Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Να αλλάξει νοοτροπία, να κλείσει… τα αυτιά!

Να αλλάξει νοοτροπία, να κλείσει… τα αυτιά!
Παρασκευή, 16 Μαρτίου 2018 - 19:57

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ

Όλα αυτά που είπε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος στη συνέντευξη Τύπου, μετά το παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα, φυσικά και τα ανέφερε πρώτα στα αποδυτήρια και στους παίκτες του. Αν πρέπει να κατανοήσουν κάποιοι καλά πως επιβάλλεται να προσγειωθούν τα μυαλά στην πραγματικότητα και να μην τρέχουν στο… Βελιγράδι και το Final 4, αυτοί είναι οι παίκτες.

Δεν έχει σημασία τι λέει ο κόσμος, τι σκέφτεται ο κάθε φίλαθλος…. Αυτοί που θα πρέπει να απομονωθούν, να κλείσουν τα αυτιά τους και να μείνουν προσηλωμένοι στον στόχο τους, βλέποντας το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, είναι οι ίδιοι οι «ερυθρόλευκοι», οι οποίοι με… λανθασμένη νοοτροπία ήδη έχασαν τον πρώτο τίτλο της χρονιάς (σ.σ. Κύπελλο).

Αυτό είναι ένα θέμα που γενικότερα έχει ο Ολυμπιακός. Η νοοτροπία… Δεν είναι τυχαίο πως παίζει με το μαχαίρι στα δόντια σε παιχνίδια όπου βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, όπου έχει απουσίες, όπου ο αντίπαλός του είναι θεωρητικά το φαβορί για τη νίκη, ωστόσο αυτός, ανατρέπει καταστάσεις και φτάνει σε μεγάλες νίκες…

Αντίθετα, όταν η «υπεροψία» διακατέχει την ομάδα, όταν θεωρείται από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα – και φυσικά τους ίδιους τους «ερυθρόλευκους»- πως εύκολα ή δύσκολα είναι δικό τους το παιχνίδι, τότε όχι απλά έρχεται το… στραπάτσο, αλλά αυτό είναι και εμφατικό. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε και το γεγονός πως οι μισές του ήττες στην Ευρωλίγκα (οι 4 από τις 8) είναι από ομάδες που βρίσκονται από την 10η θέση και κάτω στην βαθμολογία και φυσικά βρίσκονται εκτός πρόκρισης στο Top-8 (Μπάμπεργκ, Ερυθρός Αστέρας και δύο από Μπαρτσελόνα). Αυτό το φαινόμενο πέρσι ήταν πιο συχνό ωστόσο έχει κάνει την εμφάνισή του και πάλι.

Γι αυτό φωνάζει ξανά και ξανά ο Γιάννης Σφαιρόπουλος πως οι ομάδες που δεν έχουν στόχο ουσιαστικό αλλά παίζουν χωρίς πίεση και για το γόητρό τους, είναι πολύ πιο επικίνδυνες από τις ομάδες που κυνηγάνε πάση θυσία το βαθμολογικό όφελος.

Ακόμα ένα στοιχείο αυτής της νοοτροπία που κάνει την εμφάνισή της είναι και οι… ανατροπές. Οι ανατροπές που ΔΕΝ κάνει πλέον ο Ολυμπιακός. Παράδειγμα (και) το παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα όταν το -16 (41-57) το έκανε -9 (50-59) αλλά δεν είχε συνέπεια και διάρκεια με αποτέλεσμα να γίνει ακόμα και -33. Είναι αυτό που λέμε ότι ο Ολυμπιακός όταν χάνει πλέον… χάνει καλά. Χάνει γερά.

Στα παιχνίδια όμως όπου είχε «κατέβει» με σωστή νοοτροπία, με το μαχαίρι στα δόντια που λέμε και έπαιζε δίχως αύριο, παρά το γεγονός ότι έχασε την υπέρ του διαφορά (βλ. Παναθηναϊκό ή Φενέρ εκτός) επέδειξε τον χαρακτήρα που έπρεπε και στο τέλος πήρε το αποτέλεσμα που ήθελε και άξιζε.

Στα «άλλα» παιχνίδια όπου μπαίνει με λανθασμένη νοοτροπία στο παιχνίδι, μόλις δεν του πάει καλά το ματς, το χαμένο μυαλό κυριαρχεί της θέλησης. Ουσιαστικά δεν παίζει μπάσκετ. Παίρνει αυτό που του δίνει ο αντίπαλος – ο Πέσιτς επέλεξε κι αυτός να του αφήσει το τρίποντο και να κλείσει τη ρακέτα του (36 δίποντα, 30 τρίποντα), κάτι που έχουν κάνει κι άλλοι προπονητές- και η βιασύνη, το άγχος, το θολό μυαλό, η σύγχυση οδηγούν τον Ολυμπιακό σε λανθασμένο μονοπάτι με αποτέλεσμα να έρχεται η ήττα με μεγάλη διαφορά.

Διαβάστε επίσης