Ο Ολυμπιακός μένει, πάντα, στην ουσία
Ο Ολυμπιακός πήγε στην Τούμπα, με τους τόνους χαμηλά, αλλά όχι ανέτοιμος (ψυχολογικά) και ανυποψίαστος (αγωνιστικά). Πήγε για να πάρει μία νίκη και όχι απλώς για… μην πάθει ό,τι έπαθε πέρυσι. Πήγε διαβασμένος και «πάτησε» τον αντίπαλό του, ο οποίος είχε φτάσει την αλαζονεία σε τρομερά επίπεδα. Ειδικά το τελευταίο διάστημα, κατά το οποίο όλη η φίλαθλη κοινή γνώμη πασχίζει να καταλάβει εάν ο ΠΑΟΚ τα έχει… χάσει, με όλα όσα του συμβαίνουν, ή αν απλώς, με την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος, μετά από 30+ χρόνια, έγινε -ξαφνικά- πράγματι τόσο αλαζόνας…
Στον απόηχο του μεγάλου ματς, μέσω του οποίου ο καλύτερος Ολυμπιακός αναδείχθηκε νικητής και θριαμβευτής, παρατηρήθηκε, για ακόμη μία φορά ένα φαινόμενο ολοένα και πιο συχνό, το τελευταίο διάστημα: Ο ΠΑΟΚ να μένει μακριά από την ουσία. Ήττα από τον Ολυμπιακό; Ας μιλήσουμε για το… ελικόπτερο. Πέρασε ο Ολυμπιακός από την Τούμα, σαν σίφουνας; Ας μιλήσουμε για τον… πρωθυπουργό. Οπαδοί πηδάνε τα κάγκελα και μπαίνουν τζάμπα στο γήπεδο, βάζοντας μέσα, ένας Θεός ξέρει τι; Ας μιλήσουμε για τον… πολιτισμό στην Τούμπα. Καθαρό γκολ; Ας μιλήσουμε για το τι έδειχνε το ένα VAR και το άλλο… Καθαρό οφσάιντ; Ας μιλήσουμε για τον… Βόλο.
Αλλά και εξωαγωνιστικά. Παίζεται το θέατρο αυτό εδώ και πόσο καιρό. Καλπαζίδης; Ας μιλήσουμε για τον Τζουλάκη. RFA, Dimera, Beltera και πάει λέγοντας; Ας μιλήσουμε για τον… Πανιώνιο. Ξάνθη, εγκαταστάσεις, πολυιδιοκτησία; Ας μιλήσουμε για τη σύνθεση της ΕΕΑ; Υποβιβασμός; Ας μιλήσουμε για τον Αυγενάκη!
Ακόμη και η επιλογή του να βγάλει από το σήμα του Ολυμπιακού τα 4 αστέρια, είναι μία μορφή του «η μπάλα στην κερκίδα»…
Η μπάλα, στην κερκίδα. Επαγγελματικά, πλέον. Με κάθε τρόπο. Βέβαια, ο κόσμος, ο οποίος παρακολουθεί και βασίζεται στην κρίση του, γνωρίζει ποια είναι η ουσία. Εκείνη στην οποία ο Ολυμπιακός μένει πάντα! Αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά…