Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

«Από πρωταγωνιστές γίναμε δακτυλοδεικτούμενοι»!

«Από πρωταγωνιστές γίναμε δακτυλοδεικτούμενοι»!
Τετάρτη, 26 Σεπτεμβρίου 2018 - 17:41
Αρθρογράφος: Θεόφιλος Τυριντζής
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ

Νιος, ήταν και γέρασε στον Ολυμπιακό. Ο Κώστας Παπανικολάου, με το διάλλειμα σε Μπαρτσελόνα και ΝΒΑ, οδεύει για την 7η σεζόν του στο μεγάλο Λιμάνι. Κάνει delete και κοιτάει τη νέα σεζόν για να επανέλθει ο Ολυμπιακός στην κορυφή, μιλάει για τον άνθρωπο Μπλατ και τα νέα παιδιά, δίνει στίγμα για τη ταυτότητα του Ολυμπιακού αλλά και διαμάχη της Ευρωλίγκας με τη Fiba στην οποία οι παίκτες έχουν μπει (τους έβαλαν) στη μέση.

Ο Κώστας Παπανικολάου στο gavros.gr.

Τι καλά θα δούμε φέτος;

Σίγουρα μία ενδιαφέρουσα σεζόν, από τη στιγμή που έχουμε αλλαγή προπονητή μετά από 4 χρόνια. Οπότε αυτό είναι μία αλλαγή από μόνο του αν θες, που θα φέρει αλλαγές στη φιλοσοφία της ομάδας. Θα δούμε ένα διαφορετικό στυλ παιχνιδιού, ο κόουτς Μπλατ, θέλει ένα πιο γρήγορο παιχνίδι, περισσότερες κατοχές, πιο ελεύθερο- όχι τόσο περιορισμένο παιχνίδι-από άποψη επίθεσης και όλο αυτό όπως καταλαβαίνεις το κάνει πιο ελκυστικό στο μάτι και στον κόσμο, που πάντα θέλει να βλέπει γρήγορα παιχνίδια. Το θέμα όμως είναι όλο αυτό να το βάλουμε στα αποτελέσματα για να είμαστε όλοι στην ίδια σελίδα και να είμαστε χαρούμενοι.

Η ταυτότητα της ομάδας θα είναι η επίθεση ή ανάλογα με τα ματς και τις καταστάσεις θα προσαρμόζεστε;

Το ότι η ομάδα δίνει ή μάλλον φαίνεται να δίνει μία παραπάνω έμφαση στην επίθεση, δεν σημαίνει ότι δεν την ενδιαφέρει η άμυνα. Απαραίτητη προϋπόθεση, για να τρέξεις στον αιφνιδιασμό και να παίξεις ένα γρήγορο παιχνίδι, είναι το να βγάζεις άμυνες. Το να μην δέχεσαι καλάθια σε κάθε κατοχή, ώστε να μπορείς να παίξεις γρήγορο παιχνίδι. Ας πούμε το παιχνίδι με τη Χάποελ που δεχτήκαμε πολλούς πόντους και δεν είχαμε την ευκαιρία να τρέξουμε τόσο πολύ στον αιφνιδιασμό, ήταν ένα κομμάτι πιο αργή η ομάδα, σε σύγκριση με τα φιλικά που είχαμε στο Μέτσοβο ή που είδατε και εσείς με τη Μάλαγα και τη Ρεάλ. Από την άλλη όμως, είδαμε και το παιχνίδι με την Ούνικς που δεχτήκαμε 60 πόντους και ήταν διαφορετικής φιλοσοφίας. Δηλαδή θεωρώ, πως ο κόουτς Μπλατ, είναι πιο ελεύθερος αν θέλεις, στο πως θα έρθει το παιχνίδι. Υπάρχουν οι βάσεις και για την άμυνα και για την επίθεση, αλλά όπως είπε και ο ίδιος, ένα παιχνίδι θα το κερδίσεις από την επίθεση, το άλλο από την άμυνα. Έτσι είναι το σύγχρονο μπάσκετ. Αν χρειαστείς να κερδίσεις ένα παιχνίδι και να βάλεις 90 πόντους, πρέπει να μπορείς να βάλεις 90 πόντους, αν χρειαστεί να κερδίσεις παιχνίδι και να φας 60 πόντους, πρέπει να μπορείς να σταματήσεις την αντίπαλη άμυνα στους 60 πόντους.

