Γουστάρει να τον έχουν ξεγραμμένο…
Γουστάρει και τρελαίνεται να τον αμφισβητούν. Συνέστησα ψυχραιμία πριν από λίγο καιρό. Εγώ προσωπικά πίστευα πως μέσα από την απογοήτευση θα βρουν και πάλι τον εαυτό τους. Κι όμως. Απέναντι σε όλους και όλα, τα προγνωστικά, το γεμάτο παίκτες ρόστερ της Φενέρ, τα γραφόμενα και τα… λεγόμενα περί τελειωμένης ομάδας (είδαμε και αποείδαμε αυτές τις μέρες κείμενα-κεραυνούς για το ρόστερ), ο Ολυμπιακός πρόσθεσε ένα ακόμα «διπλό» στο παλμαρέ του.
Απόλυτα διαβασμένος στο παιχνίδι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος. Με τα λάθη του (ποιος δεν κάνει), αλλά και τα… τρικ του, ο προπονητής των «ερυθρόλευκων» παρέταξε μία ομάδα που έτρωγε σίδερα.
Μπορεί, λοιπόν, όλοι να ασχολούμαστε με την εμφάνιση του Μπράιαν Ρόμπερτς (τελικά κάνει ή να πάρει Μακάλουμ ή Μακόλουμ;) και του Γιώργου Πρίντεζη, για μένα ο κορυφαίος του ματς, και παραλίγο μοιραίος, ήταν ο Κώστας Παπανικολάου.
Πάτησε κάθε σημείο του παρκέ, ήταν εκεί για κάθε ντουμπλάρισμα και κάθε μις ματς, σκόραρε σε σημεία που η ομάδα του τον είχε ανάγκη. Το πιο σημαντικό όλων; Εκανε… μάγκα τον Μιλουτίνοφ με πάσες πάρε-βάλε, παρέδωσε έξι ασίστ, είχε πέντε ριμπάουντ, αλλά και τέσσερα κλεψίματα! Ο Ελληνας φόργουορντ ήταν ο αθόρυβος MVP του Ολυμπιακού, απαντώντας σε όποιον τον κατέκρινε, παίζοντας άμυνες που μας έχει συνηθίσει κατά το παρελθόν και όντας ηγέτης για την ομάδα του.
Η συνέχεια είναι όλη με το μέρος του Θρύλου. Ρέφαρε βαθμολογικά (όχι σε σχέση με το γόητρο) την ήττα από τον Παναθηναϊκό και μπορεί πιο ήρεμος να επιστρέψει στην κανονικότητά του. Από… απαράδεκτη ομάδα και έτοιμη για σουτ, σε διεκδικητή της διοργάνωσης, όπως εξαρχής ορίζει η φύση του.
ΥΓ.: Ευτυχώς που το ροτέισον στο πρώτο ημίχρονο δεν συνεχίστηκε. Οσο περνούσε η ώρα, άπαντες μπολιάστηκαν με αυτοπεποίθηση και ο Ολυμπιακός έφτασε στο 5-2.
ΥΓ.2: Αυτόν τον Μπράιαν Ρόμπερτς αναζητά ο Σφαιρόπουλος. Αυτόν απέκτησε ο Θρύλος. Με αυτό το τσαγανό και την τρέλα στον Θεό. ΦΟΒΕΡΟΣ ο Αμερικανός! Και μάλλον η ομάδα τελικά κάτι έκανε, κρατώντας τον ψηλά ψυχολογικά, παρότι ο κόσμος ήθελε την κεφαλή του επί πίνακι.
ΥΓ.3: Παίκτες με τον χαρακτήρα του Πρίντεζη σπανίζουν στον ευρωπαϊκό χάρτη. Για άλλη μία φορά υπόκλιση στον αρχηγό του Ολυμπιακού.
ΥΓ.4: Βάλ’ τα, ρε Τόμπσον αγόρι μου! Μόνο εσύ μένεις..
ΥΓ.5: Μπράβο και στον Μακλίν. Γιατί πρέπει να κάνω και εγώ την προσωπική μου κωλοτούμπα. Τα όσα του είχα σούρει στην αρχή της σεζόν δεν αποτυπώνονται σε 400 λέξεις. Τσουπ! Πάρ’ τα, Τολάρα, και συ και μη μιλάς…
(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 16/11/2017)