Ενα τέρας δύναμης με τεράστια καρδιά!

Δευτέρα, 19 Ιουνίου 2017 - 21:30

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

Σ’ ένα μικρό σπίτι στην Κινσάσα του Ζαΐρ, επτά αδέρφια «θρέφονταν» απ’ τα όνειρά τους καθώς μεγάλωναν. Ενα εξ αυτών πήρε το όνομά του απ’ την ευχαρίστηση προς τα θεία. Μόλις γεννήθηκε, η μητέρα του φώναξε «σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου!» και κάπως έτσι προέκυψε το Ντιεμερσί (Dieu, merci!), που αποτελούσε τον πρώτο λόγο, για τον οποίο όλοι στην αρχή αναρωτιόντουσαν ποιος είναι αυτός ο τύπος με το περίεργο όνομα. Μόλις, όμως, άρχισε να ξεδιπλώνει το ποδοσφαιρικό του ταλέντο, διαφοροποιήθηκε και η… αιτία επίκλησης των θείων. Ο Ντιεμερσί Μποκανί έρχεται στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού, έχοντας έναν και μοναδικό σκοπό. Να συνεχίσει να κάνει αυτό που γνωρίζει άριστα: να φορτώνει, δηλαδή, τις αντίπαλες εστίες με γκολ.

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΚΕΤΟ «ΧΡΥΣΑΦΙ»

Από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε, ο 31χρονος επιθετικός φρόντισε να δείξει ότι διαθέτει την «πάστα» του σκόρερ. Αναδείχθηκε κορυφαίος γκολτζής (με 16 τέρματα) στο πρωτάθλημα του Κονγκό το 2004, με τη φανέλα της Κινσάσα Μπελ’ Ορ και προσέλκυσε το ενδιαφέρον της κορυφαίας ομάδας της χώρας, της Μαζέμπε, όπου και μετακινήθηκε τον χειμώνα του 2005. Οι Βέλγοι, που παραδοσιακά έχουν αναπτυγμένα δίκτυα σκάουτινγκ στις χώρες της Αφρικής, δεν άργησαν να τον ανακαλύψουν και έπειτα από ένα σύντομο διάστημα δανεισμού του στην Αντερλεχτ (με 4 γκολ σε 9 εμφανίσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός χατ τρικ κόντρα στην Μπέβερεν), η Σταντάρ Λιέγης ήταν εκείνη που τον απέκτησε το καλοκαίρι του 2007. Πλήρωσε, μάλιστα, κάτι περισσότερο από 1 εκατ. ευρώ στη Μαζέμπε και ήταν η απαρχή μίας σειράς «χρυσοφόρων» μετακινήσεων, ενδεικτικών της αξίας του Μποκανί. Το εύκολο γκολ, άλλωστε, πάντοτε καλοπληρώνεται και ο διεθνής στράικερ έχει εμπλακεί σε μεταγραφές που προσεγγίζουν συνολικά τα 25 εκατ. ευρώ!

Στη Σταντάρ Λιέγης πέρασε τρία εξόχως εποικοδομητικά χρόνια, με 50 γκολ και 21 ασίστ σε 120 ματς και όταν προέκυψε το ενδιαφέρον της Μονακό, ούτε ο ίδιος μπορούσε ν’ αρνηθεί τη μετακόμιση σ’ ένα καλύτερο πρωτάθλημα, ούτε και η Σταντάρ τα 7 εκατ. ευρώ της προσφοράς. Στη Γαλλία δεν «κόλλησε», η γερμανική διέξοδος προς τη Βόλφσμπουργκ ήταν προσωρινή και το 2011 η Αντερλεχτ κατέβαλε 3 εκατ. ευρώ για να τον ξαναπάρει στο Βέλγιο, υπογράφοντας μαζί του συμβόλαιο τριετούς διάρκειας. Ο ενθουσιασμός του ήταν μεγάλος, ωστόσο η μοίρα τού επεφύλασσε άσχημο παιχνίδι.

