Το Σπάσιμο

Κυριακή, 22 Σεπτεμβρίου 2013 - 03:00

Το Ευρωμπάσκετ του 2013 κατέστησε σαφές το σοφόν: ότι η κόντρα του Βασίλη Σπανούλη με τον Δημήτρη Διαμαντίδη κρατάει όλο τον χρόνο. Η παρουσία του Σπανούλη στο Ευρωμπάσκετ δείχνει την πίστη του για την εθνική ομάδα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η έλλειψη για τον Διαμαντίδη δεν την δείχνει. Έχει γίνει τέτοιος χαμός από τη στιγμή που ο Σπανούλης πήγε στον Ολυμπιακό, που παρά το γεγονός ότι το κείμενο γράφεται για το gavros.gr, ήρθε η ώρα που το Σπάσιμο φοράει το στέμμα του.

Το «Σπάσιμο» δεν έχει να κάνει ακριβώς με το ποιος είναι καλύτερος από τους δύο- διότι στη βάση τους είναι δύο διαφορετικοί χαρακτήρες εκείνοι που συγκρίνονται. Επειδή αυτή η συγκεκριμένη κόντρα είναι ό,τι πιο ποιοτικό υπάρχει στον ελληνικό αθλητισμό- και ό,τι πιο ποιοτικό υπήρξε ποτέ προσωπικά, καλύτερο από το Δομάζος-Κούδας, το Γιαννιώτης-Γρηγοριάδης, το Κωνσταντινίδου-Μάλτση, το Γκάλης-Πρέλεβιτς και ό,τι άλλο έχει πρόχειρο να φαντάζεται κάποιος- δεν γίνεται να μην υπάρξει Σπάσιμο. Να ειπωθεί και διαφορετικά: είναι τόσο γοητευτικό που αξίζει να ρισκάρεις τη δουλειά σου για αυτό.

Οι Ολυμπιακοί μισούν τον Διαμαντίδη και οι Παναθηναϊκοί τον Σπανούλη. Αυτό σημαίνει ότι και οι δύο έχουν πετύχει στην καριέρα τους, έχουν βρεθεί ενώπιον ακραίων καταστάσεων, έχουν κλείσει με βουλοκέρι τα αυτιά τους για να μην γίνουν ευάλωτοι. Τα social media κοχλάζουν, ο Τύπος μπαίνει σε αυτήν τη μονομαχία χωρίς να μπει σε αυτή τη μονομαχία (ο «αντικειμενικός» Τύπος έστω, ο οποίος οφείλει να κρατάει μία ουδέτερη στάση, χωρίς ο «υποκειμενικός» Τύπος να πρέπει να είναι εμετικός), ένα κλασικό κόλπο ώστε η μονομαχία να μένει ψηλά. Βεβαίως, η μονομαχία δεν χρειαζόταν τον Τύπο για να μείνει ψηλά στη Σλοβενία. Αρκούσε η φωτογραφία με τον Σπανούλη και τον πάγκο στο πόδι του για να γίνει ο πραγματικός χαμός. Αρκούσε η εκπληκτική εμφάνισή του με την Ισπανία για να ανασυρθεί και η λάθος πάσα του με τη Σλοβενία, μετά από μία εξίσου εκπληκτική εμφάνιση, για να τεθεί ξανά το ζήτημα.

