ΟΑΚΑ Experience: Διαφημίζουν πολιτισμό, φτύνουν μητέρες με βρέφη στην αγκαλιά!

Παρασκευή, 25 Απριλίου 2025 - 18:00

Για ακόμα μια φορά, το περιβόητο «ΟΑΚΑ Experience» έδειξε τι ακριβώς σημαίνει. Ο Παναθηναϊκός ευαγγελίζεται ότι προσφέρει… πολιτισμό και οικογενειακή εμπειρία, όμως η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Αυτό συμβαίνει μόνο στις νίκες και στις χαρές. Στις ήττες, όπως χθες (24/4), το «OAKA Experience» ξεφτιλίζει… όποιον το «πολυδιαφημίζει». Σκηνές ανείπωτης ντροπής. Σκηνές που ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Ξεφτίλα.

Μετά την ήττα από την αγαπημένη ομάδα του Εργκίν Αταμάν, μέσα σε κλίμα τοξικότητας και χυδαιότητας, μια γυναίκα, φίλαθλος της τουρκικής ομάδας και μητέρα, αποχωρεί με το μωρό της στην αγκαλιά. Φυσικά, όχι μόνη της, όχι αξιοπρεπώς, αλλά συνοδευόμενη από αστυνομικές δυνάμεις και στελέχη με διαπιστεύσεις, λες και διαπράχθηκε κάποιο έγκλημα!

Το μόνο «έγκλημα»; Δεν ήταν Παναθηναϊκός, ήταν με την ομάδα που νίκησε.

Μάλιστα, την ώρα που αυτή η γυναίκα, σφιχταγκαλιάζοντας το παιδί της, κατευθυνόταν προς τη φυσούνα, προσπαθώντας απλώς να το προστατεύσει από το μίσος και τον οχετό γύρω της, κάποιος… οπαδός έσκυψε και την έφτυσε. Ναι, την έφτυσε. Μια γυναίκα. Μια μάνα. Μια μάνα με ένα μωρό στην αγκαλιά, φτυσμένη από στόμα «Έλληνα φιλάθλου».

Αν αυτό δεν είναι η απόλυτη κατάντια, τότε τι είναι; Αν αυτή δεν είναι η εικόνα της ξεφτίλας, τότε ποια είναι;

Το «ΟΑΚΑ Experience», το περιτύλιγμα της «πράσινης κοσμιότητας», ξεσκίστηκε σαν χαρτί τουαλέτας κάτω από το βάρος αυτής της εικόνας. Μια μάνα με το μωρό της φυγαδευμένη σαν εγκληματίας, για να μη δεχθεί άλλο φτύσιμο, άλλη χυδαιότητα. Πού είναι η διοίκηση; Πού είναι η «μηδενική ανοχή στη βία»; Που είναι τα ΜΜΕ να καταδικάσουν το γεγονός; Αν γινόταν αυτό στο ΣΕΦ, τι θα διαβάζαμε; Αλλά αυτό είναι… άλλη κουβέντα.

Αν δεν υπάρξει δημόσια, ρητή, καθαρή καταδίκη αυτού του περιστατικού, τότε δεν φτύνει μόνο ο χουλιγκάνος. Τότε, φτύνουν όλοι μαζί, όλοι όσοι σωπαίνουν, όλοι όσοι ανέχονται. Όλοι όσοι ντύνονται στα πράσινα και θεωρούν, ότι δικαιούνται να φέρονται σαν όχλος.

Να το πούμε όσο πιο καθαρά γίνεται: Δεν υπάρχει τίποτα πιο δειλό, πιο ελεεινό, πιο βίαιο, από το να φτύνεις μια μάνα που κρατά το παιδί της, το μωρό της. Αηδία.

Και μόνο το γεγονός ότι γράφεται αυτό το άρθρο το 2025, αποδεικνύει πόσο πίσω είμαστε. Πόσο σάπια είναι η «παιδεία του Έλληνα φιλάθλου», όταν αυτή έχει «χτιστεί» πάνω στο «εμείς είμαστε οι καλοί». Μα δεν υπάρχουν καλοί εδώ. Μόνο εκείνοι που φτύνουν και εκείνοι που σωπαίνουν.

Διαλέξτε πλευρά…

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!