ΒΓΗΚΕ MVP ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟ ΓΙΟ ΤΟΥ

Ο τραυματισμός στο γόνατο, που τον άφησε κοντά στους δύο μήνες εκτός αγωνιστικών χώρων, ήταν το έλασσον. Και πώς θα μπορούσε να «μετρηθεί» διαφορετικά, μπρος στο μείζον της απώλειας του δεύτερου παιδιού του. Ο Νταβίντ Μποκανί, το πεντάμηνο μωράκι του Ντιεμερσί, υπέστη καρδιακή προσβολή στον ύπνο του. Το δράμα του Κονγκολέζου επιθετικού συγκίνησε ολόκληρη την ποδοσφαιρική κοινότητα, αλλά ο ίδιος δεν το έβαλε κάτω. Ζήτησε να μπει γρήγορα στην ομάδα και έκανε την πίκρα και την οργή του κινητήριο δύναμη πάνω στο τερέν. Αλλοι στη θέση του θα είχαν καταρρεύσει. Εκείνος ολοκλήρωσε εκείνη τη σεζόν με 16 γκολ και 9 ασίστ σε 31 ματς, οδήγησε την ομάδα του στον τίτλο, βραβεύτηκε ως ο κορυφαίος παίκτης του πρωταθλήματος κι έκανε τον κόσμο της Αντερλεχτ να τον λατρέψει. Η επόμενη σεζόν ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακή από πλευράς σκοραρίσματος: με 27 γκολ και επτά ασίστ σε 38 αναμετρήσεις προσέλκυσε το πολύ… θερμό ενδιαφέρον της Ντιναμό Κιέβου, η οποία το καλοκαίρι του 2013 τα «έσκασε χοντρά» για να τον κάνει δικό της. Τοποθέτησε 11 εκατ. ευρώ πάνω στο τραπέζι και με δεδομένο ότι το συμβόλαιό του θα εξέπνεε έναν χρόνο αργότερα, η Αντερλεχτ τον έστειλε στην Ουκρανία. Εναν μόλις μήνα μετά την άφιξή του στα… κρύα, άρχισε να κάνει αυτό που γνωρίζει άριστα: να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα.

ΜΕ ΜΠΛΑΧΙΝ ΚΑΙ… ΙΝΤΕΓΕ

Μπορεί πολλοί Αφρικανοί ποδοσφαιριστές να δυσκολεύονται στην προσαρμογή τους, στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, ο Μποκανί όμως είχε μία διαφορετική οπτική της κατάστασης. «Κατά κάποιο τρόπο, το Κίεβο μού θυμίζει τη γενέτειρά μου. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στους δρόμους και πολλά μικρά μαγαζάκια», είπε όταν πήγε, υποκλινόμενος βαθιά και στον θρύλο του ουκρανικού ποδοσφαίρου και φυσικά της Ντιναμό Κιέβου: «Ηξερα τον Αντρί Σεφτσένκο από τότε που ζούσα στην Αφρική και για να είμαι ειλικρινής, ήταν το μοναδικό στοιχείο που ήξερα για την Ουκρανία! Είναι ένα πραγματικό σύμβολο για το ποδόσφαιρο της χώρας». Τον Μποκανί επέλεξε ο Ολεγκ Μπλαχίν και προτού πει το οριστικό «ΟΚ», ο Κονγκολέζος μίλησε και με τον… Ιντέγε Μπράουν, τη θέση του οποίου ουσιαστικά «έφαγε» στην ουκρανική ομάδα! Σκόραρε 16 γκολ, έδωσε και 11 ασίστ σε 33 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις, αλλά σύντομα η… αποξένωση και οι συνθήκες του πρωταθλήματος τον έκαναν να ψάξει την έξοδο διαφυγής. Οταν εμφανίστηκε η Νόριτς, την τελευταία ημέρα του Αυγούστου του 2015, δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά. Πάντοτε ονειρευόταν να παίξει στην Premier League και πίεσε την Ντιναμό να τον παραχωρήσει, έστω και με δανεισμό. Η εκκίνησή του ήταν μαγική: τρία γκολ στις πέντε πρώτες του παρουσίες στην ενδεκάδα. Πώς να μην τον λατρέψουν μεμιάς ο προπονητής και οι οπαδοί της Νόριτς;

«ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ»

Ο τεχνικός των «καναρινιών», Αλεξ Νιλ, τον είχε αποκαλέσει… «ένα μεγάλο παιδί, ένα… τέρας, με δύναμη τέτοια, που μας αλλάζει διάσταση ως ομάδα. Μας κάνει πιο επικίνδυνους επιθετικά. Προσφέρει στην ομάδα μεγαλύτερο μέγεθος μέσα στην περιοχή και είναι ένας παίκτης-κλειδί, ιδιαιτέρως στον αέρα. Οταν η μπάλα πηγαίνει στο “κουτί” από στατική φάση, έχει τον τρόπο να κερδίζει τους αμυντικούς και να παίρνει κεφαλιές». Οι οπαδοί της Νόριτς τον φώναζαν «Big Dave» (μεγάλο Ντέιβ, στην… αγγλιστί εκδοχή των αρχικών γραμμάτων του ονόματός του) και τα επτά γκολ που σημείωσε σε 30 ματς, δεν ήταν λίγα, αναλογιζόμενοι τη δυναμική της Νόριτς, τον τρόπο που αγωνιζόταν, αλλά και τη δυσκολία που αντιμετώπισε ο Μποκανί στη συνεννόηση. Παρακολούθησε μαθήματα αγγλικών και στην αρχή… «περπατούσε και χαμογελούσε πολύ, πιθανώς επειδή δεν καταλάβαινε ούτε λέξη απ’ όσα λέγαμε», όπως εξήγησε ο αρχηγός της Νόριτς, Ράσελ Μάρτιν. Τη δουλειά, πάντως, στο χορτάρι την έκανε και η επιστροφή στο Κίεβο έφερε νέα παραχώρηση, αυτή τη φορά για την Χαλ, σε μία περίεργη σεζόν -λόγω του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής κι ενός τραυματισμού που τον άφησε ενάμιση μήνα εκτός- την τελευταία προτού ο Μποκανί εγκαταλείψει μία και καλή την Ουκρανία, για να βρει ένα νέο και μόνιμο λιμάνι…

Ο ΜΠΟΚΑΝΙ ΕΚΤΟΣ ΤΕΡΕΝ

Οικογενειάρχης, ιδιαίτερος αλλά και… «ψυχούλα»

Ο Ντιεμερσί Μποκανί ποτέ δεν έκρυψε το έντονο ταπεραμέντο του. Προσπαθεί, βεβαίως, να κρατάει την προσωπική του ζωή μακριά από τα media, αλλά αυτό δεν είναι πάντοτε εύκολο. Γνώρισε την σύζυγό του, την Μαρλέν, το 2007 και παντρεύτηκαν ένα χρόνο αργότερα. Ο πρώτος τους γιος ονομάζεται επίσης Ντιεμερσί και ο δεύτερος, που γεννήθηκε το 2013 (κάτι παραπάνω από ενάμιση περίπου χρόνο μετά το χαμό του μωρού τους…) λέγεται Μπράντλεϊ και είδε το πρώτο φως αυτού του κόσμου στο Βέλγιο, μολονότι εκείνη την περίοδο ο Μποκανί είχε μεταγραφεί στην Ντιναμό Κιέβου. Η Μαρλέν προτίμησε να γεννήσει στις Βρυξέλλες και ο 31χρονος… χαζομπαμπάς έκανε έναν πραγματικό αγώνα δρόμου για να προλάβει να βρεθεί κοντά της. Η περιγραφή είναι απολύτως ρεαλιστική: η πτήση απ’ το Κίεβο έφτασε στο αεροδρόμιο του Ζάβεντεμ στις 12:30 και ο Μπράντλεϊ… ξεμύτισε στη 1:29 ακριβώς! Η αποτύπωση αυτού του… σπριντ από τον ίδιο τον Μποκανί είναι απολαυστική: «Οταν έφτασε το αεροπλάνο έτρεξα γρήγορα να πάρω ταξί και ευτυχώς ο οδηγός έκανε τη δουλειά του στην εντέλεια! Του άφησα, μάλιστα, και 20 ευρώ παραπάνω! Δεν ήθελα να χάσω τη γέννηση του γιου μου ούτε για ολόκληρο το χρυσάφι του κόσμου. Χάσαμε τον Ντέιβιντ πριν από λίγο καιρό και ο ερχομός του Μπράντλεϊ μάς απαλύνει κάπως τον πόνο. Ηδη ξέρω ότι θα παίξει κι αυτός ποδόσφαιρο, όπως και ο πρώτος μου γιος!».