Το σίγουρο είναι ένα. Το συγκεκριμένο θέμα χρειάζεται τον χρόνο του για να γραφτεί. Από τη στιγμή που μπαίνει στη φάση του διλήμματος, πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένο γίνεται. Αξίζει να υπενθυμισθεί αυτό: και οι δύο είναι πάνω από τα 30, πολύ κοντύτερα στο τέλος τους από ό,τι στην αρχή τους και θα μας λείψουν, και οι δύο, όχι μόνο για το μπάσκετ που παίζουν, αλλά και για τη συγκεκριμένη κόντρα. Απεικονίζουν τη δεύτερη χρυσή εποχή του ελληνικού μπάσκετ και είναι παίκτες που βρίσκονται στην αφρόκρεμα της Ευρώπης. Το μπάσκετ, ούτως ή άλλως, βρίσκεται στην κορυφή του, σε ό,τι αφορά τις ικανότητες των παικτών.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ALPHA DOG: Δηλαδή ποιος έχει την ηγετική φυσιογνωμία από τους δύο. Ο Διαμαντίδης είναι, πανθομολογουμένως, ένας μπασκετμπολίστας που μπορεί να κάνει τα πάντα για να κερδίσει η ομάδα του. Μπορεί να κάνει στο γήπεδο τα πάντα, ό,τι χρειάζεται για να νικήσει η ομάδα του, ακόμα και να προβεί σε αθέμιτα μέσα. Έχει πλήρη την αίσθηση του καθήκοντος, είναι αυτοσυγκεντρωμένος 100%, έχει σώσει παιχνίδια με ριμπάουντ, κλεψίματα και κοψίματα. Ο Σπανούλης, από τη μεριά του, είναι ο απόλυτος ηγέτης της ομάδας του. Θα κάνει επίσης ό,τι χρειαστεί, παρ’ όλα αυτά δεν θα φανεί τόσο πολύ, λόγω των φυσικών προσόντων. Πριν από πάρα πολλά χρόνια, όταν το Μαρούσι έπαιξε με την Καζάν σε ευρωπαϊκό τελικό το 2004, ο Σπανούλης πήρε τέσσερα επιθετικά φάουλ από σκριν των αντίπαλων, πέφτωντας πάνω τους και έπειτα κάτω. Ο Διαμαντίδης έχει την επίγνωση ότι μπορεί να είναι ο δεύτερος καλύτερος παίκτης της ομάδας του και δεν τον χαλάει αυτό. Από τη μεριά του, ο Σπανούλης θεωρεί ότι είναι πάντα ο καλύτερος παίκτης της ομάδας του- και παρακολουθώντας εκ του σύνεγγυς ή του μακρόθεν- τον αθλητικό εγωισμό του και παρά το κάθε λογής βδελλυρό παρασκήνιο, ΑΥΤΟΣ είναι ο λόγος που έφυγε από τον Παναθηναϊκό. Τη διαφορά κάνει η Ευρωλίγκα που κατέκτησε ο Ολυμπιακός το 2012. Ο Διαμαντίδης, στα τρία τρόπαια που έχει κατακτήσει ο ίδιος, δεν είχε ποτέ τόσο άπειρους συμπαίκτες και τόσα ονόματα τρίτης και τέταρτης γραμμής όσα ο Σπανούλης. Από τα συμβόλαια των Χάινς και Παπανικολάου σε ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Μπαρτσελόνα ο Σπανούλης πρέπει να πάρει ποσοστό. ΕΛΑΦΡΥ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ-ΚΑΡΙΕΡΑ: Δεν υπάρχουν πολλά να πει κάποιος για το συγκεκριμένο ζήτημα. Ο Διαμαντίδης δεν είναι τόσο ψηλός όσο φαίνεται (1,96μ.), αλλά έχει τεράστια άκρα και αυτό τον βοηθάει να παίζει άμυνα από μπροστά και από πίσω- είναι ο κορυφαίος Έλληνας παίκτης όλων των εποχών στην κατηγορία «σε αφήνω να περάσεις αλλά θα τρέμεις το να έρθω από πίσω σου και να σε κόψω»- ο Σπανούλης είναι σχετικά κοντός για μπάσκετ (1,93μ.), έχει κανονικά προσόντα και έχει φθάσει εκεί που έχει φθάσει εξαιτίας της δουλειάς του. ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ: Εδώ φαίνεται ότι ο Διαμαντίδης έχει μεγάλο προβάδισμα, αλλά δεν είναι τόσο μεγάλο. Ο ηγέτης του Παναθηναϊκού μοιάζει να παίζει στις περισσότερες περιπτώσεις τις σωστές νότες για την ομάδα του. Το σημαντικότερο για τον σπουδαίο παίκτη είναι να μην είναι αρνητικός και ο Διαμαντίδης είναι ο ορισμός αυτού. Αλλά και ο Σπανούλης στον Ολυμπιακό έμαθε πώς να μην είναι αρνητικός τις στιγμές που τίποτα δεν του πάει καλά στο εκτελεστικό κομμάτι. Από τους προημιτελικούς με τη Σιένα, πέρυσι, και εντεύθεν, ο Σπανούλης κατάφερε να βάλει τους συμπαίκτες του στο κόλπο και να τους κάνει να νιώθουν σίγουροι για τους εαυτούς τους. ΕΛΑΦΡΥ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Διαμαντίδης.

ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ ΔΙΑΔΟΧΗ: Ο Διαμαντίδης αποκλήθηκε «νέος Κούκοτς» και ο Σπανούλης «νέος Γκάλης». Με τον καιρό η πρώτη «προσομοίωση» ξεχάστηκε, ενώ η δεύτερη υπενθυμίζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΠΙΟ ΤΑΙΡΙΑΣΤΟ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ: Ο Σπανούλης έχει το «Kill Bill» και το «V Span», ο Διαμαντίδης έχει το «3 D» και το «Χταπόδι». Το παρατσούλι του Διαμαντίδη είναι πολύ ταιριαστό ανάμεσα στα χρόνια, όντως μπορεί ο αντίπαλος να νιώθει ότι είναι σε δύο σημεία ταυτοχρόνως. Βεβαίως, το πρώτο παρατσούκλι του Σπανούλη είναι από ταινία του Ταραντίνο. ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Ισοπαλία.

ΑΘΕΛΗΤΗ ΚΩΜΩΔΙΑ: Κανείς τους δεν είναι Παπαλουκάς, που κάνει γκριμάτσες στο παρκέ, ειδικά όταν χάνει κρίσιμες ελεύθερες βολές. Ο Διαμαντίδης έχει μία δήλωση μετά από ένα ματς, που λέει σε ξένο δημοσιογράφο, «εντάξει… we won», καθώς χρησιμοποιεί στις συνεντεύξεις του, στις περισσότερες περιπτώσεις, τις λέξεις «εντάξει», «κοίτα», «άκου», για να ξεκινήσει την φράση του. Ο Σπανούλης, από τη μεριά του, δεν έχει κάποια φάση που να θυμάσαι. Μπορεί να χαμογελάσει ξαφνικά και αυτό είναι όλο. ΕΛΑΦΡΥ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Διαμαντίδης.

ΠΙΟ ΤΑΙΡΙΑΣΤΟ ΟΝΟΜΑ: Τα δύο «Δ» που... διαθέτει ο Διαμαντίδης είναι μπόνους στην καλαισθησία του ονόματός του, παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να το ακούσει ολόκληρο όπως ο Σπανούλης, στον ρυθμό, μάλιστα, τραγουδιού των White Stripes (Seven Nation Army). ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Ισοπαλία.

ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΗΣ: Μία δύσκολη κατηγορία, όσο και σύγκριση. Ο Διαμαντίδης είναι ο ιδεατός συμπαίκτης. Αυτό που συμβαίνει με τον Διαμαντίδη, είναι ότι οι συμπαίκτες του απολαμβάνουν να παίζουν με τον ίδιο, κάτι που συμβαίνει με τον Τόνι Κούκοτς, τον Ρίκι Ρούμπιο, τον Μαρκ Γκασόλ, τον Αρβίντας Σαμπόνις και αυτό είναι όλο, χοντρικά. Ο Σπανούλης δεν είναι ο ιδεατός συμπαίκτης, διότι «αναγκάζει» τους συμπαίκτες του να παίζουν καλά. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, πάει να πει η νίκη και, στο τέλος, η επιτυχία, παρ’ όλα αυτά ο Σπανούλης δεν έχει ανοχή σε καταστάσεις που δεν του αρέσουν και σε ανυπάκουους. ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Διαμαντίδης.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΗ WIKIPEDIA: Ας πούμε ότι δεν θα έλεγα σε κανέναν «ουάου, μπες στη Wikipedia να δεις τις σελίδες των Διαμαντίδη και Σπανούλη». Υπάρχουν σχετικές παραπομπές σε κείμενα που έχουν γραφτεί. Η πιο εντυπωσιακή αθλητική σελίδα στη Wikipedia, ειρήσθω εν παρόδω, είναι του Μάικλ Φελπς. Αρκεί να πατήσεις το medal show, που υπάρχει δεξιά. Απλώνεται χρυσάφι. ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Ισοπαλία.

ΛΑΤΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥΣ: Υπάρχουν δύο λόγοι που παίρνει το ελαφρύ προβάδισμα ο Διαμαντίδης. Ο πρώτος είναι ότι βρίσκεται περισσότερα χρόνια στον Παναθηναϊκό από ό,τι ο Σπανούλης στον Ολυμπιακό, από το 2004 δηλαδή, και ο δεύτερος είναι ότι οι οπαδοί του Παναθηναϊκού έχουν μόνο το μπάσκετ για να ασχολούνται τα τελευταία χρόνια, οπότε το ενδιαφέρον δεν είναι ισομερές. Ο Ολυμπιακός έχει τύχει να κάνει, σε μία εβδομάδα, 10 νίκες σε μπάσκετ, βόλεϊ και πόλο και μία ισοπαλία στο ποδόσφαιρο, με τα επτά παιχνίδια εξ αυτών να είναι πλέι οφ. ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Διαμαντίδης.

ΠΙΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει δύο σερί πάλαι ποτέ Κύπελλα Πρωταθλητριών, η πρώτη ομάδα μετά τη Μακάμπι Τελ Αβίβ το 2004 και το 2005 που τα καταφέρνει. Ο Παναθηναϊκός πήρε τρεις Ευρωλίγκες μέσα σε πέντε χρόνια, σε μονά έτη, το 2007, το 2009 και το 2011. Η σύγκριση μοιάζει δύσκολη. Παρ’ όλα αυτά τα δύο σερί έχουν βάλει τον Ολυμπιακό σε ένα μονοπάτι στη μυθιστορία που ο Παναθηναϊκός δεν είχε την τύχη να βρεθεί. Μπορεί ο κορμός των «ερυθρόλευκων» να έμεινε σχεδόν ίδιος, αλλά ο προπονητής άλλαξε και ο Ολυμπιακός βρέθηκε να παίζει τέσσερις τελικούς πέρυσι: με την Κίμκι για να πάει στους προημιτελικούς, με την Εφές Πίλσεν στον πέμπτο προημιτελικό, με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στους «4» και με τη Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό. Αυτό και μόνο δείχνει το μεγαλειώδες του επιτεύγματος της επανάληψης, με τον Παναθηναϊκό να μη δυσκολεύεται, σε αυτές τις τρεις περιπτώσεις, να φθάσει ως τον τελικό της διοργάνωσης κατ’ αυτόν τον τρόπο. Συν τοις άλλοις, ο Ολυμπιακός βρίσκεται ακόμα μέσα στη δυναστεία του και συγκαταλέγεται, επίσης, οριστικά μέσα στις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Μόνο σε μία περίπτωση, από το 2007 και μετά, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να βρεθεί σε Final 4 μετά από χρονιά που έπαιξε στην Ευρωλίγκα: το 2012. Από τη μεριά του, ο Ολυμπιακός δεν έχει παίξει σε Final 4, από το 2009 και μετά, μόνο το 2011. Τα 3 Κύπελλα Πρωταθλητριών σε 5 χρόνια είναι απίθανο κατόρθωμα, αλλά τα δύο συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών, με τον Ολυμπιακό να είναι η τρίτη ομάδα που τα καταφέρνει μέσα σε 25 χρόνια, και με το μπάσκετ στη «χρυσή» εποχή του, πιο θεαματικό και πιο σκληρό από ποτέ, είναι λίγο μεγαλύτερο. ΕΛΑΦΡΥ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ: Η αλήθεια είναι ότι εδώ δεν θυμάσαι μία πραγματικά αξιομνημόνευτη συνολικά (μια και το τρίποντο με τη Γαλλία βρίσκεται στη μυθιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ) εμφάνιση από τον Διαμαντίδη. Μπορεί να έπαιξε στην Εθνική από το 2002 έως το 2010, αλλά δεν υπήρξε εμφάνιση που ήταν one man show, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι δεν ήταν εντυπωσιακός στα μεγάλα παιχνίδια και θετικός στη συντριπτική πλειοψηφία αυτών. Ο Διαμαντίδης- που έχει για ατομικό ρεκόρ του 23 πόντους με την Κροατία, στο Ευρωμπάσκετ του 2007, σε ματς που ο Σπανούλης πέτυχε το νικητήριο σουτ- έπαιξε καλά σε δύο ματς που ο Σπανούλης έπαιξε καλύτερα: στη σπουδαιότερη νίκη στην ιστορία της εθνικής ομάδας μπάσκετ, το 101-95 επί των Αμερικάνων την 1η Σεπτεμβρίου του 2006 και στον ημιτελικό της Μαδρίτης με την Ισπανία, στο Ευρωμπάσκετ του 2007. Ο Σπανούλης, δε, συνεχίζει τις εκπληκτικές εμφανίσεις: ήταν απίθανος στον προημιτελικό με την Αργεντινή στο Πεκίνο, ήταν εξαιρετικός στον μικρό τελικό με τη Σλοβενία στην Πολωνία, στο «καταραμένο» ματς με τη Νιγηρία στο προολυμπιακό του Καράκας, έπαιξε θαυμάσια και με την Ισπανία σε αυτό το Ευρωμπάσκετ, στην πρώτη νίκη της εθνικής ομάδας στο τουρνουά. Ατομικό ρεκόρ, οι 28 πόντοι με το Πουέρτο Ρίκο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2010. ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΠΙΟ ΑΛΤΡΟΥΙΣΤΗΣ ΠΑΙΚΤΗΣ: Ο Διαμαντίδης είναι φύσει αλτρουιστής παίκτης. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχεις τη σωστή θέση και να μην πάρεις την μπάλα από τον Διαμαντίδη. Είναι ο λόγος που ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς τελειοποίησε το όνειρο του Άτσα Νίκολιτς και ο Παναθηναϊκός έπαιξε φανταστικά την έξτρα πάσα όλα αυτά τα χρόνια. Ο Διαμαντίδης βρίσκεται σε εκείνη την κατηγορία παικτών που σε κάνουν να χαίρονται που παίζεις μαζί τους. Ο Σπανούλης δεν βρίσκεται σε αυτήν την κατηγορία, αλλά έχει μάθει με τα χρόνια να γίνεται αλτρουιστής, να αφήνει το «εγώ» του ήσυχο και να σκοτώνει το υπερεγώ. Η πάσα στον Πρίντεζη, στον τελικό της Κωνσταντινούπολης με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, είναι το καλύτερο παράδειγμα. ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Διαμαντίδης.

MR. CLUTCH: Ο Διαμαντίδης έχει το τρίποντο στη Μάλαγα- και γενικότερα το ρεσιτάλ του σε εκείνο το ματς- την εκπληκτική εμφάνισή του με την Ολίμπια Λιουμπλιάνας, και τους 13 πόντους στα τελευταία 75 δευτερόλεπτα και το τελευταίο καλάθι που έστειλε το ματς στην παράταση, το τρίποντο στη Μάλαγα, το τρίποντο στη Βαρκελώνη, το καλάθι στην παράταση του τρίτου τελικού το 2006, το τρίποντο στον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ του 2005 με τη Γαλλία. Ο Σπανούλης έχει το τρίποντο στο ματς με την Κροατία στον δεύτερο όμιλο του Ευρωμπάσκετ του 2007, ένα τρίποντο με τον Άρη στο «Αλεξάνδρειο». Επίσης, ένα σουτ με την Κίμκι, στον δεύτερο όμιλο της Ευρωλίγκας. Κανένας από τους δύο, πάντως, δεν διστάζει να πάρει την μπάλα και να σουτάρει στα τελευταία λεπτά, αλλά δεν θα πάρει την μπάλα για να το εκβιάσει. Βεβαίως, το mr. clutch δεν μεταφράζεται μόνο έτσι, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση. ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Διαμαντίδης.

ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: Ο Διαμαντίδης πήγε από τον Ηρακλή στον Παναθηναϊκό, έπεσε πάνω στον Ομπράντοβιτς και αυτό είναι όλο. Το περιβάλλον για εκείνο ήταν ιδανικό: η ομάδα του νικούσε και πριν από αυτόν, είχε έναν μεγάλο αρχηγό, τον Φραγκίσκο Αλβέρτη και η διαδοχή έγινε αρμονικά, με σπουδαίους συμπαίκτες να τον στηρίζουν. Ο Σπανούλης πήγε στον Ολυμπιακό, που είχε να κατακτήσει πρωτάθλημα από το 1997, βρέθηκε σε μία ομάδα η οποία είχε αφήσει τα αστέρια της να φύγουν (Τσίλντρες, Κλέιζα), έγινε ο αρχηγός της και το… έμβλημα στην αντίστασή της. Ασφαλώς για εκείνον το να φθάσει στην κορυφή, της Ευρώπης και της Ελλάδας, ήταν κατά πολύ δυσκολότερο. ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΠΙΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΣ: Μέσα στα χρόνια ο Βασίλης Σπανούλης έχει αποκτήσει επαφή με δημοσιογράφους, ακόμα και σε σημείο να μη λέει πράγματα που είναι από κασέτα, που λένε. Εντυπωσιακό είναι το σκηνικό στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού στο Λονδίνο, όταν ο Σπανούλης μίλησε άψογα αγγλικά στους δημοσιογράφους και στις κάμερες που τον είχαν περιτριγυρίσει. Ο Διαμαντίδης, από τη μεριά του, δεν μιλάει πολύ και αυτό είναι που κρατάει ένα μυστήριο. Οι συνεντεύξεις του Διαμαντίδη έχουν περισσότερη πλάκα, αφού οι μονολεκτικές απαντήσεις φέρνουν την περισσότερη αμηχανιά. Και αναδεικνύουν το γεγονός ότι, μπρος στην ταχύτητα που συμβαίνουν τα γεγονότα, οι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να κάνουν ερωτήσεις αν δεν τους βοηθήσει ο αθλητής. ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ: Ο Διαμαντίδης λέει ότι δεν χωράει στο ΝΒΑ και για αυτόν τον λόγο δεν έκανε το ταξίδι για να βρεθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και να δοκιμάσει στο πρωτάθλημα-όνειρο για κάθε αθλητή. Μπαίνει κατευθείαν στην κατηγορία «Ντέγιαν Μποντιρόγκα», ο οποίος επίσης δεν δοκίμασε. Από τη μεριά του, ο Σπανούλης δοκίμασε στο ΝΒΑ, πήγε στο Χιούστον για να παίξει με τους Ρόκετς για μία χρονιά, τη σεζόν 2006-07 και έφυγε επειδή δεν έπαιζε. Ο Σέιν Μπάτιερ, πρωταθλητής με τους Χιτ, τόνισε ότι η τότε ομάδα του έκανε λάθος στην περίπτωση του Σπανούλη, αλλά είναι αλήθεια ότι ο αρχηγός του Ολυμπιακού βιάστηκε να φύγει. Πάντως, διέβη τον Ρουβίκωνα και βρέθηκε στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ: Από το 2004 παίζει στην εθνική ομάδα μπάσκετ ο Βασίλης Σπανούλης και μόνο μία φορά, το καλοκαίρι του 2011, έμεινε εκτός λόγω τραυματισμού, δηλαδή ήταν αδύνατον να βρίσκεται στην εθνική ομάδα. Ο Σπανούλης δήλωσε, μετά το Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας, ότι θα είναι πάντα διαθέσιμος για την εθνική ομάδα. Εννοείται ότι αυτός είναι ο ορισμός της πίστης. Από την άλλη μεριά, ο Διαμαντίδης δεν είναι άπιστος. Μπορεί από το 2010 να έκλεισε τις πόρτες της εθνικής ομάδας και να το έκανε με επίσημη δήλωση, αλλά η πίστη του σε αυτήν- και αυτό είναι αληθές- φαίνεται από το γεγονός ότι το εννοούσε ότι θα αποχωρήσει. Δεν έκανε, παραδείγματος χάρη, ό,τι ο Παπαλουκάς, όταν ζήτησε να ξεκουραστεί λίγο καιρό παραπάνω για να αποφύγει το τρέξιμο στα βουνά και να μπει σε πιο προχωρημένο στάδιο της προετοιμασίας, ή ό,τι άλλοι παίκτες, που επειδή δεν θα βρίσκονται σε μεγάλη διοργάνωση φεύγουν από την προετοιμασία για να μη χάνουν τον καιρό τους. Παρ’ όλα αυτά, ο Βασίλης Σπανούλης με τον Νίκο Ζήση (και τον Γιάννη Μπουρούση) είναι οι πιο πιστοί στρατιώτες της εθνικής ομάδας την τελευταία δεκαετία. ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΞΩΘΕΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑ: Μετά τη φυγή του από την εθνική ομάδα, το 2010, συγκεντρώθηκαν δηλώσεις από πάρα πολλούς ανθρώπους του μπάσκετ οι οποίοι αποθέωναν τον αριστερόχειρα περιφερειακό, πολλοί εκ των οποίων, κυρίως προπονητές, τον παρακαλούσαν να επιστρέψει στην εθνική ομάδα, να το καλοσκεφτεί και να επιστρέψει. Ο Σπανούλης έχει το κατευώδιο του Νίκου Γκάλη, ο οποίος τον έχρισε διάδοχό του- έστω κι αν δεν το έκανε ζεστά- ο Κριστιάν Καρεμπέ τον αποκάλεσε «Ζιντάν του Ολυμπιακού» και είναι ο νούμερο ένας στόχος όλων των αντίπαλων ομάδων, σε σημείο που ο προσδιορισμός «Καταπληκτικός» μοιάζει να έχει αντικαταστήσει το Βασίλης. ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

«ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΕΧΑΣΕ»: Όταν ο Διαμαντίδης παίρνει το τελευταίο σουτ μίας αναμέτρησης που βρίσκεται στον πόντο, οι περισσότεροι από τους θεατές του παιχνιδιού θεωρούν ότι θα μπει. Αν δεν μπει, τότε βρίσκονται στην «δεν το πιστεύω ότι το έχασε» διάσταση. Δεν το χωράει, στην πραγματικότητα, το μυαλό σου. Σε αναλογία είναι σαν να έχει τελευταίο σουτ στο «Μπόστον Γκάρντεν» για λογαριασμό των Σέλτικς σε παιχνίδι πλέι οφ ο Λάρι Μπερντ. Ο Σπανούλης δεν είναι πολύ απομακρυσμένος από αυτό. Ξέρεις ότι το θέλει το σουτ, ότι έχει την αυτοπεποίθηση να το κάνει, ότι μπορεί να το βάλει, στις περισσότερες περιπτώσεις. Η πιο κλασική «δεν το πιστεύω ότι το έχασε» στιγμή του Σπανούλη είναι το τρίποντο με την Αργεντινή στον προημιτελικό του Πεκίνου. Απλώς δεν γίνεται να το έχει χάσει. Παρ’ όλα αυτά… ΕΛΑΦΡΥ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Διαμαντίδης.

ΠΙΟ ΚΑΚΟΠΙΣΤΗ ΚΡΙΤΙΚΗ: Εντάξει, ο Διαμαντίδης δεν απολαμβάνει την εύφημο μνεία από τους φίλους του Ολυμπιακού, οι οποίοι περισσότερο σατιρίζουν το γεγονός ότι έχει στεφθεί διάδοχος του Νίκου Γκάλη. Φυσικά, ο λόγος δεν γίνεται για εκείνους που ρίχνουν ασύστολα κατάρες, τόσο στον αριστερόχειρα του Παναθηναϊκού όσο και στον Σπανούλη. Από την άλλη μεριά, ο άσος του Ολυμπιακού επικρίνεται από πράσινες εφημερίδες, που του έχουν βγάλει ψευδώνυμο από τη στιγμή που έφυγε από τον Παναθηναϊκό για τον Ολυμπιακό. Θεωρούν ότι έφυγε για τα χρήματα, αλλά η ισχυρή ένδειξη εναντίον του ήρθε φέτος, με το νέο συμβόλαιο που υπέγραψε και το οποίο θα του αποδώσει λιγότερα χρήματα από αυτά που έπαιρνε και λιγότερα χρήματα από αυτά που θα έπαιρνε στην ΤΣΣΚΑ. ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟΤΕΡΗ ΑΤΟΜΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ: Ο Σπανούλης είναι τρεις φορές MVP σε Final 4 της Ευρωλίγκας (το 2009, το 2012 και το 2013), κάτι που έχει κάνει μόνο ο Τόνι Κούκοτς, αλλά η διαφορά είναι η εξής: ο Κούκοτς δεν άξιζε, ξεκάθαρα, να είναι τη μία (όταν ο Ζόραν Σάβιτς, το 1991 στο Παρίσι, άθροισε συνολικά 52 πόντους σε ημιτελικό και τελικό) και τη δεύτερη η ομάδα του δεν πήρε το Κύπελλο Πρωταθλητριών (το 1993, όταν νίκησε η Λιμόζ). Ο Διαμαντίδης, από τη μεριά του, ήταν το 2007- μία απόφαση αμφιλεγόμενη, μια και ο Ραμούνας Σισκάουσκας είχε κάνει επίσης δύο εκπληκτικά παιχνίδια στο Final 4 της Αθήνας- και το 2011, απολύτως δίκαια. Ο Διαμαντίδης ήταν ο κορυφαίος παίκτης της Ευρώπης για το 2007 (πολυτιμότερος παίκτης της Ευρωλίγκας, το 2011, και έξι φορές καλύτερος αμυντικός), ενώ ο Σπανούλης ο κορυφαίος παίκτης της Ευρωλίγκας για το 2013. Ο Διαμαντίδης ήταν τέσσερις φορές στη βασική πεντάδα και ο Σπανούλης δύο. Η διαφορά βρίσκεται στο ένα MVP που ξεχωρίζει τους δύο παίκτες. Δηλαδή σε εκείνο του Βερολίνου, το 2009. Ο Σπανούλης ήταν Πολυτιμότερος Παίκτης στο Final 4, αν και δεν θεωρούνταν ο ηγέτης της ομάδας του. Εκείνη τη χρονιά, μάλιστα, μετά το ξέσπασμα του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς μετά από ένα ματς με την Πρόκομ Τρεφλ, στο οποίο τον «φωτογράφισε», δημοσιογράφοι πράσινης εφημερίδας είχαν πάρει εντολή να μην γράφουν το όνομα του Σπανούλη! ΕΛΑΦΡΥ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ: Με βάση τα στατιστικά του ΕΣΑΚΕ, ο Βασίλης Σπανούλης είχε την καλύτερη συγκομιδή σε πόντους στα πλέι οφ της χρονιάς 2011-12, που πέτυχε 14,3 ανά μέσο όρο σε 26,5 λεπτά συμμετοχής. Ο Σπανούλης έπαιξε και στα 10 παιχνίδια και είχε 43-40-80% σε δίποντα τρίποντα και βολές. Μαζί με 2,5 ριμπάουντ, 5,2 ασίστ και μισό κλέψιμο ανά παιχνίδι. Ρανκ 14,6. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης, από την πλευρά του, είχε την καλύτερη συγκομιδή του στη συγκεκριμένη διοργάνωση επίσης. Είχε 10,8 πόντους μέσο όρο σε 26,7 λεπτά σε 9 παιχνίδια. Με σπασίματα 58-36-92% σε δίποντα, τρίποντα και βολές. Είχε, επίσης, 2,5 ριμπάουντ, 4 ασίστ και ένα κλέψιμο ανά παιχνίδι, με ρανκ 14,36. Στην Ευρωλίγκα, τώρα, ο Διαμαντίδης είχε για κορυφαία χρονιά τη σεζόν 2010-11, με 12,5 πόντους σε 30,3 λεπτά συμμετοχής στα 22 παιχνίδια που είχε παίξει ο Παναθηναϊκός. Τα σπασίματά του, 53-37-87,2%, με 3,9 ριμπάουντ, 6,2 ασίστ, 1,6 κλεψίματα και 3 λάθη. Σε αυτή τη διοργάνωση, ο Διαμαντίδης είχε μέσο όρο 18 πόντους με 39,1% στα δίποντα, 42,4% στα τρίποντα και 84,4 στις βολές, 3,3 ριμπάουντ, 4,8 ασίστ, 4,5 λάθη και 1,3 κλεψίματα στους προημιτελικούς με την Μπαρτσελόνα. Ο Σπανούλης, από τη μεριά του, έκανε όργια τη σεζόν 2011-12, όταν έπαιξε σε 21 ματς και είχε 16,7 πόντους σε 29,7 λεπτά συμμετοχής. Με σπασίματα 53,7-38,6-82,7%, 2 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 3,7 λάθη και 0,7 κλεψίματα ανά ματς. Ο γκαρντ του Ολυμπιακού ήταν οργιαστικός σε δύο υποκατηγορίες στη σεζόν: στην κανονική περίοδο, που είχε 19,8 πόντους σε 30,3 λεπτά συμμετοχής, σε 9 ματς, με 59,7-44,1-88,1%, 1,8 ριμπάουντ, 4,9 ασίστ, 0,7 κλεψίματα και 3,7 λάθη, στην κορυφαία κανονική περίοδο Ελληνα στην Ευρωλίγκα, και στο Final 4: 18 πόντοι μέσο όρο σε 31,1 λεπτά συμμετοχής, με 38,5-40,7-72,7%, 1,5 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 4 λάθη. ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΗ ΣΥΖΥΓΟΣ: Εντάξει, μιλάμε για μία Σταρ Ελλάς, μία καλλονή. Η Ολυμπία Χοψονίδου κερδίζει τη σύγκριση, αλλά η Βερίνα Χιώτη δεν βρίσκεται σε πολύ μεγάλη απόσταση. Ισα ίσα. ΕΛΑΦΡΥ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΞΕΣΠΑΣΜΑΤΑ: Ο Σπανούλης είναι σκόρερ ολκής και είναι απόλαυση να τον βλέπεις να δείχνει την… εξειδίκευση στον τομέα του. Μπορεί να βάζει 10 πόντους στη σειρά χωρίς πρόβλημα και χωρίς να πιέζεται. Ο Διαμαντίδης μπορεί, επίσης, να κάνει το ίδιο: συνεχόμενα τρίποντα σε τελικούς πρωταθλήματος και σε ευρωπαϊκά ματς, όπως οι 13 που έβαλε σε 75 δευτερόλεπτα στη Μάλαγα. Βεβαίως, τα τρία διαδοχικά τρίποντα του Σπανούλη με τη Ρεάλ Μαδρίτης και τα 5 στο δεύτερο ημίχρονο είναι μία στιγμή μαγείας, μία από τις τοπ αθλητικές στιγμές το 2013. ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ: Ο Βασίλης Σπανούλης είναι, ώρες ώρες, τρομακτικός στο παρκέ και στα τελευταία λεπτά ενός κρίσιμου ματς μπορεί να κάνει τη διαφορά. Μπορεί, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα την κάνει. Οι συμπαίκτες του Διαμαντίδη στον Παναθηναϊκό νιώθουν περισσότερη ασφάλεια όταν ο αρχηγός τους κρατάει την μπάλα στα τελευταία λεπτά μίας κρίσιμης αναμέτρησης. Είναι στατιστική. ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Διαμαντίδης.

ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ: Είναι πολλές εκείνες οι στιγμές που οι δύο παίκτες ήταν πρωταγωνιστές, χωρίς να είναι απαραιτήτως σκόρερ. Οι πιο σημαντικές: η τάπα του Διαμαντίδη στον Άκερ- μόνο που κρίθηκε και σε αυτήν εκείνος ο τελικός με τον Ολυμπιακό- και το κλέψιμο στον Μουλαομέροβιτς με την ασίστ στον Μπατίστ σε ντέρμπι της κανονικής περιόδου. Ο Σπανούλης έχει να αντιπαρατάξει το… σαφές: την πάσα στον Πρίντεζη για το νικητήριο σουτ στον τελικό της Ευρωλίγκας το 2012. Πιο σημαντική στιγμή, ασφαλώς, είναι εκείνη που έφερε ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Ο Δημήτρης Διαμαντίδης μοιάζει ακατάβλητος στο παρκέ, στον τρόπο που κάνει καλύτερους τους συμπαίκτες του και στις απαιτήσεις που έχει από αυτούς. Συνήθως είναι Αλλά σαν τον Σπανούλη δεν είναι, διότι μοιάζει να μην έχει χρειαστεί να πέσει για να ξανασηκωθεί. Ο Σπανούλης της σεζόν 2011-12 ανέλαβε να οδηγήσει τον Ολυμπιακό όσο μακρύτερα γίνεται, να αποδείξει ότι η ομάδα του δεν είναι του πεταμάτου όσο εκείνος παίζει σε αυτή, και βρέθηκε με ένα απίστευτο νταμπλ, που ξεπερνάει κάθε φαντασία. Ο Σπανούλης είναι ο σκληρότερος, διανοητικά, παίκτης του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ξεκάθαρα. ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΠΙΟ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ ΞΕΠΕΤΑΓΜΑ: Ο Σπανούλης ήταν στις μικρές εθνικές ομάδες, έπαιζε καλά από την παιδική ηλικία του, ήταν από μικρός ηγέτης της ομάδας του. Οι προοπτικές υπήρχαν και ήταν ξεκάθαρες. Ο Διαμαντίδης, από τη μεριά του, εμφανίστηκε αναπάντεχα στα 19 του, χωρίς να τον ξέρει κανείς, και έκανε εντυπωσιακή καριέρα, χωρίς να έχει καμία υποδομή μέσα από τις μικρές εθνικές ομάδες, βγαίνοντας σχεδόν αυτόφωτα. Εντυπωσιακό, αν μη τι άλλο. ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Διαμαντίδης.

