνς, στα 90’+ του αγώνα. Εκείνοι μπήκαν στο γήπεδο, για να πάρουν το ματς. Και το είχαν. Αλλά τους το στέρησαν… Έτσι είναι αυτά. Αντίπαλοι για 90 λεπτά, αδέρφια για μια ζωή. Το θυμήθηκαν και το έδειξαν ξανά, μετά το τέλος του ματς, οι δύο ομάδες. Με την ανταλλαγή οπαδών στις… εξέδρες! Έτσι είναι αυτά!
Η επόμενη ημέρα έχει ήδη έρθει. Όλα όσα έγιναν στο Βελιγράδι, θετικά και αρνητικά, μένουν εκεί. Το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ. Ο Ολυμπιακός δεν έχει περιθώριο να στέκεται και να… μοιρολογάει, για μία ήττα, περισσότερο από όσο χρειάζεται. Όπως δεν χρειάζεται να στέκεται και να πανηγυρίζει, περισσότερο από όσο χρειάζεται, σε μία νίκη. Όσο μεγάλη και αν είναι αυτή.
Μπροστά υπάρχει ο Άρης. Πολύ, πολύ σημαντικό ματς. Το κλισέ που ακούμε, σε αυτές τις περιπτώσεις, «βλέπουμε τα ματς ένα-ένα» είναι… μεγάλη αλήθεια. Δεν έχει περιθώρια, ο Ολυμπιακός, για να το δει διαφορετικά, το έργο. Έτσι κάνουν οι μεγάλες ομάδες. Έτσι (θα) κάνει και ο Ολυμπιακός. Το μυαλό, από σήμερα Τετάρτη, 2 Οκτωβρίου, είναι στραμμένο στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Εκεί είναι όλο το ζουμί. Ο Ολυμπιακός έχει χρόνο (ακολουθεί και η διακοπή και υπάρχει άνεση) να αναλύσει τι δεν πήγε καλά στο Βελιγράδι. Και να το διορθώσει. Και θα το κάνει. Αλλά πρώτα, θα νικήσει τον Άρη.
Έτσι κάνουν οι μεγάλες ομάδες…
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Η επιστροφή στην κορυφή το Νο1 μέλημα
Καλή η συζήτηση για το Βελιγράδι, αλλά είναι καιρός να μπούμε (και εμείς οι υπόλοιποι) σε ρυθμό… πολέμου. - Γράφει ο Θωμάς Μπίχτας.
Σοβαρότητα, ναι… Άγχος, όχι
Ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη ομάδα και πρέπει να πάει στο «Κλεάνθης Βικελίδης» για να νικήσει. Όχι για να δείξει τι αξίζει. Αυτό το ξέρουμε. - Γράφει ο Θωμάς Μπίχτας.
Η απάντηση στα… λεωφορεία αυτού του τόπου
Τρία στόπερ, δύο μπακ, δύο κόφτες… Τι κάνουμε; Τα βάφουμε μαύρα; Όχι… - Γράφει ο Θωμάς Μπίχτας.
Δεν έχει λόγο να πάρει το μυαλό του από εδώ…
Η μόνη λογική αντίδραση του Πέδρο Μαρτίνς, σε όλη αυτή την ιστορία με την Σπόρτινγκ, ήταν να πει «ευχαριστώ, όχι». - Γράφει ο Θωμάς Μπίχτας.
