Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

«Το γκολ το αφιερώνω στον πατέρα μου, που έχασα»

«Το γκολ το αφιερώνω στον πατέρα μου, που έχασα»
Κυριακή, 16 Σεπτεμβρίου 2018 - 23:20

Ο Μαντί Καμαρά τον τελευταίο μήνα πέρασε δύσκολες στιγμές. Χωρίς να έχει γνωστοποιηθεί και έχοντας τη στήριξη των ανθρώπων του Ολυμπιακού και των συμπαικτών του, ο 21χρονος μέσος έχασε τον πατέρα του. Δεν τον κατέβαλε, δίνει τον καλύτερό του εαυτό για την ομάδα και φυσικά το γκολ του το αφιέρωσε στον πατέρα του. Είπε δε, πως Μαντί λέγανε τον πατέρα του κι όχι τον ίδιο, ζήτησε να τον φωνάζουν έτσι και δεν πρόκειται να το αλλάξει ποτέ.

O MVP της αναμέτρησης του Ολυμπιακού με τον Αστέρα Τρίπολης ο οποίος πέτυχε και το πρώτο του γκολ με την «ερυθρόλευκη» φανέλα, μίλησε στη κάμερα της Nova λέγοντας αρχικά για το γκολ του…

«Το έχω κάνει πολλές φορές στο παρελθόν, είναι κάτι που το συνηθίζω τουλάχιστον το προσπαθώ.

Είχα πετύχει και άλλο ένα, 4΄΄ πριν τη λήξη όταν έπαιζα με την Αζαξιό κόντρα στη Λιόν».

Στη συνέχεια ο Μαντί Καμαρά τόνισε για το ματς «ήταν πολύ δύσκολο παιχνίδι, προερχόμασταν τουλάχιστον 5-6 παίκτες και από ευρωπαϊκά παιχνίδια με εθνικές ομάδες, φάνηκε η κούραση αλλά όταν είσαι παίκτης του Ολυμπιακού πάντα πρέπει να το περιμένεις, να προσπαθείς να κάνεις το καλύτερο δυνατό και να δίνεις χαρά στους φιλάθλους μας».

Για το αν τρέχει ακόμα και… στον ύπνο του, αφού γέλασε ταπεινά, είπε «έτσι είναι το ποδόσφαιρο έτσι είναι το παιχνίδι μου, αλλά τώρα όλα έχουν τελειώσει και πρέπει να συγκεντρωθούμε γιατί έχουμε τη Ρεάλ Μπέτις».

Για τον Γιάγια Τουρέ, που μετά το γκολ του τον αγκάλιασε, ο 21χρονος μέσος από τη Γουινέα τόνισε: «Ποτέ δεν είχαν φανταστεί πως θα ήμουν συμπαίκτης του Γιάγια Τουρέ, το μόνο που θέλω πλέον είναι να εκμεταλλευτώ κάθε λεπτό μαζί του».

Για το ότι είναι ταπεινός είπε: «Πάντα είμαι έτσι στη ζωή μου, να είμαι ταπεινός και να συνεχίσω έτσι να δουλεύω».

Για το αν αφιέρωσε το γκολ στον Τουρέ, είπε «είναι ένας πολύ δύσκολος μήνας αυτός. Το αφιερώνω αλλού, γιατί έχασα τον πατέρα μου και το αφιερώνω σε αυτόν. Τον πατέρα μου τον λέγανε Μαντί, είχα πει στον πατέρα μου πως ήθελαν να με φωνάζουν και εμένα έτσι και δεν πρόκειται να το αλλάξω ποτέ».

Διαβάστε επίσης