Σας τα έγραψε, χθες, ο Διονύσης Βερβελές και μπορείτε να τα διαβάσετε ξανά ΕΔΩ, για τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο. Οι απέναντι κατάπιαν τη γλώσσα τους. Όσοι έλεγαν ότι ο Θρύλος τον πήρε τον παικταρά μόνο για να… εντυπωσιασμό και για… να βγει από πάνω στην κούλα (εντάξει, μιλάμε για επιστημονική φαντασία… άλλου επιπέδου) δεν ξέρουν, τώρα, που να κρυφτούν. Και η αλήθεια είναι ότι έφαγαν τα ίδια τους τα λόγια, με τρόπο εντυπωσιακά αστείο, για όλους εμάς, που βλέπουμε τον Σωκράτη να φοράει την ερυθρόλευκη και γουστάρουμε.
Απλά τα πράγματα. Ο Σωκράτης είναι ΠΑΙΧΤΑΡΑΣ. Και δεν είναι ένας… απλός αμυντικός. Ο Παπασταθόπουλος κάνει περισσότερα, στο γήπεδο, από… τάκλιν. Από κοψίματα, από μαρκαρίσματα. Είναι ένας προπονητής, εντός των γραμμών του αγωνιστικού χώρου. Η εμφάνισή του, απέναντι στην Άρσεναλ και στα δύο παιχνίδια, δεν ήταν, απλώς, ηγετική. Όσο απλό μπορεί να είναι το να έχει κανείς ηγετικό ρόλο, σε μία ομάδα μεγαλειώδη, όπως ο Ολυμπιακός.
Ο Σωκράτης έλυνε και έδενε… ΟΛΗ την ομάδα! Ο Θρύλος ήταν στην επίθεση και εκείνος κατηύθυνε από την άμυνα, την ανάπτυξη. Ο θρύλος αμυνόταν και ο ίδιος ήταν που έλεγε στον κάθε συμπαίκτη του, τι να κάνει. Αν προσέξει ξανά, κανείς, το παιχνίδι, ειδικά το δεύτερο, θα δει έναν Σωκράτη, στο κέντρο του… κέντρου άμυνας του Θρύλο, να δίνει διαρκώς οδηγίες, σε ΟΛΗ την ομάδα!
Στόπερ κλάσης το ξέραμε ότι ήταν. Τις… προπονητικές αρετές του, μέσα στον αγωνιστικό χώρο, τις μαθαίνουμε, αγώνα με τον αγώνα. Και ο Μαρτίνς τρίβει τα χέρια του…
Τι κοινό έχουν ομάδες όπως η Νόρτζελαντ, η Μπάτε Μπορίσοφ, η Μπράγκα, η Ροστόφ (!!), η Μάριμπορ, ο ΑΠΟΕΛ, η Λέγκια, η Μίντιλαντ, η Σλάβια, η Πλζεν, με τον Θρύλο, αλλά ΟΧΙ με τον ΠΑΟΚ του Ιβάν;
Συνεχίζεται, σταδιακά, η μεταφορά οικίσκων στους σεισμόπληκτους της περιοχής, με τον Ολυμπιακό να δίνει «μάχη» και εκτός γηπέδων, για το καλό των συνανθρώπων μας.