Όταν έχει δύο (τουλάχιστον) γκαρντ σε καλή βραδιά…
Κακά τα ψέματα, ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη την άμυνά του απέναντι στην Εφές, προκειμένου να περιορίσει όλους αυτούς του «δαίμονες» και να ρίξει σημαντικά τη 3η καλύτερη επίθεση της Ευρωλίγκας, ωστόσο από την άλλη, πρέπει και η επίθεσή του να λειτουργήσει αρμονικά. Δεν είναι μόνο τα πολλά και ανόητα λάθη που πρέπει να αποφύγει, όπως σωστά επεσήμανε και ο Αξέλ Τουπάν, ώστε να μην κάνει εύκολη τη ζωή της Εφές, αλλά θα πρέπει να λειτουργήσει και σωστά μπροστά, που σημαίνει πως πρέπει να έχει τουλάχιστον δύο γκαρντ σε καλή βραδιά.
Κι όταν λέμε σε καλή βραδιά, εννοούμε να έχουν μία μεστή παρουσία, όχι να βάλουν από 25 πόντους ο καθένας με 8 ασίστ, αλλά να βοηθήσει ο καθένας από την πλευρά του προκειμένου να μην παρατηρηθεί το φαινόμενο του «ξεκόβω» και περιορίζω τον Σπανούλη, όπως έγινε στο Κάουνας και στο ΟΑΚΑ για παράδειγμα.
Ο Ολυμπιακός όσες «μεγάλες» νίκες έχει κάνει μέχρι στιγμής οφείλεται εν πολλοίς στο γεγονός ότι είχε τουλάχιστον δύο γκαρντ σε καλή βραδιά. Να οργανώσουν το παιχνίδι, να σουτάρουν, να αποτελούν απειλή.
Δείτε κάτι… Στη Βιτόρια με την Μπασκόνια είχε τον Γκος με 11 πόντους και 3 ασίστ. Τον Σπανούλη με 11 πόντους και 8 ασίστ. Τον Στρέλνιεκς με 10 πόντους. Αυτό εννοούμε να έχει σε καλή βραδιά τουλάχιστον δύο γκαρντ. Να κουμπώνει κάποιος δίπλα στον Σπανούλη και να δίνει βοήθεια. Γι αυτό τον λόγο άλλωστε ο Ολυμπιακός έχει βγει στην αγορά για να βρει γκαρντ. Γιατί όταν έλειψε ο Στρέλνιεκς το πρόβλημα ήταν δυσθεώρητο. Ο Γκος χρειάζεται να «ψηθεί» ακόμα στην Ευρωλίγκα, οπότε ο Μπλατ θέλει μία ακόμη επιπρόσθετη λύση εκεί από τη στιγμή που ο Μάντζαρης έχει μείνει πολύ πίσω στο ροτέισον.
Με τη Μακάμπι, για να δώσουμε κι άλλο παράδειγμα, ο Ολυμπιακός είχε τον Γκος με 14 πόντους και τον Σπανούλη με 16 ενώ πήρε και από τον Τουπάν 15 πόντους. Με τη Ρεάλ έγινε το ιδεατό καθώς ο Γκος είχε 23 πόντους, ο Σπανούλης 20 και ο Στρέλνιεκς 15.
Όταν ο Ολυμπιακός έχει σε καλή βραδιά τουλάχιστον δύο γκαρντ δεν έχει να φοβάται κάτι. Αφενός αλλάζουν και το παιχνίδι του αντιπάλου που «κλείνει» στους Μιλουτίνοφ, Πρίντεζη, αφετέρου όπως είπαμε δεν «κλείνουν» τον Σπανούλη με αποτέλεσμα να ξεκόβουν την ομάδα και να την αφήνουν χωρίς δημιουργία αλλά και με επιθέσεις αναταραχής.