Στο Βέλγιο είχε προκαλέσει ποικιλοτρόπως το ενδιαφέρον του κοινού και των δημοσιογράφων. Συχνά κυκλοφορούσαν φήμες για τον τρόπο που διασκέδαζε με την παρέα του, πάντοτε όμως εντός των τειχών (όπως ένα μπάρμπεκιου στο διαμέρισμά του στις Βρυξέλλες, που είχε ξεσηκώσει ολόκληρο τον πύργο όπου διέμενε…), αλλά δημοσίως ο Μποκανί σπανίως προκαλούσε αρνητικά. Αντιθέτως, συχνά το έκανε με θετικό τρόπο. Όπως τότε, που έδωσε χρήματα και ταξίδεψε ο ίδιος απ’ τις Βρυξέλλες στη Λιέγη, για να συμπαρασταθεί στους ανθρώπους της έπειτα από ένα αιματηρό χτύπημα στο κέντρο της πόλης. Τότε αγωνιζόταν στην Αντερλεχτ και η Σταντάρ είναι η παραδοσιακή, μεγάλη αντίπαλος. Εκείνος ούτε που το υπολόγισε. Γι’ αυτό και οι οπαδοί της Σταντάρ το εκτίμησαν και τον ευχαρίστησαν δημοσίως, με το ιδιαιτέρως κολακευτικό σχόλιο περί ενός «γίγαντα με μεγάλη καρδιά».

ΟΤΑΝ ΞΕΓΕΛΑΣΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ…

Οσοι γνώρισαν από κοντά τον Ντιεμερσί Μποκανί, στα πρώτα του χρόνια στην Ευρώπη, υποστηρίζουν ότι ο αναπάντεχος θάνατος του δεύτερου παιδιού του τον άλλαξε πολύ ως άνθρωπο. Τον έκανε πιο σκληρό, τον «μεγάλωσε» απότομα. Από τότε αντιμετωπίζει υπό διαφορετικό πρίσμα τις δυσκολίες που του παρουσιάζονται. Η μοίρα, γενικώς, του έχει παίξει περίεργα παιχνίδια. Οπως αυτό στην τρομοκρατική επίθεση που έπληξε τις Βρυξέλλες το 2016, με δεκάδες νεκρούς και 170 τραυματίες. Ο Μποκανί ήταν στο αεροδρόμιο, εκείνο το πρωινό Τρίτης, όπου χτύπησαν οι τρομοκράτες και κατάφερε να βγει σώος…

