Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Δεν είναι «ο παίκτης», είναι ο Κρίστιαν Έρικσεν

Δεν είναι «ο παίκτης», είναι ο Κρίστιαν Έρικσεν
Κυριακή, 13 Ιουνίου 2021 - 10:39
Αρθρογράφος: Θωμάς Μπίχτας
ΘΩΜΑΣ ΜΠΙΧΤΑΣ

Λεπτομέρεια, μέσα στη θάλασσα, στον ωκεανό, όλων όσων συνέβησαν χθες το βράδυ, στο ματς της Δανίας με τη Φινλανδία. Μία μικρή λεπτομέρεια, την οποία ελάχιστοι θα πρόσεξαν. Εγώ την πρόσεξα. Και δεν μου άρεσε. Δεν χρειάζεται να συζητήσουμε πολλά, για το πως οι Ομοσπονδίες διαχειρίζονται το ποδόσφαιρο. Για το πως «κουμαντάρουν» το καλεντάρι, ώστε να χωρέσουν κι άλλα παιχνίδια. Κι άλλα. Περισσότερα. Να γίνουν περισσότερες μεταδόσεις, να παίξουν περισσότερες διαφημίσεις. Να έρθει περισσότερο χρήμα… Αλλά ό,τι και αν κάνουν, δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνούν ένα πράγμα: Κανένας ποδοσφαιριστής δεν είναι «ο παίκτης». Έχει ο ΚΑΘΕΝΑΣ από αυτούς του όνομά του!

Στην ανακοίνωση της UEFA, χθες βράδυ, τη λιτή αυτή ανακοίνωση (εντάξει, δεν χρειάζονται και πολλές φανφάρες), στο τέλος της, γράφει η Ομοσπονδία «ο παίκτης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και έχει σταθεροποιηθεί». Όχι. Συγγνώμη. Όχι. Δεν είναι «ο παίκτης». Είναι ο Κρίστιαν Έρικσεν. Το γράφεις και το λες. Καθαρά. Όπως το έγραψες πιο πάνω. Γράφεις το όνομά του, δείχνεις, ακόμη και αν δεν είναι έτσι σε απόλυτο βαθμό, ότι είσαι δίπλα του. «Ο Κρίστιαν Έρικσεν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και έχει σταθεροποιηθεί». Λες πάντα το όνομά του. Το λες καθαρά και δυνατά. Και το γράφεις. Πάντα. Κρίστιαν Έρικσεν. Όχι «ο παίκτης».

Κάθε ένας από αυτούς τους ποδοσφαιριστές, που είναι αναγκασμένος, στον βωμό του χρήματος που έχει κυριεύσει το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, να παίζει ΠΟΛΥ ΠΑΡΑΠΑΝΩ από όσο πρέπει, για να ανταπεξέρχεται και να λέει ότι στέκεται στο «υψηλό επίπεδο», είναι πάνω από όλα ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Και κάθε ένας από αυτούς τους ποδοσφαιριστές, έχει πίσω του οικογένεια. Σύντροφο, σύζυγο, παιδιά, γονείς, παππούδες. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Δεν είναι «ο παίκτης». Είναι κάθε φορά ένας άνθρωπος ξεχωριστός. Δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, που έχει περάσει ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΟΙΡΑ εδώ και χρόνια. Είναι άνθρωποι. Και ως άνθρωποι πρέπει ΟΛΟΙ να τους συμπεριφερόμαστε;

Μήπως εμείς οι φίλαθλοι, οι οπαδοί, δεν πιέζουμε πολλές φορές παραπάνω από όσο πρέπει; Μήπως εμείς δεν αποτυγχάνουμε να αντιληφθούμε ότι και οι παίκτες άνθρωποι είναι; Και πως θα κάνουν και λάθη και πως θα δυσκολευτούν να αποδώσουν καλά και πως θα αποτύχουν. Και… και… και. Δόξα τω Θεώ, οι ΓΑΥΡΟΙ δείχνουμε να το έχουμε φιλοσοφήσει σωστά το θέμα. Και μόνο ένα πράγμα δεν «καταπίνουμε»: Την αδιαφορία.

Αυτή η αδιαφορία, όμως, πάει και στις δύο μεριές. Και στους παίκτες που δεν αντέχουμε να βλέπουμε να μην τα δίνουν όλα, αλλά και στους υπευθύνους του ποδοσφαίρου, που τους βλέπουμε να μην τους νοιάζει για το ποιος θα είναι ο… επόμενος Έρικσεν (χτύπα ξύλο), που θα καταρρεύσει μέσα στο γήπεδο, για χάρη του… ημερολογίου. Για να βγουν οι ημερομηνίες! Μήπως εδώ στην Ελλάδα τα ίδια δεν τραβάμε; Όλοι αυτοί που κόπτονται ξαφνικά για τον Έρικσεν, δεν έχουν κάνει ΟΥΤΕ ΜΙΑ κίνηση εδώ, στη Σούπερ Λιγκ, στο Κύπελλο Ελλάδας, για να βγουν ΣΩΣΤΑ οι ημερομηνίες και να μπορούν οι παίκτες να πάρουν μία ανάσα παραπάνω… Αδιαφορία. Και όμως, έβγαλαν και ανακοίνωση. Δεν θα επεκταθώ, τα γράφει και ο Αλέκος, μπορείτε να τα δείτε στο άρθρο του! Έτσι είναι, ακριβώς… Αδιαφορία και ξαφνικά… ευαισθητοποίηση…

Κύριοι, δεν είναι «ο παίκτης». Είναι ο Κρίστιαν Έρικσεν. Είναι ο Μάικλ Ολαϊτάν. Είναι κάθε φορά ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Και θα λέτε το όνομά του. Πάντα και δυνατά. Γιατί από τον καθένα από αυτούς τους ανθρώπους, το ποδόσφαιρο μένει όρθιο. Όχι από εκείνους που αποφασίζουν πίσω από τα στρογγυλά τραπέζια, χωρίς να έχουν κλωτσήσει ποτέ μια μπάλα…

Διαβάστε επίσης