Προπονητικά λίγο πολύ γνωρίζουμε όλοι τον Μπλατ. Μίλησέ μου όμως για τον άνθρωπο Μπλατ…

Είναι ένας πολύ ανοικτός άνθρωπος και νομίζω πως προέρχεται και από την εμπειρία του όλα αυτά τα χρόνια στα ευρωπαϊκά γήπεδα και στο ΝΒΑ. Του αρέσει πάρα πολύ να αναπτύσσει προσωπικές σχέσεις και νομίζω πως όλο αυτό είναι πολύ καλό γιατί βοηθάει στη χημεία της ομάδας αλλά και στην επικοινωνία μεταξύ προπονητή και παικτών, οπότε όλο αυτό το «δέσιμο» μπορεί να γίνει πιο γρήγορα και οι σχέσεις να γίνουν πιο σημαντικές, επειδή υπάρχει συνομιλία, επικοινωνία και όμορφο κλίμα.

Έχετε πέσει πάνω στα νέα παιδιά για συμβουλές και κατευθύνσεις, ιδίως σε αυτά που δεν έχουν εμπειρία στην Ευρωλίγκα;

Ο Ζακ (Λεντέι) και ο Νάιτζελ (Γκος) σίγουρα δεν έχουν εμπειρία από την Ευρωλίγκα, αλλά είναι νέα παιδιά, είναι καλοί χαρακτήρες, είναι παιδιά που ακούνε, που δέχονται συμβουλές. Ακούνε όταν κάποιος έχει να τους πει κάτι και αυτό είναι πάρα σημαντικό. Δείχνουν την προδιάθεση να θέλουν να βοηθήσουν και να βοηθηθούν από την ομάδα και αυτό είναι ένα σημαντικό κομμάτι. Ο Τίμα και ο Τουπάν, είναι δύο παιδιά που έχουν την εμπειρία της Ευρωλίγκας. Ο Τουπάν έπαιξε και στο Final 4 πέρσι της Ευρωλίγκας. Θεωρώ, έστω και με μία χρονιά, στην Ευρωλίγκα όπως ο Τίμα, πως είναι έτοιμοι και έχουν δείξει πως είναι έτοιμοι να παίξουν σε αυτό το επίπεδο και θα μας βοηθήσουν σε αυτή τη νέα προσπάθεια.

Βαραίνει το ότι δύο χρόνια ο Ολυμπιακός είναι μακριά από τίτλους ή βοηθάει στο να το αφήσετε πίσω και να μην το σκέφτεστε για να μην αυξάνεται η ήδη υπάρχουσα πίεση;

Σίγουρα, το να είσαι σε μία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός και να έχεις δύο σεζόν χωρίς τίτλο, κτυπάει πάρα πολύ άσχημα, αλλά αν αναλογιστείς ότι πριν από τα 2012 υπήρξε μία περίοδος 15 χρόνων χωρίς τίτλο… Είναι δηλαδή και από ποια άποψη το κοιτάς. Από την άλλη όμως, αυτή η πίεση, είναι ένα κομμάτι της δουλειάς μας και επίσης θεωρώ ότι ένας αθλητής που βρίσκεται στο κορυφαίο και υψηλό επίπεδο, είτε τη σεζόν που τελείωσε έχει πάρει τίτλους είτε όχι, κάθε νέα σεζόν θέλει να πετύχει τους στόχους του, και να μπορεί να κρατηθεί στην κορυφή ή να φτάσει στην κορυφή. Αυτή είναι η ζωή μας, αυτό είναι το βίωμά μας και νομίζω δεν έχει σημασία τι έχεις καταφέρει την προηγούμενη σεζόν,. Στο τέλος κάθε σεζόν υπάρχει το delete, το μηδέν… Ξεκινάς από το μηδέν και πας να καταφέρεις ότι καλύτερο.

Σε τι κατάσταση είσαι με τον τραυματισμό σου;

Η αλήθεια είναι πως πέρασα ένα μεγάλο λούκι πέρσι, από τον Φεβρουάριο μέχρι το τέλος της σεζόν με τα γόνατά μου, σκέψου ότι όλο το καλοκαίρι δεν έκανε απολύτως τίποτα, περιελάμβανε μόνο ξεκούραση και θεραπεία, δεν είχα δυστυχώς την ευκαιρία να δουλέψω καθόλου, αλλά ξεκίνησα τη σεζόν πάρα πολύ καλά. Κάναμε μία πολύ καλή προετοιμασία με την ομάδα, έφτασα σε ένα πολύ καλό επίπεδο, αλλά δυστυχώς τώρα προέκυψε αυτό. Να το αφήσουμε πίσω μας και αυτό και ευελπιστώ να επιστρέψω στην κατάσταση που ήμουν πριν από αυτό και να μπορέσω να βοηθήσω και εγώ την ομάδα.

Είχαμε πάλι τα «παράθυρα», εφτά παίκτες λείπατε από την προετοιμασία, από την άλλη όμως δεν μπορείς να γυρίσεις τη πλάτη στην Εθνική ομάδα… Σε τελική ανάλυση όμως, οι παίκτες την πληρώνετε; Έχετε μπει στη μέση μιας διαμάχης και εσείς πρέπει να βγάλετε την άκρη;

Ξέρεις τι γίνετε; Δεν είναι το θέμα η Εθνική, η Fiba, η Ευρωλίγκα… Είναι αυτό που λες, ότι εμείς βρισκόμαστε στη μέση όλων αυτών,. Δηλαδή, εσύ που ουσιαστικά είσαι ο πρωταγωνιστής, καταλήγεις να είσαι ο δακτυλοδεικτούμενος. Δηλαδή, παίζεις στον Ολυμπιακό ή στην ομάδα σου και δεν πήγες στην Εθνική, α, δεν είσαι καλός, δεν είσαι το ένα, δεν είσαι το άλλο. Πήγες στα «παράθυρα», α, γιατί πήγες στα «παράθυρα», κούραση, εκεί δεν σας εκτιμάνε ή που σας κουράζουν παραπάνω ή που όταν δεν έρχεστε σας κράζουν κτλ. Νομίζω, για να τελειώνει κάποια στιγμή όλο αυτό το πράμα, να καθίσουν οι Fiba με την Ευρωλίγκα κάτω και να τα μιλήσουν. Γιατί, η Εθνική ομάδα είναι Εθνική ομάδα, κακά τα ψέματα, μιλάμε για ένα έθνος, μιλάμε για τη χώρα του καθενός και όλοι καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό είναι να αγωνίζεσαι για τη σημαία σου, γι αυτό που έχει γεννηθείς, γι αυτό που πιστεύεις. Από την άλλη η Ευρωλίγκα, είναι ότι καλύτερο έχει να εξάγει το ευρωπαϊκό μπάσκετ σε επίπεδο συλλόγων, οπότε και εκεί πρέπει να υπάρχει ανάλογος σεβασμός από τη Fiba. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο μεριές, η οποία πάει μούρη με μούρη στην άλλη. Έτσι όμως δεν πρόκειται να γίνει ποτέ δουλειά. Και οι δύο είναι πολύ σημαντικοί μα πάρα πολύ σημαντικοί θεσμοί, αλλά όλο αυτό για το ευρωπαϊκό μπάσκετ δεν είναι καλό και δεν βοηθάει και τους παίκτες. Είναι άσχημο… Και να σου πως κάτι, αν κάποια στιγμή πουν οι παίκτες- δεν ξέρω, μπορεί κάποια στιγμή του καθενός να του γυρίσει στο κεφάλι- και πουν ξέρεις κάτι εγώ σταματάω από την Εθνική ή πει εγώ θα πάω στην Εθνική και ότι γίνει, μπαίνει και πάλι ο παίκτης σε μία διαδικασία να δικαιολογηθεί γιατί το κάνει αυτό, που για μένα είναι πάρα πολύ λάθος.

Σας έχει φωνάξει ποτέ κανείς να ρωτήσει εσάς; Να κάνει μία επιτροπή τις προτάσεις της; Έχετε πλέον και Ένωση παικτών της Ευρωλίγκας;

Όχι, σε καμία περίπτωση… Μα, αυτό μου έλεγε και ο Νάχμπαρ. Είχαμε μαζί μία θητεία στην Μπαρτσελόνα και όταν ήθελε να κάνει την επαφή με τον Βασίλη (Σπανούλη) και τον Γιώργο (Πρίντεζη) μιλήσαμε πολύ. Μου έλεγε πως κι αυτό είναι ένα από τα θέματα που τους έκαναν να μπουν στην διαδικασία με την δημιουργία της Ένωσης. Το ότι, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει η φωνή των παικτών. Ή είναι αυτό που λες… Ότι γίνεται όλο αυτό μεταξύ Fiba και Ευρωλίγκας και οι παίκτες δεν ακούγονται. Δεν έχουν φωνή. Μόνο μόνος του ο καθένας αν θα δώσει κάποια συνέντευξη. Οπότε πλέον όλο αυτό μπορεί να γίνει πιο σωστά και πιο συντονισμένα. Θα υπάρχει ένας οργανισμός που θα πληροί τις ανάγκες των παικτών.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

«Από πρωταγωνιστές γίναμε δακτυλοδεικτούμενοι»!
«Από πρωταγωνιστές γίναμε δακτυλοδεικτούμενοι»!
«Από πρωταγωνιστές γίναμε δακτυλοδεικτούμενοι»!
«Από πρωταγωνιστές γίναμε δακτυλοδεικτούμενοι»!
«Από πρωταγωνιστές γίναμε δακτυλοδεικτούμενοι»!

Διαβάστε επίσης