ΤΟΝ ΗΘΕΛΕ ΞΑΝΑ Ο ΜΠΕΣΝΙΚ ΧΑΣΙ

Την περίοδο που ο Ντιεμερσί Μποκανί… οργίαζε με τη φανέλα της Αντερλεχτ, ο Μπέσνικ Χάσι ήταν βοηθός προπονητή. Η σχέση που είχαν αναπτύξει ήταν στενή και ο τεχνικός του Ολυμπιακού τον είχε σε μεγάλη εκτίμηση από το 2008 ακόμα, όταν ο διεθνής σέντερ φορ είχε οδηγήσει τη Σταντάρ Λιέγης στον τίτλο, απέναντι στην Αντερλεχτ. Η τωρινή δεν είναι η πρώτη φορά που αποπειράται να τον προσελκύσει, για να τον έχει υπό τις οδηγίες του. Το ίδιο προσπάθησε και το καλοκαίρι του 2015, όταν ο Κονγκολέζος στράικερ ετοιμαζόταν να εγκαταλείψει το Κίεβο και η Αντερλεχτ έψαχνε τον αντικαταστάτη του Αλεξάνταρ Μίτροβιτς. Ο Μποκανί είχε «ψηθεί», αλλά όταν προέκυψε το ενδιαφέρον της Νόριτς, η λάμψη της Premier League έσβησε καθετί τριγύρω. «Μία μέρα σίγουρα θα επιστρέψω στην Άντερλεχτ, αλλά τώρα θέλω να παίξω στην Αγγλία. Είμαι “δεμένος” με την Άντερλεχτ, κάθε φορά που πηγαίνω στις Βρυξέλλες περνάω μία βόλτα απ’ τα γραφεία για να χαιρετίσω τον Ρότζερ βάντεν Στοκ και τον Χέρμαν φαν Χόλσμπεκ. Η Premier League, όμως, αποτελεί όνειρο για εμένα», είχε εξηγήσει ο Μποκανί, η εξέλιξη του οποίου την τελευταία διετία ίσως και να ήταν διαφορετική, εάν η Ντιναμό Κιέβου επέλεγε να τον πουλήσει αντί να τον παραχωρεί με δανεισμό. Υπήρχε ομάδα της Αγγλίας εκείνο το καλοκαίρι που κατέθεσε πρόταση 7 εκατ. ευρώ συν 25% ποσοστό μεταπώλησης, με τους Ουκρανούς όμως να απαιτούν 10-12 εκατ. για να τον παραχωρήσουν. Τελικώς, έπειτα απ’ την πίεση του Μποκανί, αναγκάστηκαν να τον δώσουν με δανεισμό.

Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ

Οι συγκρίσεις με Ουεά και Ζλάταν...

Ο πρώτος άνθρωπος που αντιλήφθηκε το μέγεθος της αξίας του Ντιεμερσί Μποκανί ήταν ο Κλοντ Λε Ρουά, ο Γάλλος πρώην προπονητής της Εθνικής Κονγκό. Στην πρώτη απ’ τις τρεις θητείες του, κάλεσε τον 21χρονο τότε στράικερ και δεν δίστασε να τον συγκρίνει με τεράστιες μορφές του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. «Εχω συνεργαστεί με κορυφαίους επιθετικούς στην καριέρα μου, όπως είναι ο Ζορζ Ουεά και δεν έχω καμία δυσκολία να διακρίνω ότι ο Μποκανί μπορεί να εξελιχθεί σε κορυφαίο», είχε δηλώσει. Το ντεμπούτο του έγινε στο θρυλικό «Αζτέκα», μπροστά σε 100.000 θεατές, σ’ ένα φιλικό με το Μεξικό το Μάιο του 2006. Ο Μποκανί, διόλου «ψαρωμένος», πέτυχε ένα εντυπωσιακό γκολ, με σουτ από μακριά στην ήττα της ομάδας του. Εναν χρόνο μετά, ο Λε Ρουά «ξαναχτύπησε», συγκρίνοντάς τον με τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς. «Εχουν το ίδιο ακριβώς αγωνιστικό προφίλ και επιμένω σ’ εκείνη τη σύγκριση», υποστήριξε ο Γάλλος προπονητής χρόνια αργότερα κι ενώ η σχέση του με τον διεθνή άσο πέρασε από αρκετές δοκιμασίες, με τον παίκτη να εγκαταλείπει προσωρινά την Εθνική του ομάδα.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

«Τσόρι σε ευχαριστούμε για όλα!» (vid)

Η ΠΑΕ Ολυμπιακός ανάρτησε ένα βίντεο στα social media ευχαριστώντας τον σπουδαίο Αργεντινό για όσα πρόσφερε στους «ερυθρόλευκους».

«Νικητές» (pic)

Ο Ντε Λα Μπέγια έκανε κοινοποίηση την φωτογραφία που ανάρτησε η ΠΑΕ Ολυμπιακός με εκείνον και τους συμπαίκτες του από τη σημερινή απογευματινή προπόνηση του συλλόγου.