Ο Σφαιρόπουλος ανήκει στην ελίτ της Ευρωλίγκας!

Πέμπτη, 7 Δεκεμβρίου 2017 - 09:25

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ

Ένα πράγμα του λείπει του Γιάννη Σφαιρόπουλου… Η Ευρωλίγκα! «Δεν αποτελεί απωθημένο μου», είχε πει παλαιότερα ο ίδιος ο κόουτς, αναμφίβολα όμως, είναι ένα επίτευγμα που θέλει να πετύχει με τον Ολυμπιακό. Έχει «αγγίξει» δύο φορές το… ιερό δισκοπότηρο της Ευρώπης, ωστόσο είχε την ατυχία –μεταξύ άλλων- να παίξει στις έδρες των αντιπάλων τους.

Μέσα στη Μαδρίτη με τη Ρεάλ, μέσα στην Κωνσταντινούπολη με τη Φενέρμπαχτσε. Εκ του προοιμίου η αποστολή του δεν ήταν εύκολη, πόσο μάλλον όταν είχαν προηγηθεί δύο υπερβάσεις στον ημιτελικό, ισάριθμες με την ΤΣΣΚΑ ενώ τα προβλήματα δεν έλειπαν ούτε στα κορυφαία ραντεβού: Στη Μαδρίτη ο Λοτζέσκι με θέμα, στην Πόλη οι Χάκετ και επίσης Λοτζέσκι εκτός. Δεν αποτελούν δικαιολογίες, αλλά δεδομένα, γεγονότα…

Εν πάση περιπτώσει… Αυτό που έγραψε ο Miguel Lois στο fullbasket.es δεν είναι υπερβολή. Ανεπιφύλακτα, ο Ισπανός δημοσιογράφος έχει καταθέσει- με στοιχεία - μία υποκειμενική άποψη, η οποία δεν απέχει από την πραγματικότητα. Δεν θέλουμε να πούμε ότι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είναι ο καλύτερος προπονητής στην Ευρωλίγκα. Μπορεί και να είναι, μπορεί και όχι. Αυτό θα φανεί στην πορεία.

Ο Miguel Lois τονίζει στο κείμενό του πως (για τον ίδιο) είναι στην παρούσα φάση ο καλύτερος προπονητής. Αναμφισβήτητα όμως, αν θέλετε να το δούμε γενικότερα ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ανήκει στην ελίτ των προπονητών της Ευρωλίγκας. Σε ένα κλειστό κλαμπ με τους ικανούς, με αυτούς που μπορούν να κουμαντάρουν ένα υπερωκεάνιο όπως ο Ολυμπιακός ή παραδοσιακές δυνάμεις της Ευρώπης γενικότερα, με αυτούς που μπορούν να κρατήσουν στα χέρια τους το «ιερό δισκοπότηρο».

Οκ, τον «ακολουθεί» και τον στιγματίζει ήδη το ότι έχει φτάσει σε δύο τελικούς Ευρωλίγκας, σε ισάριθμες συμμετοχές βέβαια, στο κορυφαίο ραντεβού και δεν κατάφερε να κρατήσει το τρόπαιο στα χέρια του. Είναι ο μόνος; Ή αυτό σημαίνει ότι δεν είναι ικανός; Τα «ελαφρυντικά»- όσο κι αν δεν θέλει ο ίδιος να χρησιμοποιείται αυτή η λέξη- τα αναφέραμε πιο πάνω. Ας δούμε όμως και μία διαφορετική πτυχή στην όλη ιστορία. Να ρίξουμε μία ευρύτερη ματιά… Αφήνοντας εκτός τον Ομπράντοβιτς που έχει ένα μεγάλο ποσοστό επιτυχίας σε κατακτήσεις (αλλά και ποσοτικά) θα δείτε ότι…

- ο Πάμπλο Λάσο έχει από το 2011 που ανέλαβε τη Ρεάλ Μαδρίτης τέσσερις συμμετοχές σε Final-4, τρεις τελικούς και μία κατάκτηση.

- ο Τσάβι Πασκουάλ από το 2008 που ανέλαβε την Μπαρτσελόνα και μέχρι σήμερα με τον Παναθηναϊκό έχει πάει σε πέντε Final 4 και σε έναν τελικό όπου κατέκτησε το τρόπαιο.

- Ο Δημήτρης Ιτούδης έχει πάει σε τρία Final 4 με την ΤΣΣΚΑ, μία φορά στον τελικό όπου το πήρε, ενώ έχει δύο αποκλεισμούς από τον Ολυμπιακό σε ημιτελικούς.

- Τα τελευταία χρόνια έχουν πάει σε Final από μία φορά οι Περάσοβιτς (Μπασκόνια), Μπαρτζώκας (Λοκομοτίβ), Μπλατ (Μακάμπι) με τον τελευταίο να έχει κατάκτηση τροπαίου, σε τρεις συμμετοχές σε Final 4 στα 10 χρόνια που κοουτσάρει στην Ευρωλίγκα.

- Να δούμε και πιο παλιούς; Τον Μεσίνα; Έχει πάει σε 11 Final 4 και έχει 4 κατακτήσεις.

Να συμπληρώσουμε εδώ πως και ο Ομπράντοβιτς με τον πακτωλό χρημάτων που έχει κατασπαταλήσει στη Φενέρ, πήγε σε τρία Final 4 και έφτασε στην 3^η προσπάθεια στην κατάκτηση και μάλιστα μέσα στην έδρα του. Ως μία σημείωση αυτό.

Τί θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; Πως ο Γιάννης Σφαιρόπουλος- με τα καλά και τα άσχημά του, το σωστό πλάνο και τις εμμονές του, την άμυνά του και τις ελευθερίες που δίνει στην επίθεση, με το συγκεκριμένο μπάτζετ που έχει να διαχειριστεί κάθε χρόνο- ανήκει στην ελίτ των προπονητών στην Ευρωλίγκα. Μιλάμε με δεδομένα, με γεγονότα. Αν κάποιος τώρα πει… «αν δεν ήταν ο Σπανούλης…», εμείς απλά θα του θυμίσουμε πως ο κόουτς στη Μαδρίτη, για παράδειγμα, έπαιξε μεγάλο ρόλο στο πως… ηρέμησε τον Σπανούλη (μετά τα 0/11 σουτ).

Στο πως μετά τις δύο φετινές κατραπακιές- για τις οποίες τον κριτικάραμε και εμείς, δεν κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας- όχι απλά αντέδρασε η ομάδα αλλά παρουσίασε το μπάσκετ που μπορεί και μάλιστα χωρίς τον Βασίλη Σπανούλη, όπως αναφέρει ενδεικτικά και ο Miguel Lois στο fullbasket.es. Κι ακόμα είναι πασιφανές και ευανάγνωστο πως ο Ολυμπιακός έχει ακόμα πολλά περιθώρια βελτίωσης…