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΣΤΟ YOUTUBE: Όταν βλέπεις ένα αφιέρωμα σε παίκτη, που έχει σάουντρακ, θέλεις να είναι δραματικό. Τα ωραία βίντεο που αφορούν στον Σπανούλη δεν είναι μόνο ωδή στις δυνατότητές του, αλλά έχουν και το στοιχείο της αυταπάρνησης. Ενώ ο Διαμαντίδης βάζει τρίποντα, κάνει απίστευτες τάπες και ασίστ, ο Σπανούλης πέφτει κάτω από σκληρά μαρκαρίσματα των αντίπαλων, βρίσκεται στα σκοινιά και ξανασηκώνεται για τη νέα αντεπίθεση. Στο κομμάτι της έμπνευσης, η απόσταση είναι πελώρια. ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΗΜΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ: Πλην της φάσης που έγινε στον τελικό του Κυπέλλου, όταν ο Διαμαντίδης κρατώντας την μπάλα και πανηγυρίζοντας έδωσε το χέρι του στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι χρησιμοποιούσαν το όνομά του για λόγους εντυπωσιασμού. Ήταν πάνω από μία οι φορές που έμπαιναν στα αποδυτήρια μετά την κατάκτηση ενός τίτλου και ανακοίνωναν την επέκταση συμβολαίου του με τον Παναθηναϊκό. Από την άλλη μεριά, ο Σπανούλης έχει σεβασμό στους προέδρους του Ολυμπιακού ενώ χαρακτηριστική ήταν η κίνησή του να δώσει το τρόπαιο της Ευρωλίγκας στον Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο. Ο σεβασμός δεν έχει μετατραπεί σε οικειότητα, τουλάχιστον σε αυτήν που φαίνεται ότι έχει ο Διαμαντίδης με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Διαμαντίδης.

ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟΝ… ΕΧΘΡΟ ΣΟΥ: Ο Διαμαντίδης μπορεί να είναι το αντίπαλο δέος για τον Ολυμπιακό- και μέσα από το μίσος να έχει κερδίσει τον σεβασμό των «ερυθρόλευκων» φιλάθλων- ωστόσο δεν έχει σημαντικούς εχθρούς μέσα στο μπάσκετ. Αντιθέτως, ο Σπανούλης έχει έναν, που δείχνει την εμβέλεια της προσωπικότητάς του. Ο περιφερειακός του Ολυμπιακού ανάγκασε τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς να μην του μιλάει- όχι να αδιαφορεί: να μην του μιλάει- και όταν κάποιος σαν τον Ομπράντοβιτς δεν σου μιλάει, σημαίνει ότι τα έχεις καταφέρει πολύ καλά. ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΓΟΥΡΙ: Η ιστορία ότι όταν η γυναίκα του Σπανούλη είναι έγκυος, ο Ολυμπιακός παίρνει την Ευρωλίγκα. Τη λες μέχρι και για να εντυπωσιάσεις. ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ: Σπανούλης.

Όπως αποτυπώθηκε η σύγκριση, ο Σπανούλης έχει το προβάδισμα σε αυτήν. Επανάληψη μήτηρ μαθήσεως: δεν γίνεται να συγκριθούν οι δύο παίκτες, διότι είναι διαφορετικοί στον τρόπο παιχνιδιού τους, ο ρόλος τους είναι συνήθως διαφορετικός. Παρ’ όλα αυτά, είχαν πολύ ενδιαφέρον οι κατηγορίες και η συρραφή τους εξέπεμπε ενθουσιασμό. Το μπάσκετ, βεβαίως, δεν είναι τόσο επιφανειακό. Ένας από τους πιο συναρπαστικούς πόιντ γκαρντ του κόσμου, ο Ρίκι Ρούμπιο, πιθανότατα να στραπατσαριζόταν σε οποιαδήποτε σύγκριση με ομολόγους του στο ΝΒΑ, μόνο που ενδεχομένως η ομάδα του να μην τον αντάλλαζε με κανέναν, ούτε καν με τον Κρις Πολ. Σε ό,τι αφορά την εποχή των δύο αυτών παικτών, η οποία δεν τελείωσε αλλά συνεχίζεται με ενδιαφέρον αμείωτο, μπορεί να πει κάποιος ότι είναι από τις καλύτερες που διανύει το ελληνικό μπάσκετ. Ίσως στο επόμενο «σπάσιμο» να ενώσουν τις δυνάμεις τους, μαζί με τους υπόλοιπους κορυφαίους Έλληνες παίκτες των σύγχρονων καιρών και να τα βάλουν με τον παντοδύναμο Νίκο Γκάλη και την παρέα του, για να βγει και εκεί ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!